22 senelik Disciples özellikle ikinci oyunu ile zirvesine ulaşmış, senaryo ve görselleriyle karanlık bir fantastik sıra tabanlı strateji serisi. Bu serinin Strategy First yapımı ikinci oyunu o kadar iyiydi ki fanları üçünü oyunun Heroes of Might and Magic’leşmeye çalışmasını kabullenemediler; hatta hakaret kabul ettiler. Üçüncü oyun bazı değişiklikler ve yeni bir isimle çıkarıldığında çok geçti, gol bir kere yenmişti; bir Disciples 2 daha olamayacaktı. Eğer bu seri devam edecekse Kalypso (Tropico, Commandos, Port Royale, Dungeons) yanlış yere tezgâh açmamalıydı. Bakalım Resident Evil: Revelations 2 (port) ve Oddworld: Soulstorm’un Kanadalı yapımcısı Frima Studio bu uğurda yeni Disciples ile ne yapmış, ne etmiş.
Empire, Legion el ele; hep beraber tribüne!
Disciples: Liberation eski bir evrende yeni kahraman Avyanna etrafında dönüyor. Hikâyeyi yakalamak için eski oyunlardan birini oynamak gerekmiyor. Avyanna nötr ama oyun sırasındaki kararlarımız ve seçtiğimiz diyaloglarla iyi veya kötüye meyledebilecek bir paralı asker. Oyunun başında bir suikast girişimi esnasında planda olmayan şekilde kendini kalemiz Yllian’da buluyor. Akabinde oyundaki fraksiyonlar Empire (insan), Legions of the Damned (şeytani), Undead Hordes (hortlak) ve Elven Alliance (elf sanki) arasındaki anlaşmazlıklara el atıyor.
İlk iki oyunda birimler sayılarla ifade edilen kalabalık ordular yerine HP’leriyle ifade edilmesi ve de savaş ekranında sabit olmalarıyla HoMM’lardan ayrılmaktaydı. Yeni oyunda ise ana haritada sıra yo... Yok yok yanlış yazmıyordum, cidden sıra yok. Senaryo haritasında paldur küldür yürüyoruz. Maden ve stratejik noktaları ele geçiriyoruz. Aggro çekersek(!), diyalog ekranlarından birinde meydan okursak (veya provoke edersek) ya da bir yere bodoz dalarsak altıgenlerden oluşan stratejik savaş ekranına geliyoruz. Burası inisiyatife dayalı sıralı yapıda. Oynarken kendimi savaşları HoMM gibi olan bir Divinity oynuyor gibi hissettim. Görevler esnasında birimleri Yllian’a yaptığımız binalarla çıkarıyor, yanımıza alıyoruz. Buraya ana haritada ışınlanıyoruz, yeni birimler ekibimize otomatik ekleniyor. Yani her bina yapıldığında kaleye git dolmuşçuluğu yok burada. Zaten Disciples’da HoMM’da olduğu gibi bir sürekli birim bas git topla olayı yok. Binalarını üret Empire’dan birini, Legion’dan birini al, efendi efendi seviyeni atla. Ehem, nasıl ya? Aynı kalede iki ayrı fraksiyonun birimini üretebilmek mi? Evet, o da var. Senaryo esnasındaki (biraz hikâyenin de yönlendirdiği) kararlar ve diyaloglar neticesinde aynı kalede farklı fraksiyon binaları kurulabiliyor. Bir bina yerine başka bina kurmak istersek Phase Out ile ışınlayabiliyor ve geri istersek yükseltmeleri yapılmış hali ile geri getirebiliyoruz. Seviye atlattığımız Avyanna’yı belirli bir ücret karşılığında sıfırlayarak farklı bir karakter yapmak da mümkün. Ana karakterler kendilerini buff’layacak kristaller ve eşyalar taşıyorlar. Kristalleri kalede birleştirerek güçlendirmek mümkün. Genel olarak esneklik had safhada. Bu esneklik oyunu batıran şey de olabilir çıkaran da, hayırlısı. Multi modlarda bunu nasıl işleyecekleri merak konusu.
Strateji RYO’ya yelken açarken…
Betada farklı zorluklarda 4 harita arasında seyahat ettim. Haritalar arasında yolculuk açık dünya deneyimi yaşattı diyebilirim. Haritalarda çok sayıda irili ufaklı zindan mevcut. Yukarıda diyalog ve seçimler dedim. Oyundaki RYO etmenleri öncekilerden yüksek. Merhametli, göz korkutucu veya yalancı olabilirsiniz. Diyaloglar fena değil. (Yalnız eski bir rahibe ile demonik bir abiye kısa süreli bir çöpçatanlık muhabbeti yapılması eğretiydi.) Yapımcı röportajlarında yapılacak seçimlerin oyunun gidişatını dramatik yönde değiştireceğini iddia ediyor. Oyunda toplamda 80 saat senaryo süresi, 56 birim, 80 büyü, 13 bölge ve 28 zindan bulunacak. Ben 15+ saatte çok eğlendim ancak yer yer tekrara düşen kimi savaşlarda sıkıldım. Tabii henüz görmediğim haritalar düşüncelerimi etkileyecektir.
Savaş alanına ikisi senaryo yancısı, toplam 10 birim alabiliyoruz. Birimlerin birkaçını savaşta yönetimi yapay zekaya kalacak şekilde arka saflara ekliyoruz. Bunlara saldırılamıyor, kendilerine sıra gelince buff veya temel saldırılar yapıyorlar. Öğrenmesi basit ustalaşması zaman alacak bir oyun mu geliyor diye heyecanlandım. Zira birimlerin veya Avyanna’nın buff’ları savaşın gidişatını önemli ölçüde değiştirebiliyor; fazla özgüven ise elimizde patlıyor. HoMM’lardan farklı olarak bu oyunda savaş sırasında herkesi indirmeniz şart değil. Altıgenli savaş haritasında ana rakip kumandanları olabiliyor. Bu durumda ona çullanmanız yeterli. Yanındaki herkesi temizleyim gibi hırsa kapıldığımızda Avyanna’yı kolayca kaybedebiliyoruz. Üçüncü harita itibariyle Avyanna’yı belirli bir meslek ve büyü ağacında uzmanlaştırıyoruz. Büyücülük güçlü gözüküyor ancak savaşlar arasında can veya mana yenilemeden yakalanırsa pişman oluyor. Betada kimi yetenek ve birimleri kullanmanın anlamı yoktu, muhtemelen dengelenecektir.
Çalışan sistem değiştirilmeli mi?
Güzel soru. Üçüncü oyunun batma nedenlerinden biri sadece oyunun zayıflıkları değildi. Oyuncular modern bir Disciples 2 bekliyordu. Hala da istiyorlar, ama bu oyun yine bir Disciples 2 değil. Hatta lore’daki isimleri saymazsak Disciples bile değil. Dolayısıyla daha oyun çıkmadan üzerine önyargı ile damıtılmış kapkara tepki bulutlarını çekmiş durumda. Bir Disciples fanı olarak önyargılı fanatik Disciples 2’cilerin yorumlarını (ki aralarında iyi arkadaşlarım da var) görmemeye çalışacağım. Zira eksikleri olsa bile betasında eğlendim ve güzel vakit geçirdim. Olmadı oyuna kendi aramızda Dişçiler: Libero deriz. Ekim sonunda çıkacak oyun PC’nin yanı sıra güncel konsollara da gelecek. Gelsin görelim.
Valla ben 3. oyunu da beğenmiştim. Ama şu, her bölüm başlangıcında yaptığımız tüm şeylerin sıfırlanması ve yeni baştan aynı binaları yapmamız, aynı birlikleri yeniden toplamamız angaryaları baya sıkıcı hale geitiryordu oyunu. Hatta sırf bu nedenle HoMM serisini sevemedim hiç.