80’li abilerin en büyük eğlencelerinden biri, hafta sonu TV önüne kurulup dönemin bomba çizgi dizileri Voltron, Ninja Kaplumbağalar, Transformers, Thundercats ve G.I Joe gibi ağır topları izlemekti. Bunların her biri yıllar sonra bile dönemin çocuklarının içini cızlatan, çizgi dizileri üzerine oyuncakları ve filmleri ile birer popüler kültür öğesi oldular. Benim için bir başka yeri olan diğer bir çizgi dizi Masters of The Universe (He-Man ve Kâinatın Hakimleri- 1983-1985) idi. Dönemin 10 yaş altındaki erkek çocuklarını hayran bırakan evrenin en güçlü adamının, ikonik dönüşümünün, unutulmaz dost ve düşmanlarının... tamam bir de “dönerek vurabilen” kaslı oyuncaklarının mutlaka etkisi vardı. 1987’deki filmi sinemada gittiğim ilk filmlerden biri olurken, stratejik hatalarla bir fiyasko ama yıllar sonra alanında yine bir kült olmuştu.
Yaşım ilerledikçe He-Man’e sevgim hem çocukluğumu renklendirmiş olmasının yanı sıra, büyü ile teknolojiyi, çelik ile ateşli silahları hem bir araya hem de karşı karşıya getiren bir evren sunduğundan perçinlendi. Eternia hem geçmiş hem de geleceği bir araya getiren bir yerdi. Bir çocuk programı olduğundan grileri pek yoktu. İyileri ve kötüleri karakterliydi ve yerlerini iyi biliyorlardı. Bugün ilkinin sona ermesinden 36 yıl sonra, seri kaldığı yerden devam ediyor. Tozlu sayfalardan günümüze geçmeden sıcağı sıcağına iki önerim olacak:
- MotU’nun arkasındaki çizgi dizi ve oyuncak ekibinin Mattel’i nasıl hem vezir hem de rezil ettiğini anlatan iki Netflix belgeseli olan “Gölgelerin Gücü Adına: He-Man ve Kâinatın Hakimleri'nin Eksiksiz Tarihi” ve The Toys That Made Us: He-Man’i izlemenizi şiddetle tavsiye ederim.
- Lore ve karakterleri daha iyi tanımak için 2002-2003 arası yapımı izlemenizi ve bir çizgi roman severiyseniz DC’den çıkan He-Man çizgi romanlarını okumanızı öneririm. Amazon’lardan temin edilebiliyor.
KADROYA GEL KADROYA
Revelation ilk duyurulduğunda tam olarak bunu demiştim. Kevin Smith hayranı olmamamla birlikte DC ve Marvel’da yazdığı çizgi romanlarla belirli bir hayran kitlesine sahip bir “geek” kendisi. Yapımı, Castlevania çizgi filmi ve Mortal Kombat X, Darksiders 2 ve Epic Mickey gibi oyunların animasyonlarını yapan Powerhouse Animation üstleniyor. Ama asıl o seslendirme kadrosu yok mu!
Mark Hammil (İskeletor, Joker, bir de Jedi), Sarah M. Gellar (Buffy), Alan Oppenheimer (eski İskeletor, yeni Moss-Man), Lian Cunningham (Mat-At-Arms, Davos Seaworth), Lena Headey (Evil-Lyn, Cercei Lannister) ve daha fazlası. Tam bir yıldızlar geçidi. Müziklerde ise Beat McCreary’nin (Battlestar Galactica, Walking Dead) imzası var.
İlk dizinin 1985’de bittiği yerden başladığı iddiası olan Revelation, boşlukları aynı adlı çizgi roman ile dolduruyor. Dizi tahminimizin ötesinde bir aksiyon, şiddet ve ölüm(!) ile başlıyor. Dizimiz çocuklara değil, 80-90’larda çocuk olanlara göre hazırlanmış. Tanıdığımız pek çok yüz burada. Hatta oyuncak olarak kalmış Scare Glow, He-Ro ve King Grayskull bile.
TEELA AND THE MASTERS OF THE.. HI?
MotU: Revelation, izleyen dünün çocukları arasında ciddi bir fikir ayrılığına, hatta forumlarda çatışmalara neden oldu. Animasyon kalitesi müthiş. Karakterleri seslendiren kadro enfes. İlk beş bölüm boyunca Teela’yı ve Evil-Lyn’i daha yakından tanıyor, Tri-Klops’un tarikatı gibi cuk oturan fikirler görüyor, Grayskull’a adını veren kralı ve He-Ro’yu görüyor, farklı bir Orko tanıyoruz. Eskiye selam çakılırken yeni bilgilerle yenilenmiş bir dizi izliyoruz. Oyuncak serilerini takip edenler bilir: Güç Kılıcı bir kısmı He-Man’de bir kısmı İskeletor’da olmak üzere iki parça halinde gelir. Dizide de orijinal oyuncağa saygı duruşu oluyor. Bakın bunlar hep güzel şeyler. Bir şey dışında? Bu kadar cümle kurdum ama He-Man adını anmadım. Evet, ilk 5 bölümde ilk bölüm dışında doyurucu bir He-Man izlemek yerine Teela odaklı bir hikâye izliyoruz.
İki sene önce bir Youtube kanalı, içeriden aldığı bilgilerle dizinin He-Man odaklı olmayacağını söylediğinde Kevin Smith kendilerini topa tutmuştu. Üzerine dizinin tamamen He-Man’i ön plana çıkaran pazarlama materyalleri binince fanların önemli bir kısmı kandırılmış hissederek IMDB ve Rotten Tomatoes’da eleştiri bombardımanına tuttu. Diğer yandan ana karakterlerin arasında şok ölümler olması da dünün çocuklarını şok etti. Nasıl etmesin? 80’lerin He-Man’inde kimseye saplanmayan bir Güç Kılıcı, üzerine atılan objeler dışında kimse yumruk bile atmayan bir He-Man vardı. He-Man her bölümde neredeyse birkaç dakikada bir vardı. Sadık fanlar hayal kırıklıklarında haksız sayılmazlar. “Dizinin adında He-Man geçmiyor ki, ondan He-Man az gözüküyor” kolaycılığına kaçmadan elimizdekine geri dönelim: İlk beş bölüm, senaryonun DC’nin 2012-2017 arasındaki çizgi romanlarına benzer bir çizgi izleyebileceğiyle ilgili ipuçları veriyor. Bu olaylara hazırlık da 80’lerde bahsedilmeyen, 200x’de yüzeysel geçen kimi karakter özelliklerinin anlatılması, üzerine gidilmesi anlamına geliyor. Kimi iddialardaki “Kadın gücü göstermeye çalışmışlar”a katılamıyorum. Elinde zaten güçlü bir She-Ra var (ki çizgi romanlar nedeniyle ilk sezonda görürsem hiç şaşırmayacağım.) Bu evren kaybedilen karakterlerin varlığı olmadan düşünülemez, izleyelim bakalım nereden nasıl tekrar çıkacaklar.
Peki dizi mükemmel mi? Tabii ki hayır. Kısıtlı süreye sığmak için aceleye gelen konular diziye limon sıkıyor. Uzun zaman tozu dumana katan, hayal kırıklığından çıldıran Teela, Cringer’ın (Titrek) 20 saniyelik konuşmasıyla anında ikna mı olur? Bırak Allah’ını seversen. (Yeni saçını da hiç beğenmedim. Allah’tan Lyn var.) Yine de dizi Smith’in yanlış yönlendirmelerine takınılmazsa yukarıda yazdığım güzel özelliklere ek olarak ters köşeleriyle bağlıyor.
Mutlulukları ve hayal kırıklığını bir arada yaşatan Revelation’ı ve akabinde After Show röportajlarını geçmişte He-Man’e gönül vermiş herkes mutlaka izlemeli. Ancak puanlama için ikinci 5 bölüm ile sezonun bitişini bekliyor olacağız.
[Bu yorum kullanıcı tarafından silinmiştir]