Marvel's Midnight Suns - İnceleme

Çizgi roman adaptasyonları film, dizi ya da oyun fark etmeksizin ince bir çizgide yürümek gibi. Çünkü çizgi roman başlı başına hepsinden ayrılan bir medyum. Ortada hem bir yazılı hikaye anlatımı var hem de görsel bir içerik. Sadece yazıyı temel alıp bir roman adaptasyonu yapmak bütün tanıdığımız karakterlerin bambaşka hale gelmesine neden olabilir ki bunu çok sık görüyoruz. Ya da görünüşü çizgi roman benzeri yapıp metni kel alaka bir şekilde yazınca başka türlü vehametlerle karşı karşıya kalabiliyoruz. Bu yüzden denge politikası nasıl Soğuk Savaş döneminde insanlığı 3. Cihan Harbi'ne karşı koruduysa çizgi romanları da kötü adaptasyonlardan koruyacak yegane şeydir. 

En başta şunu söyleyeyim ben Midnight Suns'ı oyun olarak değil de bir çizgi roman adaptasyonu olarak çok sevdim, hatta yer yer bayıldım. Bunun en büyük sebebi ise yazar ekibinin tam anlamıyla çizgi romanları yalayıp, yutmuş olmaları ve şahane "fan service" işlerle beni kalbimden vurmaları. Marvel çizgi romanlarını özellikle X-Men'i aşırı çok uzunca bir süre yakından takip eden birisi olarak bu referanslar, diyaloglar beni oyunun içine öyle bir çekti ki yaşadığım büyük eziyetlere rağmen oyundan hiçbir şekilde kopamayıp çok uzun saatleri başında harcadım. 

Midnight Suns'ın PC sürümünü oynayacaksanız mutlaka ama mutlaka 2K Launcher'ı devre dışı bıraktığınızdan emin olun. Ben oyunu oynarken sürekli tuhaf tuhaf kasmalar, takılmalar ve en nihayetinde büyük kasıntılar sonucunda senkron kaymaları gibi eziyetler peşimi asla bırakmadı. Sonrasında bu sorunların büyük çoğunluğunun Launcher kaynaklı olduğu ortaya çıktı, siz de ilk iş olarak bu launcher'dan kurtulun. Bu uyarıyı şimdiden yaptım ki yazıya başlayıp oyunun bana yaşattığı güzelliklere dalınca tekrar soğuma yaşamayım. Kutsal su stoklarınızı tazeleyin çünkü şeytan avına çıkıyoruz!

Evvel Zaman İçinde Magik'in Pocket Dimension'ı İçinde Bir Garip Midnight Suns Yaşarmış

Midnight Suns oyunundan çok seneler evvel Marvel, çizgi romanlarda aynı isimle benzer bir konuyu ele almış fakat orada Iron Man, Wolverine gibi isimler yerine Doctor Voodoo tarzı karakterler yer alıyordu. Bu kez biraz beyaz perdenin de etkisiyle epey popüler bir ekibe sahibiz. Doctor Strange ve Iron Man'in bir tuhaflık sezmesiyle birlikte başlayan hikayemiz bizleri epey eğlenceli bir yolculuğa doğru sürüklüyor. Sanctum Sanctorum'un varlığını dahi tehdit eden Hydra'nın son keşfi Lilith'in dünyaya cehennemi taşıma arzusu tüm hikayemizin başlangıç noktası. Bu tarz efsunlu işlere epey aşina olan Doctor Strange'in de soluğu hemen Sara'nın yanında almasıyla birlikte Pocket Dimension'ımız Abbey ile tanışıyoruz.

Gözümün nuru Illyana Rasputin yani Magik'in portallarıyla girip çıktığımız bu mini evrende ne tesadüftür ki tam da dünyayı böyle bir tehdite karşı korumakla mükellif Midnight Suns ekibi yer alıyor. Magik, Blade, Nico Minoru ve Ghost Rider (Robbie Reyes) ilk etapta elimizdeki orijinal Midnight Suns üyeleri. Dünyanın sonunu getirmesi beklenen bu kehanete karşı en büyük koz ise bizim karakterimiz olan Hunter. Kozmetik tamamen özelleştirilebilir bir karakter olan Hunter'ın ortaya çıkmasıyla birlikte ise hikaye şekillenmeye başlıyor. Lakin asıl hikayenin yanı sıra arkaplanda olup bitenler çok daha ilgi çekici. Bazen sırf yeni olaylar ve diyalog seçenekleri çıksın diye ana hikayeye devam ettiğim oldu. Cep Evreni diyip geçmeyin çünkü burada da keşfedebileceğiniz çok fazla detay, gizem ve olay örgüsü var.

Kültürlü Süper Kahramanların Buluşma Noktası: Midnight Suns Kitap Kulübü!

Dünya üzerine cehennem yıkılmaya başlasa bile bir avuç süper kahraman (ve bir avuç anti-kahraman!) toplandığı zaman sosyalleşmeyi hiç ihmal etmezler. Buna çizgi romanlarda özellikle X-Men ve Avengers binalarındaki ortamlardan aşinayız. İşte Midnight Suns'ın bu cep evreni Abbey'de de süper kahramanlar bir araya gelince kendi aralarında bölünmeye başlıyorlar. Esasen iki ana grubumuz var. Avengers ve Midnight Suns. Lakin her iki grubun üyelerinin de ortak ilgi alanları var. Örneğin Captain America, Blade ve Captain Marvel ile birlikte Abbey içerisinde bir kitap kulübü oluşturabiliyorsunuz. Sonrasında çeşitli kitapları tartışıp aranızdaki dinamiği güçlendirebiliyorsunuz. Ya da Peter Parker, Robbie Reyes ve Tony Stark ile birlikte garaja gidip teknolojinin dibine vurup Shop Club'da takılmak mümkün. Böyle birkaç tane daha küçük kulüp ana karakterimiz Hunter'ın da katkılarıyla birlikte şekilleniyor.

Bu sosyalleşme olayı oyuna olan bağlılığı inanılmaz arttırmış durumda. Çünkü oyunun temel mantığı gün/gece döngüsü şeklinde ilerliyor. Gündüz göreve çıkmadan önce birkaç kişiyle konuşup varsa ricalarını yerine getiriyorsunuz. Bir de antrenman ve araştırma kısımlarını yapıp yeni kartlar açıyorsunuz. Sonra görev dönüşü uyumadan önce bu kulüp aktivitelerinde zaman geçirip Hunter'ın da sosyalleşme ihtiyacını gidermiş oluyorsunuz. Yapılacak tek aktivite bunlar da değil. Kitapların okunması gerektiği, motorların soğuması gerektiği anlarda Hunter ekipten bir kişiyle kaliteli zaman geçirmeyi tercih edebiliyor. Kaliteli zaman geçirmekten kastım da ya oturup video oyunu oynamak ya da havuza girmek... Sonrasında Abbey'in içerisinde yer alan hediye dükkanından aldığınız hediyeleri doğru kişiye verip arkadaşlık puanını yükseltiyorsunuz. Arkadaşlık puanı çok önemli çünkü her karakterin özel bir Midnight Suns kostümü ve süper yeteneği var. Bu yetenekler sadece maksimum arkadaş puanını elde ettikten sonra Forge'da yapılan özel görevler ile açılıyor. Mesela ben hemen ilk etapta Magik'ciğim ile samimi olup onun dokunulmazlık yeteneğini açtım. Sonrasında Wolverine ağabey de ekibe eklenince hayalimdeki takım tamamlanmış oldu. 

Kartların Kalbi

Fasülyenin faydalarına gelecek olursak, oyunun bence zirve yaptığı nokta dövüş sistemi olmuş. Sıra tabanlı bir süper kahraman oyununa kart sistemini eklemek ilk etapta insanları biraz korkutmuştu. Lakin oyuna biraz alışmaya başlayınca mütemadiyen göreve çıkıp kartların kalbini zorlamak istiyorsunuz. Hele ki deste yapmayı, kombo oluşturmayı seviyorsanız Midnight Suns size öyle güzel imkanlar sunuyor ki çeşitli kombinasyonları denerken zaman nasıl geçti anlamıyorsunuz bile. Çoğu görevde yanınızda Hunter olacağı için en çok Hunter kartı açılıyor. Onun dışında yanınıza alacağınız arkadaşları çok iyi seçin çünkü görevler sonunda gelen gama kutularından sadece göreve katılan kahramanların kartları çıkıyor. Bu kartlar duplicate olursa diye üzülmeyin. Eğitim alanından bu duplicate 2 kartı birleştirip çok daha güçlü bir hale getirebiliyorsunuz. Ya da fazla/gereksiz kartları geri dönüşüm kutusuna atıp çeşitli craft malzemeleri elde edebiliyorsunuz.

Oyunun dövüş sistemi ilk etapta biraz kompleks gelebilir. Ancak 2 basit mekanik var. Birincisi normal saldırılar ya da aksiyonlar. Bunlar size cengaverlik puanı olarak geri dönüş yapıyorlar. Cengaverlik puanları ise çok daha güçlü saldırıları kullanmak için gerekiyor. Mesela Wolverine'in sıra dayağına çektiği Eviscerate yeteneği 2 cengaverlik puanı istiyor ama geri dönüşünde etraftaki az canlı tüm düşmanları bir turda temizleme şansı sunuyor. Keza Magik'in Gather'ı da hemen hemen aynı işi görüyor ve özellikle çevre kontrolü anlamında büyük avantaj sağlıyor. Hunter, Captain Marvel gibi karakterler ise tek bir hedefe olağanüstü hasarlar vurabilen saldırıları cengaverce gerçekleştiriyor. Burada kilit nokta şu her karakterin destesine maksimum 2 ya da 3 tane kahramanlık kartı koymakta fayda var. Çünkü sadece bu kahraman puanları sadece kartlar için değil etrafta bulunan eşyaları da düşmanların kafasında kırmak için gerekli oluyor. Yani yerden bir kaldırım taşını Venom'un bıngıldağına vurmak için de en az 1 cengaverlik puanı lazım. Dediğim gibi bu kart/çevre hesaplamasını oyunu kısa bir süre sonra oynadıktan sonra kafanızda oturtuyorsunuz ve bir turdan alınabilecek maksimum verimi almaya başlıyorsunuz, sonra da oyun sizi iyice içine çekmeye başlıyor.

Cehennemden Çıkan Çılgın Hydra

Hydra'nın boyunu çok aşan işlere karışması epey aşina olduğumuz bir durum. Daha Red Skull zamanlarından beri anlamadıkları, bilmedikleri ne varsa kurcalamaya çok meraklı olan bu dangalak yapı bu sefer de dünyaya cehennemi getirecek kapıyı aralıyor. Hydra ortaya çıkardığı kaosun hizmetkarı olmaya başlarken ilk etapta biz de Hydra ile dövüşüyoruz. Oyundaki en can sıkıcı noktalardan biri de işte bu düşman çeşitliliği. Hydra'nın birlikleri genelde 3-4 tip farklı yapıdan oluşuyor. Bunların en afillisi görünmez olan keskin nişancıyken en başa belası da kalkanlı olan iri yarı elemanlar. Tabii hepsinin hakkından gelecek sonsuz komboyu cephanemizde barındırdığımız için Hydra'nın tüm kafalarını tek seferde kesmek bir noktadan sonra epey kolay hale geliyor.

Olaylar hızla gelişmeye başladıkça ve Lilith'in gazabı dünyaya vurdukça yeni düşmanlar ortaya çıkıyor. Cehennemde ne kadar it kopuk varsa meydanlara akmaya başlıyor. Şeytan düşmanlar kısmında biraz daha çeşitlilik var. Örneğin ritüel yapan 3 cadıyı engelleyip düşman gelmesini bozabileceğimiz bir savaş tipi mevcut. Ya da etrafa totem çıkartan Cadı Anne'nin totemlerini parçalayarak etliye sütlüye dokunmadan geçebileceğimiz savaşlar da oyunun 2. yarısından sonra karşımıza çıkıyor. Lakin bu konuda da ciddi bir çeşitlilik olduğundan bahsedemeyeceğim. Bir süre sonra tıpkı Hydra düşmanları gibi hepsi aynı kapıya çıkıyor ve çok rahat bir biçimde yola devam edebiliyorsunuz. Sadece oyunun ana görevlerindeki epik boss dövüşlerini bundan ayrı tutmam gerekiyor. Hele bir Venom dövüşü var ki eminim çizgi romanlarla haşır neşir olmuş herkes bu tam damara basılmış fan service dolayısıyla benim gibi ekstra mutlu olacaktır.

Güldük, Eğlendik Hadi Artık Devam Oyunu Duyurulsun

Oyunu oynarken belki 2K Launcher belki oyunun ta kendisinden dolayı bilemiyorum ama büyük eziyet çektim. Tüm bu olumsuzluklara rağmen Midnight Suns beni her anında kendine çekmeyi muhteşem bir şekilde başardı. Daha oyun çıkmadan önce "Eğer Wolverine ile oturup iki tek atabiliyorsak oyun zaten olmuştur." diyordum. Evet, Logan ile oturup iki tek atabildim ve evet oyun olmuş. Abbey koridorlarında cirit atmak, cep evrenin özellikle mistik anlamdaki tonla gizemini keşfetmek zaman zaman dövüş kısımlarından bile daha fazla keyif veriyordu. Zaten her diyaloglda kesenin ağzı bolca açılmış çizgi roman referanslarını duydukça oyuna olan sevgim de yükseliyordu. Neyse güldük, eğlendik bazen sinir krizi geçirdik ama Midnight Suns'ın sonuna geldik. Artık Firaxis'ten ivedilikle bir devam oyunu bekliyorum hem de bu çekirdeği hiç bozmadan üzerine katarak! 

Bu konsept içerisinde bir Marvel oyunu çok fazla hikaye anlatabilir. Sadece Midnight Suns gibi mistik yönlü bir hikaye olması da gerekmez. Oynarken çok sefer "Ah şu bir X-Men oyunu olsaydı da Mr. Sinister'ın abidik gubidik güçlerine karşı Jubilee ile havayi fişekler patlatsaydım!" diye iç geçirdim. Ayrıca X-Men: Destiny faciasından sonra karakter yaratmalı bir Marvel oyununun da iyi olabileceğini görmüş olduk. Midnight Suns, Marvel'ı sevenler için gerçekten çok keyifli ve uzun saatler vaat ediyor. Hele ek paketler sadece Storm ve Deadpool gibi yeni karakterlerle kısıtlı kalmayıp görev ve düşman çeşitliliğini de arttırmayı başarırsa çok daha eğlenceli bir yapıya sahip olabiliriz. Ha yok benim Marvel ile işim olmaz ama XCOM tarzı dövüş sistemine hastayım diyorsanız bu sefer de yeni kart mekanikleriyle birlikte Midnight Suns sizi yakalayacaktır. 

Oyun fiyatlarının giderek yükseldiği şu dönemde bilgisayar için en azından benim oynadığım Epic için Midnight Suns'ı tavsiye etmem. Konsol da durum çok daha stabil ve düzgün olduğu için ilk güzel indirimde sepete eklemekten bir zarar gelmez. Geçen yıl Guardians of the Galaxy'nin yazımını epey övmüştük bu sene de Marvel yine yeni bir oyunuyla bunu başardı. Umuyorum ki Firaxis & 2K iş birliğinden Midnight Suns'ın devam oyunu ve belki oyunları gelir de Wolverine ile biraz daha kafayı çekip "N'olacak bu mutantların hali" diye memleketi kurtarabiliriz...