Yıllar yıllar önce çok uzak bir galaksideki yalnızca küçücük bir döneme sıkıştığımız Star Wars evreninden herkese tekrar merhaba… Umarım bu dönemin uzunca bir süre kapandığı ve yeni çağların önümüze Anakin’in öldürdüğün çocuklar gibi serildiği o Star Wars evrenine giriş yaparız.
Evrenlerin dizilere dönüşme furyası başladığından beridir daha başı dertten kurtulan evren göremedim. Marvel da bu furyada Star Wars ile beraber kendini kaybetti ve elle tutulur iki iş çıkardı bana göre. Fakat Star Wars’ta gerçekten taraflı olduğum ve duygulanmalara karşı koyamadığım bölümleri çıkarırsam HARBİ katkıda bulunan iki dizi oldu, onlar da: Andor ve The Mandalorian’dı.
Bu nedenle çıkan her diziyi sizlerle beraber inceleyecek olsam da bu incelemelere “Oh be” diye başladığım o gün henüz gelmedi. Bugün “Merak ettiğimiz birkaç şeyi cevapladık.” dediğim o gün oldu Ahsoka finali ile beraber.
Dizi gayet keyifli bir başlangıç yapsa da en çok ısınacağımı düşündüğüm karakter olan Sabine Wren, beni en çok sinirlendiren karakterlerden birisi oldu. Animasyonlarda da zaman zaman başına buyrukluğuyla biliyorduk fakat “başına buyrukluk” ne zamandır gerizekalılık oldu ondan emin değilim. Karakterin Ahsoka’yla olan bağını her ne kadar sevsem de yaşanan pek çok kopukluklardan, onlarca karakter hikayeleri ve yan olaylardan ben açıkçası bu diziyi Ahsoka yapan şey neydi onu da bilemiyorum. Şahsen dizi Ahsoka’nın olduğu kadar Sabine’in de hatta ve hatta Ezra’nın da dizisiydi. Yani bu dizi cidden bir Rebels yeni sezonuydu herkesin de dillendirdiği gibi. Fakat bu durum beni çok rahatsız etmedi ve izlemeye devam ettim.
Bölüm başlarındaki tapınak ve harita arama artık Star Wars klasiği olmuş olsa da ben Ahsoka’nın o “ermiş” hallerine ve suskunluğuna bayılıyorum. Her ne kadar pek çok kişi “Ahsoka bence Ahsoka gibi değil.” Demiş olsa da ben buna asla katılmıyorum. Ahsoka tam olarak olması gerektiği gibi. Clone Wars Ahsoka’yı görmeyi bekleyen varsa zaten çok yanılıyordur bence ama Rebels Ahsoka’nın finalinde büründüğü Beyaz Ahsoka tam olarak bu ermişlik seviyesindeydi ve Rosario Dawson da bu role gayet cuk oturan birisi. Benim için olmamış olan kararlar senaryo bazlı daha çok.
Dizinin başında gelen Shin Hati ve Baylan Skoll ikilisine bayıldım mesela. Gerçekten uzun zamandır izlediği, en düzgün düşünen karakterlerdi. Kötü ama neden ve nasıl kötü? Master ve öğrencisi ilişkileri bir pamuk ipliğine mi dayalı? Geçmişleri ve hatta gelecekleri ne? Oldukça heyecanlandırıcı iki karakterdi ve aslında rolleri de epey büyüktü. Hatta o kadar büyüktü ki Thrawn ile aynı dizide birbirlerini gölgelemezler mi diye düşündürdü bana, ki öyle de oldu. Thrawn görünene kadar çok güzel bir şekilde ilerleyen karakterizasyon Thrawn göründüğü anda iki karakter için de “E biz gidelim madem.”den ötesine ilerlemedi. Kaldı ki Ray Stevenson’ın ölümüyle beraber canlandırdığı karakterin son bölümde Mortis tanrılarının bir heykelinin üzerinde durması ve ana hedefinin o yönde olduğuna dair bir bitiriş yapması da akıllarda soru işareti bıraktı. Ölen aktörün rolünü bir başkası mı canlandıracak yoksa bir şekilde karakteri öldürecekler mi? Hatta hiç olmamış gibi devam mı edecekler büyük meraktayım. Ölümüne inanılmaz üzülmekle beraber, uzun zaman sonra Star Wars’ta ilk kez ciddi anlamda ilgimi çeken bir oyunculuktu Ray’in karakteri. Huzur içinde uyusun diyelim.
Gel gelelim Thrawn’a. Tamam, dizi müthiş bir giriş gelişme sonuç sunmadı; hatta dizi herhangi bir şeye iyi bir giriş de yapamadı ama Thrawn karakterini de iyi iliştirmişlerdir diyordum. Diziyi ilk 5 bölümüne kadar gayet sevmiş olsam da hem Thrawn’ın gelişinin inanılmaz gecikmesi hem de bir iki planlamasını görüp anında yok olması beni çok üzdü. Evet, Night Sisters müthişti ama bir cameo’dan fazlası gibi hissettirmedi ne yalan söyleyeyim. Bu dizinin en büyük problemi de bu bence. İnanılmaz önemli pek çok karakter görünmesine rağmen hepsi amaçsızca ve umarsızca görevlerini yapıp gittiler. Ezra’nın gelişi, Thrawn’ın görünüşü, Night Sisters ve Mortis Tanrıları hepsi sadece dizide var olmak için vardı ve ben iflah olmaz bir sevdalı olduğum için her birine heyecanlandım, pişman da değilim. Yine olsa yine heyecanlanırım maalesef. Fakat en azından doğruyu biliyorum, evet olması gereken şey daha sağlam bir senaryo. Ama savunabileceğim tek bir şey varsa o da müthiş Clone Wars cameosu ve Anakin’in eğitim kayıtları. İlk olarak eğitim kaydı bırakmak tam olarak, bakın tam olarak, Anakin’in yapacağı bir şey ve görmek beni inanılmaz mutlu etti. Anakin’in öldükten sonra bile Ahsoka’yı eğitiyor olması ve Ahsoka’nın hala öğrenecek şeyi olması fikri bile Anakin’in ne kadar büyük bir öğretmen olduğunu gösteriyor. Clone Wars cameosuna gelirsek de bir “fan service” bence en iyi bu kadar yedirilirdi. Dünyalar arası bir dünyada görebileceğin sınırsız olasılıklara bakıldığında Ahsoka’nın hayatının en önemli dönemini ve dönüm noktasını görmesi kadar mantıklı bir şey olamaz. O kısımda bile Anakin’in hayatta savaşmayı bırakmamayı öğretmesi dizinin gidişatını ve gördüğümüz Ahsoka’yı değiştirdi. O nedenle o bölümün gerçekten diziye gereken tek fan servis olduğunu da sonuna kadar savunacağım.
Servisiyle, finaliyle, karakterleriyle ve her şeyiyle Ahsoka geldi geçti başımızdan. Eminim ki ikinci sezonu gelecektir çünkü cevapladığı kadar da yeni soru getirdi. Ezra ile yer değiştiren Sabine ve Ahsoka oradan nasıl kurtulacak? Tekrar bir kurtarma seremonisi mi izleyeceğiz bilmiyorum ama merak da ediyorum. Umarım daha kaliteli işler görürüz ilerde diyerek Spider-Man’in ağlarıyla treni durdurmaya çalıştığı sahnedeki gibi tutunduğumu da belirtmek istiyorum bu evrene. Ahsoka 2. Sezonda görüşmek üzere, güç sizinle olsun.
Yönetmen: Dave Filoni
Oyuncular: Rosario Dawson, Hayden Christensen, Natasha Liu Bordizzo, David Tennant, Mary Elizabeth Winstead
IMDB notu: 7.7
Yayınlandığı Platform: Disney+
Editörün Notu: Star Wars’u Star Wars yapan animasyondan çıkmış bir karakter Ahsoka, bu diziyle karakterin nereye gittiğini çözemesek de nereye gideceğini anlamaya başlıyoruz. Umarım ikinci sezon isminin hakkını doyasıya verir.
Dizinin Notu: 3/5
