Absolum - İnceleme

Büyünün yasaklandığı ve Güneş Kralı Azra’nın hükmünün bütün Talamh topraklarında hüküm sürdüğü bir dönemdeyiz. Bir avuç büyücü ve isyankâr ruhtan oluşan, Azra’nın hükmüne boyun eğmeyi reddedip isyanın ateşini körüklediği cesur grubun en önemli parçalarından birisi olarak Güneş Kralı Azra’yı tahtından indirme hedefiyle maceraya başlıyoruz. Bu savaştan Kök Ana Uchawi’nin duaları ve bilgeliği en değerli yol göstericimiz olacak.

Fakat bu serüven kolay olmayacak yoldaşlarım. Yeri gelecek ummadığımız yerden gelen yardımlar, beklemediğimiz zorlukta düşmanlar çıkacak karşımıza ve tüm yaşanmışlıkları silip, bu serüvene bir daha başlamak zorunda kalacağız. Bir daha ve bir daha… Ama kötülüğün kazandığını düşündüğümüz ve bizim hiçbir şansımızın olmadığını sandığımız o en umutsuz anda Kaptan Amerika’nın dediği gibi “Bunu bütün gün yapabilirim!” diyeceğiz ve yılmadan savaşmayı sürdüreceğiz. Ta ki Güneş Kralı’nı Talamh topraklarından bir daha geri dönmemek üzere uzaklaştırana kadar. Benimle misin? Evetse, kuşanın kılıcınızı ve asanızı, bugün en kutlu gün, bugün Absolum günü!

Üstteki girişi okuduktan sonra kafanızda nasıl bir oyun fikri belirdi bilmiyorum ama “Sen neyden bahsediyorsun değişik?” demediğinizi umuyorum. Ama derseniz de şaşırmam çünkü bu yazıda sizlere anlatmaya çalışacağım oyun olan Absolum denenmemişi deneyip, bu zorlu görevi layıkıyla gerçekleştiren bir yapım olarak dikkat çekiyor.

Absolum, bir türler arası karışım denemesi şeklinde tanımlayarak hafife alabileceğimiz bir oyun kesinlikle değil. Tam aksine, tüm övgüleri sonuna kadar hak eden, bütün detaylarıyla bu yılın en iyi oyunlarından birisi!

Absolum’un ardındaki stüdyolar

Absolum’u bu yılın en iyi oyunları arasında görmeme sebep olan ekibin ardındaki firmaları tanıyarak başlayalım. Guard Crush Games, Beat ‘em up türünün son dönemdeki en başarılı yapımlarından birisi olan Streets of Rage 4’in arkasındaki firma. Supamonks, Fransa merkezli bir animasyon stüdyosu ve oyunun az sonra öve öve bitiremeyeceğim tüm sanat yönetimi ve animasyon işlerinin ardından onların parmağı var. Dotemu ise son dönemde beğeni toplayan oyunlarıyla (Ninja Gaiden: Ragebound, TMNT: Shredder’s Revenge, Marvel Cosmic Invasion) söz ettirmeyi başaran, Beat ‘em up türünü resmen yeniden hortlatan ve unutulmaz IP’leri tekrardan bizlerle buluşturmayı misyon edinmiş, pek şeker ve çok sevdiğimiz bir stüdyodur.

Görebileceğiniz gibi ismi geçen üç stüdyonun güçlerini birleştirip bizi Talamh topraklarına gönderdiği Absolum’un başarısı ardındaki firmaların kartvizitlerini düşününce pek de tesadüf değil. Guard Crush Games’in hünerli ellerinden yaratılmış yepyeni bir dünyada geçen merak uyandırıcı bir hikâyeden türemiş olan Absolum bu çıkış noktasıyla doğal olarak geçer not almayı başarıyor. Bir de bu oyunun Beat ‘em up ve Roguelite mekaniklerini en doğru şekilde harmanladığını düşündüğünüzde tüm bu doğru parametrelerin harika bir oyunun işaretleri olduğunu anlamak hiç de güç değil.

Tatmin edici oynanış ve “bir tur daha” dedirten ilerleme sistemi…

Golden Axe gibi fantastik öğelerle bezenmiş Beat ‘em up oyunlarına karşı bir zaafınız varsa Absolum’u çok beğeneceğinize eminim. Akılda kalıcı karakterleri, tok vuruş hissi, düşman çeşitliliği, değişken çevre tasarımları ve seçim odaklı ilerleme sistemiyle her turun bir öncekinden farklılaşabildiği bir sistem kurmayı başarmış yapımcılar. Bu da oyundan aldığımız keyfin her turda artarak değişkenlik göstermesini sağlamış. Evet çıkış noktamız ve bitiş noktamız belli ama yolculuğumuz her seferinde farklı bir macera yaşatıyor bize. Hani bizim seçimlerimizle şekil alan sayfalar arasında geçiş yaptığımız “kendi hikâyeni oluştur” konseptli çocuk kitapları vardır ya, aynı onları okurken hissettiğimize benzer bir deneyim yaşamamızı sağlamış Absolum. Bu bence muazzam bir şey.

Oyunun temel döngüsünde yer alan Roguelite öğeleri sayesinde her turumuzda farklı yeteneklere, özel güçlere ve değişik bir oynanışa sahip olabiliyoruz. Bunun üzerine seçebileceğimiz ve farklı mekaniklere sahip dört oynanabilir karakter de eklenince Absolum’un bize her turda bambaşka bir oyun tecrübesi sunabilmesi Beat ‘em up türü bir oyun için hiç hafife alınacak bir başarı değil. Hades, Streets of Rage ve Golden Axe kırması bir oyundan bahsediyoruz. Bunu merak uyandırır bir evren, akılda kalıcı yan karakterler, keyifli oynanış, müthiş görseller, animasyonlar, keyifli dövüş sistemi ve kalbinize dokunacak müziklerle birleştirmek her babayiğidin harcı değildir. Bahsi geçen üç firmanın bu denli oturaklı bir iş çıkarmış olması beni fevkalade memnun etti değerli isyancı dostlarım.

Dört de seçilebilir karakter eklediniz mi…

Absolum’un kontrol edebileceğimiz dört karakter var demiştim. Hepsinin yetenekleri farklı. Kimisi çevik, kimisi güce dayalı ama ağır, kimisi tek düşmana karşı daha başarılı, kimisi daha mobil. Şimdi kısaca onlardan bahsedelim.

• Galandra: En başta seçebileceğimiz iki karakterimizden ilki. Kendisi için bir Elf Warrior dersem kafanızda bir fikir oluşur sanırım. Bana kalırsa oyundaki oynanışı en dengeli karakter kendisi. Uzun süre onunla oynadım ve performansından epey memnun kaldım.
• Karl: En baştan seçebileceğimiz ikinci karakterimiz. Tüfekli Dwarf diyebiliriz kendisi için. Yakın mesafede kuvvetli, uzak mesafede etkili tüfek atışlarıyla kaba kuvvet arayanlar için biçilmiş kaftan.
• Cider: Oyunda biraz ilerledikten sonra kilidi açılan ilk karakterimiz, çevik ninjamız. Kombo yapmayı seven ve sürekli mobil kalmaktan hoşlananlar için en doğru seçim olacaktır.
• Brome: Kilidi açılan ikinci karakterimiz. Galandra ile epey mesai harcadıktan sonra kendisine geçiş yaptım. Bu karakterimizi havada süzülen bir kurbağa büyücü olarak tanımlamaktan gurur duyuyorum. Mesafe koruyup işini uzaktan halletmeyi sevenlere öneriyorum kendisini.

Peki ya görseller, animasyonlar ve müzik?

Gelelim Absolum’un görsel ve sanat tasarımına. Yazının başında da belirttiğim gibi Supamonks’un oyunda kullandığı çizimler ve animasyonlar gerçekten harika. Karakterler, düşmanlar, çevre öğeleri, vuruş hissi ve düşman reaksiyonları dört dörtlük olmuş.

Müzik cephesindeyse Gareth Coker, Yuka Kitamura ve Mick Gordon gibi isimlerin katkıları göze çarpıyor. Hatta bölümlerde arka fonda çalan müzikler o kadar hoş ki, kendinizi atmosfere kaptırmamak elde değil. Müzikler de dâhil harika bir sanat tasarımı olduğu su götürmez bir gerçek.

Absolum’un tek oyunculu modun yanında 2 oyunculu Co-op (Online / Split screen) desteği bulunuyor. Split screen modunu deneme fırsatım olmadı ama Online Co-op denemelerimden epey keyif aldım. Arada sırada bağlantı kopması nedeniyle yolun yarısından sonra yalnız başıma devam etmek zorunda kaldığım durumlar oldu ama yine de deneyim olarak zevk aldığımı söyleyebilirim.

Her turda farklı karakterlerle değişik güç kombinasyonlarıyla başlama seçenekleri, çeşitli yol tercihleri, bekleyen yan görevler, yetenek ağacı geliştirmeleri ve eşya kombinasyonlarıyla tekrar oynama isteğinin hiç bitmeyeceği bir oyun döngüsü sunuyor Absolum.

Peki bu oyunun hiç mi eksiği yok? Elbette var. Roguelite mekanikleri nedeniyle işin içinde biraz şans da olduğu için bazen bosslar ya da elit düşmanlar çok güçlü denk gelebiliyor ya da elinizdeki yetenek paketiyle öldürmek çok zor olabiliyor.

Bir diğer sorun da hikâye ve evren ne kadar dolu görünse de her şey çok yüzeysel anlatılmış. Evrenin geneline dair bir fikir sahibi olabiliyoruz ama detayları ve karakterlerin geçmişi üzerine kapsamlı bir anlatı göremiyoruz. Aynı şekilde çok katmanlı ve ters köşe dolu bir olay örgüsünden söz etmek de güç. Özellikle boss savaşlarında ara sahneler ya da animasyonlar çok ters zamanlara denk gelip kullandığınız yeteneğinizi boşa düşürebiliyor. Bunu yamalarla çözebilirler diye düşünüyorum.

Bununla birlikte oyuna yeni eklenecek haritalar ve karakterlerle hikâyenin derinleşip oynanışın çeşitlenmesiyle birlikte içeriğin genişlediği bir Absolum görmemiz işten bile değil. Ama şu haliyle Roguelite türünün amiral gemisi oyunların sunduğu oyun süresini sunamadığını görüyoruz ne yazık ki Absolum’un. Bu kimisi için bir eksi, kimisi içinse üzerinde durmaya değmeyecek bir ayrıntı olabilir. Ben çok takılmadım buna, oyunun uygun fiyatını da hesaba katınca.

Geldik mi maceranın sonuna!

Sonuç olarak Absolum, beni fazlasıyla memnun eden ve Beat ‘em up seven oyunculara farklı bir tat vermeyi başaran bir oyun olmuş. Türler arası geçişlerin popüler olduğu bir dönemde böyle ayakları yere basan bir oyun takdiri sonuna kadar hak ediyor. Belki yılın oyunu olamayacak ama 2025 yılı anıldığı zaman en unutulmaz oyunlar arasında yer alacağı kesin. Absolum’un bahsettiğim gibi ufak tefek sorunları var. Fakat aynı zamanda temelleri o kadar güçlü ki, bundan sonra hiçbir standart Beat ‘em up’ın beni memnun etmeyeceğini düşünmeye başladım. İşte böyle bir etki bıraktı bende Absolum. Bence siz de bir şans verin bu güzide oyuna diyerek sözlerime nokta koyuyor ve Talamh’daki isyana katılmak üzere görevime geri dönüyorum!