Party Animals - İnceleme

Gözüm uzun zamandır bu oyunun üstündeydi sevgili Oyungezerler. Hatta o kadar uzun süre ki hangi konferansta istek listeme eklediğimi bile hatırlamıyorum. Ama duyurulduğu andan itibaren beklediğim bu oyunu inceleme zamanı gelince ekibi topladım ve dedim ki, hepiniz benimle Party Animals oynuyorsunuz, konu kapanmıştır! Bayağı senelerce beklediğimize değmiş mi? Sanırım değmiş ya!

Party Animals teknik açıdan anlatması nispeten kolay bir oyun. Farklı oyun modlarında hayvan gibi birbirinizi pataklıyor, harita dışına atmaya çalışıyorsunuz. Bu elbette tanıdığınız insanlarla oynayınca daha eğlenceli. Ragdoll dediğimiz fizikler gayet aktif; gayet jöle gibi, elimiz kolumuz keşkül gibi. Doğal olarak ortaya inanılmaz saçma manzaralar çıkıyor ama öbür yandan karakterler kontrol edilemez de değiller. Çıldırtıp daraltmıyorlar insanı bu blelelele sesinin materyalize olmuş halleriyle.

Ya biliyorum, abi ben nasıl bir incelemeye düştüm diye soruyorsunuz kendinize ama Party Animals’ı gördünüz mü? Yani yakından bir bakın allah aşkına, nasıl anlatabilirim başka?!

Manda yuva yapmış söğüt dalına

Party Animals’ta karakterlerimizin yapabildiği şeyler nispeten basit. Yumruk, tekme, zıpladım hop, uçan tekme, uçan… yumruk?? Ama bu noktada oyunun bölüm tasarımlarını ve “silahlarını” tebrik etmek gerek. Çünkü oyunu yeniden ve yeniden oynanabilir kılan öğeler bunlar. Örneğin iki kişilik takımlara bölünüp bir şelale üzerinde sallanan bir köprünün olduğu bir bölüme girdik, o köprünün üzerinde kalmak dünyanın en zor işi falan olabilir. Hele ben sanırım HİÇ duramadım, yani bir insan mütemadiyen yanlış zamanda yanlış yerde mi olur?! Ama sonra kara delikli bir bölüme girdik. Üff, çekişmeyi göreceksiniz! Haritanın ortasındaki kara delik aktive olduğunda bir yere tutunmak gerekiyor. Birbirine tutunup kendini feda ederek karşı takımı alaşağı etmeye çalışanlar mı dersiniz, tam aktive olurken birilerine bayıltıcı bir darbe indirmeye çalışıp tutturamayınca kendi telef olanlar mı dersiniz…

Ve çekişme harita dışına düşünce de bitmiyor elbette. Karakteriniz oyun dışında kalsa bile oyuna müdahale edebiliyorsunuz. Nasıl mı? Elbette kalanların kafasına kafasına ölü balık atarak! Ya da muz kabuğuyla ayaklarını kaydırarak!!!! Tabii yeterince bekler ve altınlarınızı biriktirirseniz hobarey diye ortaya bir bomba da sallayabilirsiniz. Özellikle buzların yavaşça yayılarak herkesi dondurduğu, en son kamp ateşine yakın kalanın kazandığı haritada milleti sağa sola fırlatma özelliğiyle revaçta olan bir nesneydi bomba.

Yavrusunu sinek kapmış gördün mü?!

Tabii oynanışı bu kadar keyifli olan bir oyun olmasına rağmen ₺ fiyatı biraz üzüyor Party Animals’ın. Dolar bazında fiyatı çok daha uygun kalıyor. Hayır öbür yandan AAA oyun fiyatlarını düşününce bu oyun da bu kadar olabilir anca diyor insan.

Bu fiyat meselesinden bahsediyorum çünkü oyunun içinde birçok kostüm var, hepsi de çok güzeller. Fakat bu kostümler de paralı. Evet teknik olarak kostümler sadece görüntü için var. Ama bu boyutta bir paralı kostüm çeşitliliği sunan oyunlar genellikle bedava oluyor da bu kadar kostüm satıyor. Halihazırda para verdiğiniz bir oyunda kostüm “düşürebilmeyi” bekliyor insan. Bu da böyle kenarda dursun, haberiniz olsun.

Sonuç itibariyle birkaç arkadaş birlikte girilebildiği zaman tadından yenmiyor Party Animals. Harbiden bir parti oyunu, partinin zevki de tanıdıklarla çıkar. Ama sevdiğiniz bir haritada bir iki el atmak da keyifli rastgele girince bile. Kesinlikle oyun koluyla daha rahat oynanıyor, klavye ve fareyle bir tık zorlayıcı. Oynanış açısından beklediğime değdiğini düşünüyorum bu hayvansı oyunun. İzninizle gidip ördek olup yüzemeyeceğim.