Jurassic World Evolution 3 - İnceleme

Yeni nesil dinozor parkı yapmaktan anlamıyor azizim... Melez dinozor diye Alien yapanı mı ararsın, topukluyla T-Rex’ten kaçanı mı... Ama olmuyor. Bu değil, bu değil, bu hiç değil! Kendi dinozor parkımı yapacağım!

Eğer son çıkan Jurrassic World filmlerini izlediyseniz neden bahsettiğimi anlamışsınızdır. Gerçekten de olmuyor. Dominion’da Jurrasic Park tadını yakalamak için orijinal kadroyu bile getirmişler, hatta filmin birçok sahne ve konseptini de ilkinden araklamışlar ama yine olmamış; ruh yok, ruh! Doğrusu Jurrassic World filmlerinden aldığım keyfin on, hatta yüz katını şu oyundan aldım. Dinozora doydum vallahi, ama dinozorlar bana doyamadı. Neden? Çünkü tamircinin, mühendisin, bilim insanının parasını eksik etmiyorum da ondan! Her köşede bir acil durum sığınağı! Oyunda DIN (Dinosaur Integration Network) olarak misyonumuz dinozorları korumak ve rehabilite etmek. Biosyn’e, InGen’e benzemiyoruz kısacası. Peki neden doğal yaşam alanı yerine dinozor parkı yapıyoruz? Çünkü para lazım. Kilometrelerce elektrikli çit, etçillere et, otçullara bilmemkaç metre boyunda yetişmiş ağaç... Laboratuvarıydı, şusuydu busuydu derken para su gibi akıp gidiyor. Bilim insanlarına bastığımız Silikon Vadisi’ni kıskandıracak maaşlara hiç girmiyorum bile!

E ne yapacağız? Geçmişe bakıp John Hammond’ın iyi yönlerini alacağız arkadaşlar. Kabul edelim adamın vizyonu vardı. Güvenlik açıkları olmasa o park para basardı, söyleyeyim. Para basmak da gerekiyor açıkçası zira bir dinozor üretmek bile ufak çaplı bir ülkenin milli gelirine sahip olmayı gerektiriyor resmen. Yumurtasını sentezlemeye 1 milyon dolar harcadığınız Megalodon’u sırf asabi çıktı diye çöpe atıp yenisini yapamıyorsunuz haliyle. Aslında keşke satabilsek o dinozorları. Mutlaka bir yerlerde vahşi bir Megalodon’a ihtiyacı olanlar da vardır. Mesela Kim Jong Un, eminim ki eniştesini sıradan köpekbalıkları yerine...

…neyse, misyonumuz var evet. Biz dünyanın dört bir yanına topladığımız dinozorları ıslah edip rahat ettiriyoruz. Öyle kolay kolay da rahat etmiyorlar ama şimdiden söyleyeyim. Neredeyse ağaçları tek tek dikecektim mekâna, o derece. “Yeterince yüksek yaprak yok.” Koyalım. “Biraz da su olsun.” Ekledim. “Şimdi de hiç koşturacak çayır çimen kalmadı.” E ama?!?! Hele bir tanesi var beni çileden çıkardı. Devasa akvaryumda bir çift Mosasaur. Bir tane dişi yavruları oldu, annesi tutturmasın mı “Bu havuzda çok fazla dişi var!!!” diye. Milyon dolarlar harcayıp bir tane daha erkek ürettim sayıları eşit olsun diye. Yok, bana mısın demiyor! O senin yavrun be, yavrun! Balık kafalı! Salacaktım Meg’i şunların yanına, görecekti dişi... İstenmeyen dinozorlardan kurtulmanın bir yolu olması lazım. The Sims taktiklerine başvurmak istemiyorum…

Oyunun en büyük eksisi zaten havuzlar. Sadece daire şeklinde yapabiliyorsunuz ve yanına daireler ekleyerek genişletebiliyorsunuz. Haliyle dar alanlarda tam bir eziyet haline geliyorlar. Bir de içine bir şey eklemeye çalışın… Kolaysa! Bir tane yuva koyayım da üresinler dediniz mesela. Hayır, o alanda şu an bir dinozor var! Şimdi de öbür dinozor orada. İmkânsız! Vazgeçtim, üremesinler kardeşim. Yani hepsini bayıltıp yeni havuza mı taşıyayım ne yapayım? On tane dinozor var orada! Hiçbiri de birlikte yaşamak istemiyor. Açıkçası su dinozorları konusunda bambaşka beklentilerim vardı bu oyundan. Hele ki bize masmavi suları olan adalar verince demiştim ki “Tamam adanın kenarına şöyle doğal yaşam parkı gibi kuracağız burada, Mosasaur’lar yunus gibi atlayacak.” Olamadı.

Halbuki karada harikalar yaratabiliyoruz. Gerçekten de bu sefer çok güzel olmuş; gerek senaryo gerekse Sandbox modunda park yaratmak çok keyifli. En baştan başlayayım, senaryo modu yine önceki oyunda da olduğu gibi “Bu parkı ancak sen adam edersin!” diye başlıyor. Alışık olduğumuz bir durum, yine elinizden tutarak birkaç standart şeyi öğretiyor: Dinozorların yaşayacağı yeri yapmak, rahat ettirmek, kontrol ve bakım binaları ve tüm bunları çalıştıracak elektrik sistemleri... Ve tabii ki de hepsini araştıracak geliştirecek bilim insanları. Sonrasında da parktan nasıl para kazanılır temalı kısa bir sekans. Bu temelleri size öğrettikten sonraysa hiç işi uzatmıyor, fırlatıyor sizi aksiyonun içine! Açıkçası açılışı kısa tutmaları beni memnun etti, oyunun sürekli neyi nereye koyacağımı dikte etmesi hoşuma gitmiyor.

İlk park projemizin altından kalkıp, şöyle az ayaklarımı uzatıp da dinleneyim dediğiniz anda da hoop kendinizi yeni bir projeye fırlatılmış buluyorsunuz. Malum işini iyi yapanı asla rahat bırakmazlar. Vay efendim Çin’de doğal yaşam alanı, Japonya’da el değmeden kafese sokulmuş vegan dinozor parkı, Endonezya’da salgın hastalıklara karşı aşı çalışmaları... Hatta Malta’da dinozor mafyasına borcu olan parkı bile kurtarıyoruz ayaklarına sıkmadan... Filmleri izleyenler ortama aşinadır ama biz aksiyona girmiyor ve borcumuzu paşa paşa ödüyoruz. Güzel kardeşim, şeyi sormak istiyorum… Siz hangi kafayla kara borsada dinozor satan tiplere borç taktınız ya? Adamlar evde raptor besliyor ya hani…

Neyse, olan olmuş artık. İyi tarafından bakarsak bu sefer projelerimizi yarım bırakmak zorunda değiliz. Biz Malta’da borç batağındayken bir yandan Çin’de kurduğumuz 5 yıldızlı park çılgınca para basıyor mesela. Ha oradaki parayı bir cebimizden alıp öbür cebimize koyamıyoruz (vergisiyle vürgüsüyle uğraşmak zor herhalde) ama genom araştırmaları ortak! Sonuçta bilgi paylaşmak kolay. Mesela Çin’de 20 tane bilim adamınızla bir sürü dinozorun genomunu dizdiniz mi? Süper, o verilerle hemen Malta’da üretime geçebiliyorsunuz. Böylece (zaten var olmayan) milyonlarınızı genom araştırmalarına harcamak zorunda kalmıyorsunuz. İstediğiniz anda bölgeler arası geçiş yapabildiğiniz için bu özelliği görevlerinizi hızlı hızlı tamamlamakta kullanabilirsiniz. Hiç kullanmayıp kendinize ekstra zorluk da çıkarabilirsiniz tabii ki, size kalmış.

Genel olarak kendinize zorluk çıkarmayı seven biriyseniz, ne bileyim herkes normal normal oynarken kendinizden on seviye yüksek yaratıklara dalasınız falan geliyorsa Challenge modu sizi memnun edecektir diye düşünüyorum. Burada kötü yönetimden tutun para kıtlığına her türlü enkazı devralıp ortalığı çekip çevirebilirsiniz. Zorluk çıkarmak demişken, oyun da tabii sizden belalı olmasın, iş çıkarmaktan geri kalmıyor. Kum fırtınası gibi doğal felaketleri şöyle bir kenara koyalım, bir de aktivist gruplar çıktı başımıza. Dinozorların ölüp gitmesi taraftarı olan “Extinction Now!” hiç beklemediğiniz anda elektriklerinizi kesiyor, barınak kapılarını bozuyor... Ondan sonra her yere dağılmış 15 Dilophosaurus’u topla toplayabilirsen. Kaç metreye asit tükürebiliyordu bunlar?

Yetmedi mi? Daha sayacaklarım da bitmedi zaten. Sandbox modunda ister sorunların sizi teğet geçtiği, sıfır müşteri ve sınırsız paraya sahip olduğunuz dinozor cennetini yaratın isterseniz de her türlü çorabı kendi başınıza örün. Olanaklar gerçekten de sonsuz gibi. Bir de üstüne Workshop modu sayesinde oyundaki eşya ve binalara kendiniz tasarım yapabiliyor, başkalarının tasarladıklarını da indirip kullanabiliyorsunuz. Komple vahşi batı ortamında park yapmak mümkün yani. Ya da Kyoto merkeze Brontosaurlar inmiş gibi nefis huzurlu zen bir ortam. Tabii başkalarının yaptığı komple haritaları da indirebiliyorsunuz – ki bu noktada hepimizin tahmin edebileceği gibi Isla Nublar yapmayanı dövüyorlar. Kısacası Jurrassic Park seviyorsanız bu oyun sizi uzun süre oyalar.