Death Stranding 2'nin müziklerinden bir kısmında imzası bulunan Woodkid (Yoann Lemoine), Rolling Stone ile gerçekleştirdiği röportajda oyuna dair tecrübelerini paylaşıyor. Woodkid'in paylaştığı bilgiler arasında oyunun senaryosunda yapılan değişiklikle ilgili bir detay da var.
Fransız müzisyen, 3 yıl boyunca Hideo Kojima ile çalışmış ve yüzlerce saatlik müzik yapmış. Bunların bir kısmı oyunda yerlerini almış durumda. Woodkid, bu oyunun kendisi için bir rüya projesi olduğunu söylüyor. Kojima ile çalışmaktan dolayı çok memnun olduğu anlaşılıyor açıklamalarından.
Röportaj esnasında Woodkid, oyunun senaryosunun da geliştirilme sürecinin neredeyse yarısındayken değiştirildiğini aktarıyor.
"[Kojima] yanıma geldi ve "Bir sorunumuz var. Dürüst olacağım, oyunu oyuncularla test ettik ve sonuçlar çok iyi. Çok beğendiler. Bu bir şeylerin yanlış olduğu anlamına geliyor; bir şeyleri değiştirmeliyiz" dedi. Senaryodaki bazı şeyleri ve oyunda bazı önemli şeylerin gerçekleşme biçimini değiştirdi. Çünkü işinin kutuplaştırıcı olmadığını ve yeterli duyguyu tetiklemediğini düşünüyordu. "Herkes beğenirse, bu ana akım olduğu anlamına gelir. Geleneksel olduğu anlamına gelir. Ve ben bunu istemiyorum. İnsanların ilk karşılaştıklarında pek hoşlanmadıkları şeyleri beğenmelerini sağlamak istiyorum. Çünkü gerçekten bir şeyi sevmeye başladığınız nokta burasıdır" dedi. Ve bu benim için gerçekten önemli bir dersti; insanları memnun etmek için bir şeyler yapmak değil, onları biraz olsun değiştirmek ve harekete geçirmek"
Tam da Kojima'nın düşünme biçimini ortaya koyan, tam da Kojima'dan beklenecek tarzda bir hamle bence. Siz ne dersiniz?
Biraz boş felsefe yapmış. Sanat, sadece rahatsız etmekle değil; bazen kalbe doğrudan dokunmakla da büyür. Herkesin beğendiği bir şey sıradan değildir — bazen evrensel bir hakikate temas ettiği içindir bu beğeni. Uncharted, The Last of Us, Silent Hill, Resident Evil, Metal Gear Solid, Mario, Zelda... Bunlar sırf herkes sevdi diye değersizleşmedi; tersine, nesiller boyunca kalplerde kaldı. Bazı eserler ilk bakışta çarpar, çünkü iyidir. Bazen gerçekten güzel olan şey, açıklamaya, acı vermeye ya da sarsmaya ihtiyaç duymaz.
DS1 niş bir kitleye hitap ettiği için güzeldi ve aklımızda kaldı. Oyunu ilk başta beğenmeyen kimselerin sonradan sevdiği hakkında hiç bir şey görmedim. Çevremde dahi. Neyse. Kocima emmi sinemaya el atsında mezara gözü açık gitmesin bari bizide bi salsın. Felsefe yüzünden mekaniklere odaklanamıyor ekip.
Hee ayrıca Türkçe altyazı olmaması sebebiyle bu sene beni en çok üzen yapım oldu. Kocima dedeye artık bir saygım kalmadı.