Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder's Revenge - İnceleme

Artık biraz yaşlanan bir marka olsa da 90’ların tartışmasız en büyük fenomenlerinden biriydi Ninja Kaplumbağalar. TV serisi anormal derecede başarılı olunca oyuncaklardan tutun da video oyunlarına kadar pek çok pazara da uyarlandı tabii. Şu an 50’den fazla resmi oyunu olan, Beat’em-up, dövüş, macera, aksiyon, hatta Metroidvania türlerini bile deneyen devasa bir markadan bahsediyoruz. Ne var ki seriye olan ilginin yıllar içinde azalmasına paralel olarak video oyunlarının da kalitesi hayli düşmüştü maalesef. İşte bu noktada Shredder’s Revenge adeta güneş gibi doğuyor.

Shredder’s Revenge seriyi en uygun olduğu türe, yani klasik 2B Beat’em-up’a döndürüyor. Üstelik bu sefer kaplumbağalarımızın yanı sıra Splinter Usta, April O’Neal ve Casey Jones’u da kullanabiliyoruz. Bu karakterlerin hepsinin hız, hasar ve mesafe olmak üzere farklı istatistikleri ve kendi özel hareketleri var ayrıca. Hepsi de basit birer sprite farklılığı yerine özgün oynanışlar sunuyor yani. Keza ben Mike ile döktürürken Leonardo ile kabuk şoku geçirdim mesela.

Manhattan ve X-Boyutu’nda geçen 16 tur boyunca Foot Clan ve 1987 TV serisindeki bilumum kötüyü döve döve ilerliyoruz (TV serisi kısmına birazdan değineceğim) tahmin edebileceğiniz üzere. Gelgelelim Beat’em-up türü biraz tekdüze olduğu için Tribute Games oyuna biraz RYO sosu eklemeye çalışmış canlandırmak adına ve çok da iyi yapmış. Her turda “5 tane Foot Soldier’ı ekrana fırlat” tadında yan görevlerin yanı sıra Irma’nın günlükleri veya Vernon’un video kasetleri gibi bulunmayı bekleyen gizli objeler var ve siz bu yan görevleri yerine getirdikçe karakteriniz puan topluyor. Topladığınız puanlar belirli bir eşiğe ulaştığında da seviye atlıyorsunuz ki bu sağlık barınızın veya Ninja Power barınızın artması ya da yeni özel hareketlere kavuşmanız demek. Şahsen ben bunları yapmaya uğraşırken hayli keyif aldım ve uzun yıllardır ilk kez bir Beat’em-up bana sıkıcı gelmedi.

Tabii oyunun tekdüzeliği engelleme konusundaki tek başarısı bu değil, keza oldukça basit fakat bir o kadar keyifli bir kombo sistemi var. Atıyorum rakibinize koşup kabuğunuzla toslayabilir, birkaç darbe indirdikten sonra havaya zıplatabilir ve havada da Air Special’ınızı çakarak okkalı bir kombo yapabilirsiniz. Üstelik hem bu saydıklarımı yapmak hayli kolay hem de varyasyonlar kullandığınız karakterlere göre çeşitleniyor. Birileriyle beraber oynarken yapabileceğiniz çoklu hareketler de cabası! Yapımcı bu akıcı kombo sistemiyle oyunu tuş dövmekten uzaklaştırmayı çok iyi başarmış. Lakin burada küçük bir eksi de belirtmek isterim: Özel hareket yapabilmek için kullandığınız Ninja Power Bar’ı Taunt yaparak doldurabiliyorsunuz ve bu yüzden her ekranı temizlediğimde Mike ile dans ederken buldum kendimi. Biraz sömürüye açık ve oyunun temposunu düşüren bir sistem olmuş bu.

Oyunun şahsen en başarılı bulduğum kısmına gelecek olursak da 1987 TV serisinin havasını olağanüstü şekilde yansıtmayı başarmışlar. Bunda serinin harika Pixel-art tarzının büyük bir payı var. Serinin çizim tarzı, seslendirmeleri ve en önemlisi de mizahı oyuna birebir olarak yansıtılmış. Alışveriş merkezinde geçen turda bir bakıyorsunuz Foot Soldier’lar alışveriş yapıp dondurma yiyor ya da karnavalda çığırtkanlık yapıyor. Ana kadronun yanı sıra Rat King, Punk Frogs, Dexter, Vernon, Neutrinos gibi klasik karakterleri görmek de çok mutlu etti beni mesela. Yüksek tempolu ve hemen akılda yer eden müzikler de cabası ki ben özellikle vokalli parçaları çok beğendim. Oyunu oynarken zaman zaman efsane TV serisinin bir bölümünü izliyor gibi hissediyorsunuz.

Oyunun başarısındaki bir diğer önemli etken ise Tribute Games’in serinin en iyi oyunlarını çalışmış ve en iyi elementlerini bir potada eritmeyi başarmış olması. Turtle Van ile şehri dolaşmak fikri NES’e çıkan ilk TMNT’den mesela. Tur başlarında boss’ların siluetinin gösterilmesi ve ayak askerlerinin ekrana fırlatılması Turtles In Time’dan, Super Shredder dövüşü direkt Manhattan Project’ten. Benim gibi serinin eski oyunlarını oynamış oyuncular daha pek çok referansı anında yakalayacak ve büyük keyif alacaktır.

Oyunun eksi yönleri de yok değil tabii. Oyun açıkçası biraz kısa, keza her biri taş çatlasa 10 dakika süren 16 bölümden bahsediyoruz. Lakin bütün karakterlerle oyunu bitirmeye ve seviyelerini yükseltmeye çalışarak oyunu süresini arttırabilirsiniz. Steam’de 36 liradan satılan, hatta Gamepass’te bedavaya verilen bir oyun için buradan vurmayı pek doğru bulmuyorum ben. Ayrıca oyun biraz da gereğinden fazla kolay. Bunun için de sınırlı devam hakkı olan Arcade modu deneyebilirsiniz.

Shredder’s Revenge tabii ki de bir AAA oyun kalitesinde bir iş değil. Ama yapmak istediğini olabilecek belki de en başarılı şekilde yerine getiren, dersine çok iyi çalışmış ve en önemlisi de serinin ruhunu mükemmel şekilde yaşatan, hatta canlandıran bir oyun olmuş. Hele sizinle beraber oynayacak birkaç dinozor daha buldunuz mu tadından yenmiyor. Serinin şimdiye kadar en iyi oyunu olduğunu düşünüyor (ki Turtles in Time gibi bir Arcade klasiği varken çok iddialı bir cümle bu) ve başta serinin hayranları olmak üzere türün meraklısı herkese şiddetle tavsiye ediyorum.