Over The Alps - İnceleme

Over the Alps beklediğim bağımsız yapımlar arasındaydı. Aslında birkaç ay önce çıkışını gerçekleştirmişti, ama Apple Arcade’e özel olduğu için o dönemde bir inceleme yazmak çok da aklıma gelmemişti açıkçası. Ama geçtiğimiz günlerde Steam’e de teşrif etti ve ben de artık bu sefer es geçmeyeyim, bir şans vereyim istedim.

Ne işim var Alplerde?

Over the Alps, 2. Dünya Savaşı yıllarında bir casusluk hikayesini konu ediniyor. Kahramanımız İngiliz istihbaratından Smith. Kendisi sahadaki bir eleman ile irtibat kurmak üzere İsviçre’ye gidiyor. Bu buluşmaya giderken karşılaştığımız Fraulein Wolff isimli bir hanımefendi ile hikâye boyunca sık sık karşı karşıya geliyor, Alp Dağları boyunca uzanan bir mücadelenin içerisinde buluyoruz kendimizi.

İrtibatımız Vercoli ile buluştuğumuzda kızı Laura’yı kurtarmamız için yardımımızı istiyor. Biz de kabul ediyoruz haliyle. Hikâyenin ilerleyen kısımlarında zaten esas gündemimizin bu kız olduğu da açığa çıkıyor. Bu kız neden kaçırılmış? Almanlar neden onu istiyorlar? Biz nasıl oldu da kendimizi bu işin içinde bulduk? Wolff bu işin neresinde? Zihninize takılabilecek pek çok soru mevcut. Ama düşünmemiz gerekenler bunlarla sınırlı kalmıyor elbette. Yeri geliyor İsviçre polisini peşimize takıyoruz, yeri geliyor Nazilerin elinden kurtulmaya çalışıyoruz. Sonuçta bir kaçış – kovalamaca kısırdöngüsü içerisinde Alp Dağları’nı aşıyor ve hikayemizin finaline doğru adım adım ilerliyoruz.

Görsel romanınızı nasıl alırdınız?

Over the Alps, yukarıdaki başlıktan da anlaşıldığı üzere görsel roman tarzında bir macera oyunu. Oyun, büyük oranda karşınıza çıkan metinlerden birisini seçmekten ibaret. Arada o an gittiğimiz kasaba veya şehirdeki hedef noktasına (otel, bar, kilise vs.) tıklayıp oradaki konuşmaya geçiş yapmak veya arabaya, kızağa, balona tıklayıp harekete geçirmek gibi ufak tefek etkileşimler de var. Ama bunlar sahnenin tetiklenmesinden ibaret şeyler. Haritada bir sonraki noktaya gidişimiz için nasıl bir yöntem izleyeceğimiz ile ilgili tercihler de yine aynı şekilde değerlendirilebilir.

Genelde bir görsel roman söz konusu olduğunda oynanışta çok büyük sürprizler beklenmez. Dolayısıyla burada da öyle aman aman bahsedilecek bir şey yok. Belki, peşinize takılan polislerden paçayı kurtarmak için yanıltmalar bırakmanızdan veya siz açık verdiğinizde polislerin ensenizde bitmesinden bahsedilebilir bir farklılık olarak. Bunu etkileyen şey de uğradığımız yerlerde uygun tercihleri yapıp yanıltmaca bırakmak veya keçileri haddinden fazla önemseyip izinizi belli etmek :)

Bu tarz oyunların ilgi çekmesini sağlayabilecek iki unsuru olur: Görselleri ve hikayesi ya da daha farklı bir ifadeyle hikayesinde sizin tercihlerinizin etkilerinin olup olmadığı. Görsel yönü gayet hoş. Hikâyeye etki kısmında ise, orta karar bir performans sergiliyor. Oynarken bazen meraklandığım, “Acaba bu iş nereye varacak?” diye düşündüğüm anlar oldu. Yanıltmaca bırakınca sevindim, iz bırakınca da kendime kızdım. Yani oyunun beni içine çektiği kısımlar var. Ama tercihlerin büyük bir kısmı böyledir de diyemem. Mesela polis tepeme bindiğinde de hikâyenin sanki bir şey olmamış gibi devam etmesi ağzımda kekremsi bir tat bırakmadı değil. Halbuki polise yakalansak ve onlardan kurtulmak için bir şeyler yapsak, yola öyle devam etsek, biraz daha inandırıcı olmaz mıydı? Hem böylece polisle aramıza mesafe koymak için biraz daha çaba sarf etmek zorunda hissederdik kendimizi. Oyunun hikayesinin belli kısımları da hızlıca geçilmiş, buna final kısmı da dahil.

Bu noktalar dışında çok da eleştirilecek bir yanını göremiyorum. Sonuçta bir görsel romandan ne beklenebilirse onu sunmuş durumda. 2 saatlik hoş bir tecrübeydi benim için. Ama bu kadarla kalmayacak, o noktayı da belirtmiş olayım. Şu an sadece Vercoli Dosyası oynanabilir durumda, ana menüde görüldüğü üzere 2 dosya daha gelecek. Dolayısıyla, oyuna geri dönüş için ilk hikâyeyi tekrar oynamak dışında alternatiflerimiz, yeni gerekçelerimiz de olacak. Görsel romanlardan haz edenlerin bakabilecekleri, hoş bir oyun Over the Alps.