A Bird Story İnceleme

BÜYÜDÜK ANİDEN

Bu yazı daha önce Oyungezer dergisinde yayınlanmıştır. Oyungezer'e abone olmak için hemen tıklayın.

Yıllardan 1998. Henüz on yaşında, uslu mu uslu bir oğlanım. Yaşadığım okul değişiminin ardından daha iyi bir sınıf öğretmenim (Cevahir öğretmen) ve ilk kez bir yakın arkadaşım (Mutlu) var. Günlerden bir gün, bir akşam vakti bizim evde Mutlu’yla kâğıttan uçak yarıştırıyoruz. Ancak o ufacık oda nihayetinde yeterli gelmiyor. Hangimiz akıl ettiyse, sekizinci kattaki odanın camını açıyoruz... Kimin uçağı daha uzağa gidecek? Kiminki havada daha uzun süre kalacak? Yarışmak bahane tabii. Akşam karanlığında zar zor seçtiğimiz uçakların akıbeti ertesi gün meydana çıkıyor: Onlarca kâğıt parçasının kirlettiği bir bahçe... Bunca yıldır herkesten sakladığım bir sırdı bu; o uçakların yarısını ben attım anne, baba. Affedin, ama çok eğlenceliydi.

abirdstory-1

KÜÇÜLDÜ DÜNYAMIZ

A Bird Story eğlenceli bir oyun değil. Balkondan atılan bir kâğıttan uçak ile başlayan öykünün ana kahramanı, isimsiz ve yalnız bir çocukcağız. Okul bahçesindeki tahterevalliye binince karşısına kimse oturmuyor, o derece. Anne-babasıyla tek iletişim yolu buzdolabına bırakılan notlar. Ama o kendi başının çaresine bakıyor bir şekilde. Çoğu zaman aklı bir karış havada, bazen biraz yaramaz; okuldan eve, evden okula gidip geliyor. Günün birinde bu çocuk yolda yaralı bir kuşa rastlıyor... Dahasını anlatırsam neredeyse bütün oyunu anlatmış olacağım. Tamamlaması bir saatten biraz fazla süren, kısacık bir yapım A Bird Story.

Büyük oranda tek kişinin elinden çıkan çok düşük bütçeli bir oyun oluşu kendini en çok grafik alanında belli ediyor. 640x480 piksellik çözünürlüğü günümüz standartlarının katbekat altında. Yine de, bu tarz çizimlerden hoşlananlar için özellikle oyunun ikinci yarısında karşılaştığımız göz alıcı çizimler ve oyun boyunca öykü anlatımına katkıda bulunan ufak animasyonlar gayet tatmin edici. A Bird Story'yi bazı oyuncular için yanlış bir tercih kılan bir diğer önemli etmense oyundaki etkileşim seviyesi. Halihazırda kısa süren oyunun neredeyse yarısı kontrolünüz dışında gelişiyor. Çocuğu kontrol ettiğiniz kısımlarsa birkaç güzel istisna dışında epey sıradan.

abirdstory-2

Eğer buraya kadar anlattıklarım hevesinizi kırmadıysa bundan sonra hiçbir şey kıramaz. A Bird Story öykü anlatımı söz konusu olduğunda resmen parlıyor. Son derece basit, alelade denebilecek bir hikâyeyi alıp çocuksu bir hayal gücüyle birleştiren yapım, içinde tek bir satır metin ya da diyalog bulunmamasına rağmen insanın içine işliyor. Özellikle hayvan severleri kalbinden vuracak kuşkusuz. Hele ki atmosferin önemli bir parçasını oluşturan o müzikler yok mu... Piyanodan dökülen her notanın o ana özel yazıldığını hissedebiliyorsunuz. Nitekim oyunun yazarı, tasarımcısı, yapımcısı ve müzisyeni aynı kişi zaten.

KÜÇÜLDÜ HAYALLER

To the Moon'u nasıl bilirsiniz? 2011'de çıkan o enfes oyuna dökülen gözyaşının, yapılan övgünün haddi hesabı yok. Aynı kişi tarafından, yine RPG Maker XP motoruyla geliştirilen bir oyun aslında A Bird Story. Bir nevi devam yapımı, ama önceden To the Moon'u oynamış olmanız gerekmiyor. Aslına bakarsanız önceden onu oynadıysanız A Bird Story'yi fazla basit bulma ihtimaliniz var. Sizin için iyi haber şu ki Finding Paradise adında sahici bir devam oyunu yolda. A Bird Story'nin bu evrende nereye yerleştiğini ise oyunun sonunda öğrenebilirsiniz.

abirdstory-3

Oyunun yapımcısı Kan Gao geçenlerde Twitter hesabında şöyle demiş: "A Bird Story'ye dair yapılan yorumlardan memnunum ama gelen bir numaralı şikâyetin 'To the Moon gibi değil' olması beni üzüyor. To the Moon gibi olması gerekmiyor." Gerçek şu ki A Bird Story'nin aman aman, şaşırtıcı bir öyküsü yok. Vardığı yerden ziyade kısacık anlatımı boyunca yaşattığı ufak anlarla değer kazanıyor. Bu anların kıymetini bilenler için, bir akşamüstü başına oturup buğulu gözler ve ağır bir kalp ile başından kalkılacak, buruk ama keyifli bir deneyim A Bird Story.

NOT