Retrospektif - Sezai Aydın

Hakkımızı vermek lazım, seslendirme söz konusu olduğunda dünyanın en başarılı ülkelerinden biriyiz. Keza filmin orijinal seslendirmesinin bile üzerine çıkıp dublajlı versiyonunu izlettiren o kadar çok örneğimiz var ki: Rocky, Rambo, Yüzüklerin Efendisi, Harry Potter, Buz Devri, Asterix ve sesi hemen kulağımızda yankılanan pek çok diğerleri. Maalesef ki bu başarılı seslendirme sanatımızın en büyük ustalarından birini, Sezai Aydın’ı 20 Aralık 2021 tarihinde kaybettik.

Müsaadenizle biraz kişisel girmek istiyorum, zira söyleyeceklerim benim gibi bütün 90’lar çocukları için çok da kişisel olmayacaktır aslında: Sezai Aydın benim için “Evet evim kokuyor, evim berbat!” diye kapıyı yumruklayan Rocky’dir, “Eve gitmek istiyorum” diye albaya ağlayan Rambo’dur, “Allah’ım neydi günahım” şarkısını söyleyen Fred Çakmaktaş’tır, “Tamam mı çocuğum?” diye soran Bill Cosby’dir, Avarel’i azarlayan Joe Dalton, sevimli sevimli “Buradayım efem!” diyen Ayı Yogi’dir. Çocukluğumun sesidir Sezai Aydın, beni Sylvester Stallone hayranı yapan adamdır.

Kaynak: Başkent İletişim Akademisi

Samimiyetle bazı insanların belirli rolleri oynamak için dünyaya gönderildiğini düşünüyorum. Sezai Aydın da tam olarak bu misyonla dünyaya gönderilmiş bir sanatçıydı. Yukarıda saydığım tüm karakterlerin orijinal seslerinin tınısını yakalamayı başaran, o seslerle bağırıp çağırıp ağlayan, şarkı söyleyebilen bir adamdı. Dublajını yaptığı rollere bu kadar iyi girebilmesini belki de tiyatrocu kökenlerine borçluydu. Aydın Şehir Tiyatroları’nda yıllarca sanatçılık yapmış, pek çok oyunda, filmde ve dizide de rol almıştı. TRT’de 1970’lerde kurulan ilk dublaj ekibinin üyesiydi. Rocky ve Rambo’yu seslendirirken onlar kadar yorulur, bu sesine bile yansırdı. Efsane Bill Cosby seslendirmesi bile kendi yorumuydu aslında.

Ne yazıktır ki aramızdan biraz küskün ayrıldı usta. Seslendirme sanatına verilen değer azalmıştı çünkü ve buna çok içerliyordu. Özellikle DVD ve Bluray’ler için dublajlar ucuz olsun diye bir sanat yönetimi olmaksızın apar topar yaptırılıyor, ortaya oldukça özensiz işler çıkıyordu. “Tiyatrodan kazanmadığım parayı seslendirmeden kazandım, ona da ihanet etmem. Hiçbir zaman seslendirmeyi boş vermedim.” demişti. Fakat onun işine verdiği değer kendisine verilmiyordu, bu yüzden de soğuduğunu söylemişti.

Şüphesiz ki seslendirme sanatının en büyük ustalarından biriydi Sezai Aydın, hayatlarımızda yer etmiş unutulmaz bir sesti. Vefatıyla birlikte hepimizin çocukluğundan ve kahramanlarından bir ses daha gitti sanki. Büyüdüğümüzü bu şekilde anlamak gerçekten acı veriyor insana.

Hoşça kal kahramanlarımın sesi…