The Many Pieces of Mr. Coo - İnceleme

“Bu yaşa geldin, hâlâ oyun mu oynuyorsun?” kadar çok duyduğum bir şey varsa o da, “Kazık kadar oldun, hâlâ çizgi film mi izliyorsun?” sorusudur herhâlde. İnsanlar akın akın gişe hasılatı kıran son filmlere giderken benim yan salondaki animasyon filmine bilet aldığım doğrudur efenim. Ama modern çizgi filmleri ne kadar seversem seveyim eskilerin tadı bir başka oluyor benim için. Bilhassa da bilgisayarla değil de elle, kare kare çizilenlerin. O nedenle “The Many Pieces of Mr. Coo” ilk görüşte kalbimi çaldı desem yalan olmaz. Ne zamandır istek listemdeydi hatta. Çıkar çıkmaz da Tazmanya Canavarı edasıyla “BÖLÜAĞGH!” diye bağırarak atıldım üstüne ve bir çırpıda oynadım. Ama hakikaten bir çırpıda…

Abaragandi!

Bay Meraklı’yı (La Linea) feci hâlde anımsatan Mr. Coo konuşmak yerine bıcır bıcır sesler çıkaran, nereye elini atsa başına bin bir bela açan o kara bahtlı, kem talihli kahramanlardan biri. Kendisi aynı zamanda tam bir elma tutkunu. Öyle ki Buz Devri’ndeki Scrat misali bir elmanın peşine takılıp gidiyor ve onu yiyeceğim derken başına gelmeyen kalmıyor.

Oyunu genel olarak iki ana bölümde ele almak mümkün. Bunların ilki özelliksiz bir arka planın önünde elma peşinde koştuğumuz kısımlar. Buralar daha ziyade interaktif bir çizgi filmi tadında geçiyor. Sağa sola tıklıyor, ekranda gerçekleşen olayları izliyor ve bir şeyleri tetiklemeye çalışıyoruz. İkinci bölümdeyse Mr. Coo’nun bedeni bir dizi talihsiz olay sonucu üç farklı parçaya bölünüyor (baş, gövde, bacaklar) ve karakterimizin kafasını yöneterek vücudumuzun kayıp parçalarını bulmaya çalışıyoruz. Bu kısımlar geleneksel macera oyunlarına daha yakın, bulmacası daha bol bir oynanış sunuyor. Vücudumuzun parçalarını aynı anda yönetip iş birliği yapmalarını sağlıyor, etraftaki eşyaları doğru yerlerde kullanarak karşımıza çıkan engelleri aşmaya çalışıyoruz.

Her iki bölüm de kendi içinde gayet keyifli. Gerek interaktif kısımlarda, gerekse de Mr. Coo’nun parçalarını eş zamanlı yönettiğimiz ikinci bölümde bayağı eğlendim. Sorun şu ki oyun çok kısa. Sadece 2 saat içinde bitiyor. Tam bir şeye ısınıyorsunuz, bitiyor. Tam bir mekanikten keyif almaya başlıyorsunuz, geride kalıyor. Her şey bir koşturmaca içinde geçip gidiyor. Bu da oyunun gerçek potansiyelini bir türlü yakalayamamasına sebep oluyor. “Devam edecek…” ibaresiyle bitmesi de üstüne tuz biber ekiyor.

Oyunu bir kez bitirdikten sonra her bölüme 100 sayfa eskiz çizim dağılıyor ve oyuna en baştan başlayıp bunları toplamanız isteniyor sizden. Bunun karşılığında da 2 başarım vermeyi vaat ediyor size. Ama sayfaların çoğu o kadar ortada, o kadar görünür vaziyetteki buna “aramak” bile denemez. Dahası topladığınız çizimlere daha sonra bakabileceğiniz bir yer de yok. Oyunun ömrünü uzatmak için girişilen, başarısız bir çaba olmuş.

Perde Arkası

İşin aslı şu ki The Many Pieces of Mr. Coo neredeyse 11 yıldır geliştirilme aşamasında olan bir oyunmuş. Dolayısıyla oyunun ilk saati ile ikinci saati arasındaki tarz, oynanış, görüntü ve bilumum farkların sebebi de kısmen bu. Ayrıca yapımcı Nacho Rodriguez’in iddia ettiğine göre dağıtımcı oyunu onun izni olmadan, eksik içerikle yayınlamış. Aslında oyunun daha uzun olmasını planlıyormuş. Ancak tüm ısrarlarına rağmen oyunun bu şekilde yayınlanmasına engel olamamış. Eh… 2 saatte bitmesinin sebebi de burada yatıyor.

Bu da yetmezmiş gibi Steam’de yanlışlıkla 25 TL’ya satışa çıkarılan oyunun fiyatı sadece bir gün içinde 550 TL’ye fırladı. İşin acı tarafı normal fiyatı 15 dolar, yani Steam kuruna göre 150 TL’den satılması lazım. Ama tüm dünyanın 15 dolar ödediği oyuna biz Türklerin 30 dolar vermesi bekleniyor. Tüm bu olumsuzluklar üst üste gelince oyunu sizlere önermem de hayli zorlaşıyor tabii sevgili Oyungezerler. Size tavsiyem ancak fiyatı düzeltilirse ve güzel bir indirim alırsa edinmeniz. Yoksa şu durumda Mr. Coo’ya bu kadar para bayılmanın bir mantığı yok.