Konsol ya da PC başında yaşadığımız deneyimlere "oyun" deyip geçmek bazen gerçekten zor oluyor. Rain de bunu hissettiren yapımlardan biri. İddiasız, naif, sakin, hüzünlü bir fedakârlık ve aşk hikâyesi. Dekor olarak gri bir şehri seçen, üstüne de yağmurun sesine karışan notaların yardımıyla içimize işleyen atmosferinden güç alan bir oyun Rain. Sizi saklayamadığınız duygularınızdan yakalıyor, kendini merak ettiriyor ve bu kaçış öyküsünde elinizi tutmak istiyor. Bu yolculukta iliklerinize kadar ıslanacaksınız.
Üzülme tatlı kız, elbet güneş doğacak...
Japan Studio denildiğinde kulak kesilen arkadaşlar iyice bir yanaşsınlar. Hem kendi yaptığı oyunlarla hem destek olduğu bağımsız yapımlarla Sony'nin en büyük kozlarından biri olan Japan Studio, elini yine ilginç bir işe uzatmış. JS ruhunuza dokunmayı seven bir firma, kendine ait bir tarzı var. Oyunlarında benzer temalara denk gelmek mümkün. Ya etkileyici bir öykü ile ya da yepyeni oyun dinamikleri ile farklı deneyimler yaşatmak gibi bir huyları var. Bazı oyunlarında ise bu ikisini kusursuzca bir arada işleyip eşsiz işlere imza atıyorlar. Ama Rain ne yazık ki bunlardan biri değil.
Yağmurlu bir gecede başlıyor ilk astral seyahatimiz. Benliği geceye karışan ve üzerine yağmur gelince görünür olan bir çocuğu yönetiyoruz. Neden bu durumda olduğunu bilmiyor. Tıpkı etrafındaki kendisine saldıran varlıkların ne olduklarını bilmediği gibi. Hepsinden daha gizemlisi ise kendisi gibi olan ve bu varlıklardan kaçan bir kıza duyduğu yardım etme isteği.
Biri Silent Hill mi dedi?
Karakterimiz bu soru işaretleri içinde hem kendini korumalı hem de kaçan kıza yardım etmeli. Elindeki tek imkânı eşyalarla girebildiği fiziksel etkileşim olan bu korkmuş çocuk yağmur olmayan alanlarda görünmeyerek gizlenebiliyor. Zaten gizlilik teması, oyunun ana elementi. Bunun dışında tırmanmak, itmek, çekmek gibi basit platform öğeleri var. Bu mekanikleri kullanmaya, yani oyunu oynamaya başladığınız an işler biraz değişmeye başlıyor. Oyunun yüzeyindeki o etkileyici hava yerini sıkıcı, yavan, çok kolay ve kendini tekrar eden bir oynanışa bırakıyor. Peşinden koştuğumuz kız ile buluştuğumuz noktalarda aynı işlemleri birlikte ya da iş bölümü şeklinde yapabiliyor olmamızda beklenen çeşitliliği getiremiyor.
Rain'in en büyük sorunu korkak olması. Yaratıcı fikirlerini daha fazla geliştirmeyip 3-4 çeşit bulmaca ve gizlilik öğesinin içinde kapana kısılmış durumda. Siz de oyun mekaniklerini kullanırken size kafanızı yorduran, reflekslerinizi ve sabrınızı sınayan hiçbir zorlukla karşılaşmıyorsunuz. Yapmanız gerekenler o kadar basit ve sizin gözünüze sokuluyor ki, oyun kendini sadece yer yer sinematik anlatıma sahip interaktif bir hikayeye dönüştürüyor. Başarılı sanat yönetimi, dinmeyen yağmur ve mekan tasarımları size izleyecek manzaralar sunuyor fakat siz bütün bunların yanında biraz da "oyun" oynamak istiyorsunuz. Çünkü ICO'yu çok özlediniz ve Brothers: A Tale of Two Sons sizi kesmedi, biliyorum. Rain bütün iyi niyeti ve hüzün kokan hikayesine rağmen ne yazık ki beklediğiniz o oyun değil.
Oyundaki tek renkli yerin bir mezarlık olması...
Özellikle gizlilik temasını harcayışını affetmiyorum. Oyunu oynarken sürekli "ben olsam" şeklinde düşünceler eşliğinde oyuna yeni bulmacalar, zorluklar v.b. öğeler eklemek istiyorsunuz. Basit olmasının yanında 8 bölümden oluşan Rain o kadar kısa ki bir oturuşta bitirip başından kalkacaksınız. Bağımsız oyunlarda sanatsal ve duygusal kaygıyı seven oyunculardansanız Rain'de bulabileceğiniz bir şeyler var. Oldukça uygun fiyatı da sizin pişman olmamanızı sağlayacaktır. Firmanın ve türün hayranlarının göz atmasını öneririm, fakat geri kalan oyuncuların bu yağmurun altında ıslanmak isteyeceğini sanmıyorum.
KÜNYE
RAİN (PS3)
Tür: Platform-Bulmaca-Hayatta Kalma-Gizlilik
Yapım: Acquire - SCE Japan Studio
Dağıtım: SCE
SON KARAR: "Oyun" ötesi olmaya çalışırken ne yazık ki iki taraf için de yeterliliği tutturamamış bir kısa film.
NOT : 7
