Rick and Morty'nin yaratıcısı Justin Roiland'ın oyun stüdyosu Squanch Games'in yeni oyunu High on Life içerisinde tam da Roiland'dan beklenebilecek absürtlükte bir içerik barındırıyor. Oyunda televizyonda oturup resmen bir buçuk saat boyunca Tammy and the T-Rex filmini baştan sona seyredebiliyorsunuz. Üstelik bu sadece ilk karşılaştığınız film, oyunda ilerledikçe üç film daha açılıyor bu şekilde.
Genelde oyunlarda bu tür videolar döngüye alınmış kısa kliplerden oluşur. High on Life'ta ise dört tane uzun metrajlı film izlemek mümkün. Bu filmler şöyle:
- Tammy and The T-Rex – 1994 tarihli bu filmin 2019'da yayımlanan daha uzun Vinegar Syndrome versiyonu. Filmin başrollerinde Denise Richards ve yaklaşık on yıl önce bir trafik kazasında hayatını kaybeden Paul Walker yer alıyor.
- Vampire Hookers – 1978 tarihli Korku Komedi filmi.
- Blood Harvest – 1987 tarihli, bol kanlı Amerikan slasher filmi.
- Demon Wind – 1990 tarihli, eski bir çiftliğe seyahat eden ve kısa süre sonra gizemli bir sis çökerken ayrılamayacaklarını fark eden bir grup arkadaşı konu alan korku filmi.
Televizyonda bu filmler oynarken filmi durduramıyorsunuz, o yüzden araya birkaç da reklam arası serpiştirilmiş :) Eğer bugüne kadar bu filmleri seyretmediyseniz, hatta isimlerini bile duymadıysanız işte size fırsat. Oyun sürenize oyunda hiçbir ilerleme kaydetmeden saatler ekleyebilirsiniz.
Aslında Squanch Games'ten böyle absürt bir şeyi oyuna başarım olarak da eklemesini beklerdim, ama filmleri baştan sona izlemek ekstradan bir şey kazandırmıyor.
Konuyla ilgili Reddit'te açılan başlık benzer filmler içeren birkaç oyunu daha hatırlatmış. Örneğin The Darkness içerisinde To Kill a Mockingbird (Bülbülü Öldürmek) ve The Man with the Golden Arm (Altın Kollu Adam) filmlerini kesintisiz izlemek mümkünmüş. Yine benzer biçimde orijinal Destroy All Humans'ta Plan 9 From Outer Space (Uzaylıların 9 Numaralı Planı), remake versiyonunda ise Teenagers From Outer Space (Dış Uzaydan Gençler) filmleri izlenebiliyormuş.
The Man With the Golden Arm'ın açılış sahnesiyle kapanış sahnesinin aynı olmasından etkilenen iki astronom, evrenin de kendi kendini tekrarlayan sonsuz bir süreklilik içerisinde olabileceğini düşünerek, evrenin yapısını ve kökenini açıklayan Durağan Durum Teorisi adında bir teori atmışlardı ortaya. Teori varlığını ancak 1964 yılına kadar sürdürebilmişti.