Alex Kidd in Miracle World DX - İnceleme

Mevzubahis platform oyunları olduğu zaman kelimenin tam anlamıyla sınır tanımıyorum. İyi platform oyunları oynadım, kötü platform oyunları oynadım, zor platform oyunları oynadım, basit platform oyunları oynadım… Ama ne oynamadım biliyor musunuz, “eski” platform oyunları. Mario biraderler ve Mavi Kirpi oyunları hariç, bunları oynamayanlara oyunculuk ehliyetini vermiyorlar zaten :P

8 ve 16 bit oyunların zorluk konusunda adil davranmadığını kabul etmek lazım. Retro oyunları oynamak konusundaki cesaretimi kıran şey de bu biraz aslında. Oyunun sunduğu (ve hatta belki de sunmadığı) kayıt alma sisteminin dışına çıkarak istediğim yerde, istediğim zamanda kayıt alarak bu oyunları nenem de bitirir. Alex Kidd in Miracle World save state alarak oynadığım bir oyun olmuştu ve Alex Kidd in Miracle World DX’le birlikte bu utançtan kurtulacaktım! Kurtulmayı umacaktım desem daha iyi olur.

Tereyağdan kayar gibi?

Retro oyunların zorluk konusunda adil davranmadığını söylemiştim zaten. Fakat bu durum sadece oyun tasarım mantalitesinden ibaret değil. Gelişmekte olan teknolojinin sınırlı imkânları da bu durumu etkiliyordur illa ki. Tasarımcının ya da yönetmenin aklındaki mekaniği kod satırlarına dökmesi, hadi diyelim koda döktü onu çalıştıracak bir konsolun olması o dönem için zor iş. Orijinal Alex Kidd de aslında bunu hissettiriyor. Ama yenilenmiş sürümünde hissettirmemesi lazım, değil mi?

Alex Kidd in Miracle World DX’i açarken görsel şölenden önce teknolojik imkânsızlıklardan ötürü günümüz standartlarına uymayan kontrollerin üzerinden geçilmiş olmasını bekliyordum. Fakat o konuda beklediğimi ne yazık ki bulamadım. Yenilenmiş sürümde bile Alex Kidd’in sanki yağ sürülmüş bir zeminde yürümesi ve sadece x koordinatında hasar vermesi (sayısalcılar anladı, sözelciler bu ne diyor :P) hadiseleri canımı sıktı. Ben de oyunun bana izin verdiği bir hileyi yaptım. Save state’ten bile acımasız bir hile bu: Sınırsız can!

Ustalara saygı kuşağı

Alex Kidd in Miracle World DX bir yenilenmiş sürümden beklemediğimiz fakat olsa ne güzel olur dediğimiz iki mühim şey yapmış. Yeni seviyeler ve boss mekanikleri eklemiş mesela! Onun dışında tek bir tuşla orijinal/yenilenmiş görsellik arasında geçiş yapabileceğiniz bir seçeneği de size sunmuş. Bu iki duruma resmen âşık oldum desem yeridir. Baktım oyundan çok sıkılıyorum, tek tuşla görsel tarzı değiştirip kendimi bambaşka bir oyun oynuyormuş gibi kandırıyorum. Tek oturuşta ayırdığım ekran süresini inanılmaz derecede artıran bir özellik oldu bu.

Açıkçası ya Alex Kidd in Miracle World pek iyi yaşlanmamış ya da DX iyi bir yenilenmiş sürüm değil. Benim 20’li yaşlarımın etkisi de olabilir hiç şüphesiz. Peki ya bunları neden anlatıyorum? Puanı gördüğünüzde bana kızmayın diye. Eğer bu oyunla alakalı bir maziniz, güzel anılarınız varsa +3 puan ekleyebilirsiniz belki de. Lakin tarafsız bir gözle bakıldığında, bir diğer deyişle nostaljik olarak hiçbir hisse sahip olmayan oyuncuların bu sürümü oynamasının çok da bir manası yok.