Yıllar içinde çok sayıda üst düzey fareyi test imkanı buldum ama açıkçası hiçbirinde Razer Deathadder’daki rahatlığı alamadım ben. Galiba yıllardır kullandığım bu fare artık benim bir parçam gibi oldu. Ben öyle sağında solunda tuhaf çıkıntılar olan, fütüristik tasarım yapacağız diye köşeli bir tarz belirleyen, her tarafından düğmeler fışkıran fareleri pek sevmiyorum. İşin içine o noktada tabii kişisel zevk giriyor. İşte bu yüzden Razer’ın DeathAdder’ı yıllar içinde temel tasarıma dokunmayıp geliştirme çabalarını hep beğenmişimdir.
Aslında DeathAdder V2 Pro, geçen senenin başlarında çıkan DeathAdder V2 ile teknik özellik bakımından büyük ölçüde aynı ama elbette ona Pro ismini kazandıran devasa bir özelliği var: kablosuz olması. Fareyi ister içinden çıkan son derece kaliteli Speedflex kablo ile kablolu, ister Bluetooth veya 2.4 Ghz alıcısıyla kablosuz kullanabiliyorsunuz. Zaten alıcıyla kullandığınızda gecikme vs hissetmeniz mümkün değil, bu fare gerçek anlamda kablolu fare performansı gösteriyor. Ancak BT ile bağlamayı denerseniz o zaman az da olsa gecikme hissedilebiliyor ki bu da beklenen bir şey zaten.
BT kullandığınız taktirde farenin şarj başına kullanım süresi 170 saate kadar çıkıyor, 2.4 Ghz bağlantıda ise bu süre 70 saat civarında. Benim aktif olarak ilk kullanımımda şarj %100’den %5’e 63 saatte indi, bu da aslında fena sayılacak bir süre değil. Şarj azaldığında USB-C uçlu kablosunu takarak kablolu kullanmaya başlayabiliyorsunuz ki zaten kablosuz fare sahiplerinin alışık olduğu tür bir davranış bu. Dilerseniz Razer’ın yine RGB’li şık bir şarj standı da mevcut, fiyatı biraz tuzlu olsa da bu fareyle birlikte oldukça iyi bir ikili olabileceklerini düşünüyorum. Sonuçta diğer türlü kablo tak, çıkar kısmı biraz üşengeçliğe yol açabilir. Ayrıca Razer kablosunun ucunda özel bir tasarım kullanmış, kablo ucundaki oyuklar, farenin girişinde çıkıntılara oturarak tam bir oturuş sağlıyor. Bunu şu açıdan söylüyorum, kendi kablosunu kaybetmenizi önermem :)
DeathAdder V2 Pro da aynı kablolu versiyonundaki gibi Razer Focus+ optik sensör kullanıyor ve hassasiyet ayarını da 100 ile 20000 DPI arasında değiştirebiliyorsunuz. Ben günlük kullanımımda 1600 DPI tercih ediyorum ama bu geniş aralık her tür ihtiyaca cevap verir nitelikte.
Razer’ın bu farede kullandığı optik tuş anahtarları oldukça kaliteli, eski DeathAdder’la arasındaki farkı çok net hissettiriyor. Tıklama sesi biraz daha ince tonlu, diğer farelerden geçişte belki bu sese alışmanız biraz zaman alabilir. 70 milyon tıklamaya kadar ömrü olan anahtarlar bunlar.
Teknik özellikleri gayet tatmin edici, göze çarpan hiçbir falsosu yok. Ama bunları bir kenara bırakıp işin 'göz alıcılık' kısmına geldiğimizde V2 Pro'nun beni rahatsız eden özelliği Chroma aydınlatmadaki zayıflık oldu. Muhtemelen pil ömrünü arttırmak için fare tekerindeki aydınlatmayı kaldırmışlar, sadece ortadaki logoda ışık var. Ama bu logo da kullanım sırasında zaten avucunuzun altında kalıyor, yani ışık falan göremiyorsunuz. Chroma aydınlatmasıyla öne çıkan Razer'ın ürünlerinde bu konuya biraz daha dikkat etmesi gerektiğini düşünenlerdenim, diğer Deathadder'ımla yan yana koyduğumda bu eksiklik çok net biçimde göze çarpıyor. Keşke kablolu kullanımında fare tekerinde aydınlatma olsa ya da hangi aydınlatmayı açıp kapayacağımız tamamen bize bırakılsaydı. Ayrıca kablosuz kullanımda o tek aydınlatmayı da sürekli açık bırakamıyorsunuz, idle süresi en fazla 15 dakikaya ayarlanabiliyor ve o süre sonunda da ışıklar kapanıyor.
V2 Pro'nun bir diğer eleştirilebilecek yanı ise fiyatı: kablolu versiyonuyla aralarında neredeyse iki kat fiyat farkı (130$ vs 70$ / 1050 TL vs 520 TL) var. İki modelin arasındaki farklara bakınca fiyat farkının daha düşük olmasını bekliyor insan. Her ne kadar bu fiyatı verdiğinizde elinize gerçekten de premium tabir edebileceğim, son derece kaliteli, hızlı, gecikmesiz, şarjı uzun süre idare eden, bolca kişiselleştirebilir bir fare geçecek olsa da, sırf kablosuz olsun diye o kadar ekstra masrafa gerek var mı, buna siz karar vereceksiniz.
