Marvel Rivals - İnceleme

Dürüst olayım, şaşkınım. Kapalı alfayı oynarken açıkçası oyundan pek haz etmemiştim. “Overwatch çakması” deyip burun kıvırmıştım. Hor görmüştüm. Kötü bir oyun olduğunu düşünmüyordum fakat harcanmış potansiyeller sinirimi bozuyordu. Ta ki… Ta ki tam sürümü oynayıncaya kadar. Teknik ve temel olarak oynanışta hiçbir şey değişmedi. Kahramanlar aynı kahramanlar, mantık aynı mantık. Fakat o zaman ağzımda kekremsi bir tat bırakan şu oyun, nasıl oldu da çıkış gününden beri soluksuz saatler gömeme vesile oldu, şaşkınım.

Üstelik hâlâ daha oyunu tam olarak “bağrıma basmış” değilim. Beni sinirlendiren, ve hatta sinirden klavyemi kırdıracak cinsten problemler var. Tüm bunlara rağmen “one more round” yazısına tıklarken bir kere bile tereddüt etmiyorum. Ne istediğini bilmeyen, açgözlü herifin teki miyim? Yok canım, kişiliğimi bu kadar didik didik etmeye gerek yok. Artık ağzımdaki baklayı çıkarmanın vakti geldi: Marvel Rivals; lamı cimi olmayan, tatavasız ve eğlenceli bir oyun.

Kaptan İngiltere’yi de yolla, o da kabul edildi…

İlk günden +400 bin oyuncuya ev sahipliği yapmış bu oyun hakkında sizleri şoka sokacak bir bilgi vereceğim: Marvel Rivals bir… Hero shooter/Kahraman bazlı nişancı oyunu. Tamam, kızmayın, daha spesifik olacağım, söz veriyorum. Oyunda 3 adet sınıf bulunuyor. Bunlar sırayla: Vanguard (Tank), Duelist (Damage), ve Strategist (Support). Oyunda dereceli de dahil olmak üzere herhangi bir “rol maç araması” olmadığı için 6 kişilik takımınızı istediğiniz gibi şekillendirebiliyorsunuz fakat yine de şu an için en optimum strateji her rolden 2 tane almak.

Bilmem bilir misiniz, Overwatch’un 6v6 olduğu mistik zamanlarda Damage karakteri alınmayan meta’lar yaşanmıştı. Marvel Rivals bunun önüne geçmek için Tank’ların hasarlarını biraz kısmış ve işlevselliklerini ön plana çıkarmış. Bu da “Metaya uymak varken neden dengeli bir takım kurayım ki?” sorusunu bir yerde engellenmiş. Bir yerde diyorum çünkü karakterlerin işlevselliğine ek olarak yetenek setleri de kendilerinin seçilmesi için çok önemli bir etken. Örnek vermek gerekirse Jeff ile bütün takıma kolayca can pompalayabilmek, hasar çıkarmak ve hatta herkesi yutup haritadan aşağıya atmak varken kim uğraşır Mantis ile kafadan vurup yaprak biriktirmeye.

Konu hazır “takım kurmak” iken bir de “team-up” mekaniğinden bahsetmek istiyorum. Belli başlı karakterleri seçerseniz, aralarındaki iletişime bağlı olarak yepyeni pasif ya da aktif yeteneklere sahip olabiliyorsunuz. Magneto-Scarlet Witch seçmeniz sonucunda Magneto’ya bir kılıç eklenmesi, Luna Snow-Jeff seçerseniz Jeff’in düz vuruşlarının da yavaşlatmasını sağlayan bir yeteneğe sahip olması gibi gibi… Ben bu mekaniği kapalı alfa’da biraz “gimmick” bulmuştum. Şimdi karakter kadrosu arttığı için o kadar gimmick gelmiyor fakat yine de insan “Olsa da olur, olmasa da” diye düşünmeden edemiyor bu mekanik için. Bu konudaki bir diğer sıkıntı da bazı “team-up”lar vasat üstü iken bazı “team-up”ların gerçekten çok güçlü olabilmesi.

Havaları kontrol eden fıstık

Takım kurmak, kompozisyon denemek, birbirinden farklı 33 karakterle objektif yapmak, yenmek, yenilmek… Bunlar güzel, bunlar eğlenceli. Zaten Marvel Rivals’ın parladığı yer kesinlikle maç sırasındaki adrenalin. Fakat oyunda temel tasarım anlamında öyle saçma sapan seçimler var ki insana saç baş yolduracak cinsten.

Şu konuda bir anlaşalım: Bu oyun dengeli falan değil. Oynaması ücretsiz ya da çevrimiçi oyunları incelerken “ufak tefek denge problemleri var” notunu hemen hemen her zaman düşüyorum. Fakat Marvel Rivals için bu problem, ufak tefek olmaktan çıkmış durumda. Oyundaki çoğu karakter amiyane bir tabirle kırık. Gerçi alfadaki karakterler üzerinden geçmişler, Sezar’ın hakkı Sezar’a. Magik kapalı alfada o kadar güçlüydü ki sadece bir yetenek spam’layarak oyunu domine edebiliyordum. Tam sürümde bu kadar sert değil fakat hem alfada olmayan karakterler hem de tezat olduğu bariz seçeneklerin oyuna zorla yedirilmesi işleri rayından çıkarıyor.

Marvel Rivals Kapalı Alfa yazısında Overwatch’daki karakterler yeteneklerinden sadece parça parça “esinlenmesi” üzerine “Bu yetenek setlerinin o karakterde eksiksiz bulunmasının bir nedeni var. Siz böyle istediğiniz gibi her şeyi çorba edebileceğinizi mi zannediyorsunuz?!” demiştim. Ben demiştim demekten hoşlanmam klişesini bir kenara bırakıyorum, ben demiştim. Örneğin Star-Lord. Aynı anda hem Echo gibi uçabiliyor, hem takla atabiliyor, hem Reaper gibi etrafına hasar verebiliyor, hem de Soldier 76 gibi hile açmışçasına ateş edebiliyor ve bunların hepsini Tracer silahıyla yapıyor. Saçmalığın dik alası! Tracer’a Soldier 76 ultisi verirsen o ateş hızı ile birlikte kimsenin hayatta kalmayacağı kesin gibi bir şey. O kadar bariz ki karakter ve oyun tasarımına dair hiçbir şey bilmeyen ben bile sadece oynadığım oyunlarla bunun ters tepebileceğini görebiliyorum. Oyun teorisi bunu diyor mu bilmiyorum ama demeye başlarsa iyi olur: Eğer oyun alanında güçlü ve kırık bir karakter varsa, insanlar onu suistimal eder.

Scarlet Witch’in damage karakteri olmasına rağmen Overwatch Moira gibi güdümlü ateş etmesi, Iron Fist’ın yakın menzilli olmasına rağmen korkunç derecede ara kapatıp can kazanması, Jeff’in şifacı olmasına rağmen herkesi yutup haritadan atlaması… Cap’in de dediği gibi “I can do this all day!” fakat toparlamam gereken bir inceleme var.

La, lui, aha kötü hisler, aha bir şey olacak

“Overwatch mu daha iyi Marvel Rivals mı?” benim verebileceğim bir cevap değil. Her ne kadar karakterlerin yetenek setleri az buçuk eş olsa da bu iki oyunun verdiği tat çok farklı. Sadece bu kıyas yapılacaksa unutulmamalı ki Overwatch sizden ilk oyunu oynamanız için 40 dolar ücret talep ediyordu, Marvel Rivals’ı tek kuruş harcamadan oynamanız mümkün.

Marvel Rivals’ın alacağı ilk dengeleme güncellemesini merakla bekliyorum. Şu an için hâlâ bug fix’ler üzerine yamalar geliyor. Gelecek ilk güncelleme oyunun ilerleyen zamanlarda ne kadar diri olacağına karar verecek. Sızıntılara göre gelecek yeni kahramanlar az buçuk belli. NetEase oyuncu sayısından da memnun gibi duruyor.

Hepimiz kabul edelim ki şu anki sayıların bu denli büyük olmasında oyunun “Marvel oyunu” olması büyük bir etken fakat “tek” etken değil. Neticede Marvel oyunu olup da buna paralel sayılar görmeyen birçok Marvel oyunu var. Sadece Marvel başlığı sayesinde işlerin bu raddeye geldiğini iddia etmek oyunun inanılmaz niteliksiz olduğunu iddia etmekle eş değer. İşler o kadar kötü değil fakat her şeyin güllük gülistanlık olduğunu söylersem yalan söylemiş olurum.