Marvel’s Avengers – İnceleme

Marvel’s Avengers, duyurulduğu günden bu yana beklentileri bir yükseltti bir düşürdü; pek çok oyuncu gibi ben de nasıl bir oyun olacağını merak edip durdum. Beta sürecinde bir miktar fikir sahibi olmuştum; olumlu ve olumsuz fikirlerimin bir kısmını korusam da oyun geri kalanlar için fikirlerimi değiştirmeyi başardı. Bunların neler olduğunu buyurun hep beraber gözden geçirelim.

A-Day ve Ms. Marvel’ın doğuşu…

Oyunumuz, ilk oynanış videosundan itibaren artık ezberlediğimiz A-Day ile başlıyor, ama bu sefer filmi bir miktar geriye sarıp Kamala Khan ile başlıyoruz oyuna. Kendisi, Avengers için hikaye yazma yarışmasına katılmış ve başarılı bulunmuş hayranlardan birisi. Babasıyla birlikte Avengers etkinliğine katılıyorlar ve hayranlıkla takip ettiği süper kahramanları yakından görme imkanına kavuşuyor. Kamala ve babası Yusuf, VIP balkonunda yerlerini alıp Avengers ekibinin sahnede yapacakları duyuruyu izlemek için hazırlanıyorlar.

Avengers ekibi sahnedeyken ünlü San Fransisco köprüsünden patlamalar duyulmaya başlıyor ve ekibimiz de hemen olay yerine, saldırıyı durdurmaya gidiyor. Ancak işler ekibimizin planladığı gibi gitmiyor ve meydana gelen patlamada hem binlerce kişi ölüyor, hem de bu patlama yüzünden bazı insanlar farklı yeteneklere kavuşuyorlar. Hikayemizin odağındaki Kamala Khan da etkilenen isimlerden birisi.

Patlama sonrasında Avengers ekibi sorumlu tutuluyor, mahkemeler düzenleniyor, ekip üyelerinden Dr. Bruce Banner da kendisine yöneltilen “Sizce Avengers ekibi toplum için bir tehdit mi?” sorusuna “Evet” karşılığını verince Avengers ekibi dağıtılıyor. Bundan sonra ipler AIM (Advanced Idea Mechanics) adlı şirketin kontrolüne geçiyor. Şirketin başında daha önce Avengers ekibiyle çalışan Dr. George Tarleton ve Dr. Monica Rappaccini yer almakta.

Hızla büyüyen AIM, Tony Stark’ın şirketini ve varlıklarını da bünyesine katıyor. Ellerindeki ileri teknoloji ve önemli kaynaklarla çeşitli deneyler yapıyorlar ve patlama gününde etkilenip farklı yeteneklere kavuşan insanları (bu kişilere “inhuman” diyorlar) bu “sorun”dan arındırabileceklerini iddia ediyorlar. Ama hikâyede ilerledikçe işlerin hiç de öyle olmadığı açığa çıkıyor. AIM, kendi ordusunu kurup adım adım kontrolü eline geçirmeyi hedeflemekte. Karşılarında Avengers gibi bir ekip olmadığı için de işleri epey kolaylaşıyor.

İşte bu noktada Kamala devreye giriyor. A-Day’in üzerinden yıllar geçmiş, AIM ipleri iyiden iyiye ele almış, “inhuman” avına çıkmışken Kamala halen Avengers ekibinden ümidini kesmemiş, bir şekilde onlara ulaşmaya çalışıyor. İşi AIM’in gizli bilgisayarlarına sızmaya kadar vardıran Kamala, AIM’in hedefine yerleşiyor; onlardan kılpayı kurtulmayı başarınca da evini geride bırakıp uzun bir yolculuğa çıkıyor. Avengers ekibini yeniden bir araya getirecek ve Kamala’yı da bu ekibin bir parçası haline getirecek bir yolculuk bu…

Ekibi yeniden toplayalım

Hikayenin girişinden de anlayacağınız üzere oyunun ilk artıyı kaptığı yer senaryo modu. İkinci artı ise, tahmin edebileceğiniz üzere karakterlerden geliyor. Geliştirici ekip, farklı karakterlerle farklı tecrübeler sunmak konusunda yeterince gayret göstermişler; her bir karakterin kendine has özelliklerini deneyimlemek hoş bir tecrübe oluyor.

Betada, Hulk ve Kamala üzerine odaklandığımdan Black Widow’la yeterince vakit geçirmemiştim mesela; oyunda kendisinin ne kadar da etkili bir karakter olduğunu tecrübe etmiş oldum. Keza, Thor’u sadece giriş kısmında oynamıştım; onunla oynadığımız bölümler de (mesela sahalara geri döndüğü kısım) yeterince keyif veriyor. Sadece oynanışlarıyla değil karakterleriyle de kahramanlarımız, kendilerinden beklendiği gibi bir performans sergiliyorlar. Bruce, Kamala’ya bir akıl hocası gibi yaklaşıyor. Kamala, uçarı bir genç. Tony Stark, kendine has esprilerinden vazgeçmiyor. Thor yine Iron Man ile yarışabilecek düzeyde kendini beğenmiş tavırlarıyla (koskoca tanrı, olacak o kadar :)) arz-ı endam ediyor.

Bir de boss savaşlarımız var elbette. Bunlar hakkında açıkçası kararsızım. Bir yandan hoşuma giden yanları var, bir yandan da yeterli mi değil mi karar veremiyorum. Taskmaster ile mücadelemiz, giriş bölümü olunca orta karar gidiyor. Abomination da erken geldiğinden tadı ağzımızda kalacak bir boss savaşı olmuş gibi sanki. Warbot ve Warship zorlu rakipler olabilirler, ama şöyle daha karakterli, kendinden nefret ettirecek veya en azından sizi hırslandıracak, yendiğinizde de tatmin hissini sonuna kadar yaşatacak bir düşman arıyor gözlerimiz. Monica karşınıza çıktığında ona haddini bildirmek istemeniz gibi mesela. Final kapışması yeterli uzunlukta sunulup bu konuda oyuncuyu memnun etmeye çalışmışlar en azından.

Görev bizi bekler

Oyunda ana senaryoyu takip ettiğimiz görevler dışında kahramanların her birisi için ikonik görevler zinciri bulunuyor. Diğer görevlere kıyasla daha iyi bulduğum görev grubuydu bu görevler. Bunun haricinde bazen müttefiklerimize destek olmak için kimi zaman da kaynak toplayıp geliştirmelerde kullanmak için yaptığımız görevler de var. Senaryo sonrası kısım ağırlıklı olarak AIM ile mücadeleye odaklı içerikler sunuyor; bir başka ifadeyle bu görevlerin teması SHIELD ekibine destek verip AIM’in ileriye dönük planlarına engel olmaya çalışmak diyebiliriz. Burada bir takım zincir görevler bulunmakta. Bir de tabii HARM görevleri var, ama bunlar dalga dalga gelen düşmanlara karşı koymaktan ibaret olduğu için ne derece farklı gelir sizlere, bilemem. Sunduğu en önemli avantaj karakterlerinizin farklı özelliklerine aşinalık kazanmak, her bir karakteri daha iyi yönetebilmenizi sağlamak.

Önümüzdeki dönemde görev içerikleri ne şekilde gelişim gösterecek, merak ediyorum. Zira burada oyun için belirteceğim ilk eksiyle karşı karşıyayız; görevler çabuk tekrara düşüyor. Beta izlenimlerimde de bu konudaki endişemi dile getirmiştim. Betanın aksine burada doğal olarak görev sayısı yüksek olduğundan bir süre tekrardan kaçınabiliyor, ama eninde sonunda o noktaya varıyoruz. Umudum oyuna eklenecek içeriklerin bu kısırdöngüyü kırması.

Oyuna eklenecek karakterlerin beraberlerinde ikonik görevlerle geleceklerini biliyoruz, en azından o yönden rahatız. Ama bunun dışındaki kısımlarda da oyuncuyu oyunda tutabilecek içeriklere ihtiyaç var. Şu an bunun için ana motivasyon; her bir karakteri olabilecek en üst düzeye kadar geliştirmek, her karakter için 3 yetenek ağacındaki yeteneklerin tamamını açmak gibi görünüyor. Bu hedeften sonrası için bahsettiğim yönde bir gelişim gerekiyor bence.

Oyun için sıkıntılı bir diğer nokta teknik sorunlardı. Mesela betada Hulk bir grup AIM robotu ile kapışırken toprağa saplanıp kalan bir robot beni güldürmüş, güldürürken düşündürmüştü :) Oyunun çıkış versiyonunda ise aynı sorunlarla karşılaşmamak güzel ama yine de bazı bölümlerde göze batan teknik sıkıntılar mevcut. Göreve girip de ilerleyemediğim bir durumla da karşı karşıya kaldım, arayüzün kayboluverdiği durumla da. Hatta War Table’a bakıp da daha önce tamamladığım bir görevi görünce “hay bin kunduz” demekten alıkoyamadım kendimi. Hele bir de gökyüzünde asılı duran ağaç dalları vardı ki evlere şenlik.

Şimdi bir kısmınız “madem böyle, o not niye öyle” diyebilir :) Şöyle ki, ilk gün yamasından sonra bahsettiğim bu sorunların devam edip etmediğini elimden geldiğince kontrol etmeye çalıştım; tamamen olmasa da kısmi bir toparlanma mevcut diyebilirim. Bu yeterli mi? Elbette değil. Ama güncelleme sonrası durumu görmesem ve ilk haliyle değerlendirmiş olsam, notum çok daha düşük olurdu, bunu paylaşmak istedim sadece.

Bir de göz önünde bulundurmak gerektiğini düşündüğüm bir nokta var; daha önce Destiny ve Division gibi örneklerde tecrübe ettiğimiz bir durum bu. İlk anın rüzgarıyla Marvel’s Avengers’ı yerin dibine sokmamız mümkün, ama sonrasında dönüp tekrar baktığımızda haksızlık ettiğimize kanaat getirebiliriz de (veya getirmeyebiliriz, o da mümkün, bkz. Anthem). Yanlış anlaşılmasın, gelecekte iyi bir oyun haline gelebilir diye peşinen oyunun puanını yükseltmiş değilim. Sadece bu tarz oyunları ileride bir kez daha değerlendirmek gerektiği yönündeki görüşe bir destek açıklaması bu. Belki şimdikinden daha yüksek belki de daha düşük bir puan veririz, şimdiden bilmek güç. Lakin kesin olan bir şey var, kanaatimizin ne şekilde değişeceğini belirleyecek olan oyunun hangi yönde ilerlediği olacak.

Oyunla ilgili eleştirilebilecek (-ki aslında oyun çıkmadan önce eleştirilmeye başlanmıştı zaten) bir nokta da parasallaştırma kısmı. Kozmetik ağırlıklı olsa da oyuniçi satın alımlar meselesi bundan sonra da gündem olmaya devam edecek gibi.

Bu eleştirilerin arasına olumlu olarak değerlendirilebilecek bir şey sıkıştırmış olayım. Oyunda toplanacak bol malzeme var. Mesela bulduğumuz çizgi romanlar karakter özelliklerine de destek olabiliyor. Karakterlerimiz için bulduğumuz ekipmanlar da keza öyle. Topladığımız materyallerle ekipmanlarımızı geliştirebiliyoruz. Prototipler de gemimizde yeni ekipmanlar, kıyafetler yapmamıza imkan veriyor. Bunun yanında farklı karakterlerle alışveriş yaparak da gerek görünüm değiştiren gerek özellikleri geliştiren malzemeler edinmek, kıyafetler kuşanmak mümkün. Dolayısıyla, yapımcı ekibin, herkesin kendine has bir karakter geliştirebilmesine imkân verecekleri iddiasını destekleyecek bir çeşitlilik söz konusu.

Ülkemiz özelinde baktığımızda oyun fiyatları genel bir sorun haline gelmeye başladı artık. Dolayısıyla bu oyunu pahalı olmakla itham edip de bir başka eksiyi de buradan veremem, haksızlık olur. Ancak şunu söylemeden de edemeyeceğim; sonuç olarak ülkemiz koşullarında hemen alın diyebileceğim bir oyun değil. Öte yandan “live service” oyunların geneli için geçerli olduğu üzere ileride illaki değişim gösterecek ve belirli bir eşiği aşacaktır.

Benim için hikâye kısmında yeterli, multiplayer görevlerde ise (şimdilik) tekrara çabuk düşen bir oyun deneyimi söz konusuydu. Oynamaya devam edecek miyim? Tabii ki. Çünkü kahramanlarımız kendilerine oynatmayı başarıyorlar ve ikonik görevler gibi görev zincirleri geldikçe bu oyun da yoluna devam edecektir diye düşünmekteyim. Ama böyle görevler gelebilecek mi, işte bütün mesele bu!