Dune: Spice Wars - İnceleme

Yaklaşık 1,5 yıl önce Dune: Spice Wars’un erken erişim incelemesini yazarken oldukça heyecanlıydım. Dile kolay 20 yılı aşkın bir süre bekledikten sonra yeni bir Dune oyunu ile buluşuyorduk. Fena da bir buluşma olmadı açıkçası, umut vadeden bir oyun bulduk karşımızda. Haliyle tam sürüme geçişini de merakla bekler olmuştuk.

Erken erişim süreci geride kaldı, tam sürüm versiyonuyla karşımızda artık. Peki beklentileri ne ölçüde karşıladı derseniz, işte o konuda ne yazık ki erken erişim sürecinin başlangıcındaki kadar olumlu şeyler söyleyemeyeceğim sevgili Oyungezerler. Şimdilik bu kısmı bir kenara bırakalım, filmi başa sarıp Dune: Spice Wars bizlere nasıl bir tecrübe vadediyormuş, ona bakalım.

Sökmedin beni çölden, yolum araftır…

Bizi uzunca bir sürenin ardından bir kez daha Arrakis’in çöllerine davet eden Dune: Spice Wars; önceki Dune oyunlarından biraz daha farklı bir yapıda, 4X tarzında bir strateji oyunu. Yani, önceki oyunlarda olduğu gibi “üssümüzü kuralım, binaları dikelim, ordu kurup düşmana saldıralım” gibi bir akıştan ziyade işin içine geliştirme ağacı, diplomasi ve kaynak yönetimi gibi başka faktörleri de katan bir oynanış söz konusu. Erken erişim incelemesinde de belirtmiştim, böyle bir tercihte bulunmaları yerinde olmuş bence. Böylece önceki oyunların bir kopyası olmaktan kaçınmış, ortaya yeni bir şey koymuş oluyorlar.

Bununla birlikte, Dune havasını solumamızı sağlayacak tedbirler de alınmış tabii. Bunu en başta serinin önde gelen hanelerini ve karakterlerini işin içine katarak sağlıyorlar. Tanıdık simaları ve haneleri görmek, onların özelliklerinin elden geldiğince seriye sadık kalınarak oyuna yansıtılmaya çalışıldığına şahitlik etmek güzel. Örneğin; Atreides Hanesi’nden Duncan Idaho’nun, siyeçlerle ilişkileri önemli ölçüde geliştirmesi gibi detaylar, kitapları okuyan ve/veya filmleri izleyen oyuncuların Spice Wars ile daha kuvvetli bir bağ kurabilmesi için bir kapı aralıyor.

Oyun, erken erişim sürecine 4 hane ile başlamıştı. Erken erişimin ilk dönemlerinde Corrino Hanesi, oyunun tam sürüme geçişiyle birlikte de Ecaz Hanesi, fraksiyonlar arasına katıldı. Özellikle Corrino Hanesi’nin (ve Prenses Irulan’ın) oyuna eklenmesi, her ne kadar öyle büyük bir farklılık yaratmasa da, benim için oyunun artıları arasına yazılabilecek detaylardan birisi. Ecaz Hanesi’nin de hakkını yemeyeyim tabii, onlar da oyuna renk katıyorlar.

Bu açıdan değerlendirdiğimizde, erken erişim süreci, en azından fraksiyon çeşitliliğinin artırılması açısından işe yaramış diyebiliriz. Ama aynı tespiti geliştirme ağacı için yapmak pek mümkün değil. Erken erişim incelemesinde bu noktaya işaret etmiş, her hane için aynı araştırma alanlarının sunulduğundan bahsetmiş ve “Fraksiyona özel araştırma alanları eklenmesi ya da fraksiyonların öne çıkan özellikleriyle araştırma alanlarının örtüştürülmesi daha iyi olabilir” demiştim. Ne yazık ki, böyle yapılmadığını ve hangi haneyi seçersek seçelim, araştırma alanlarının ortak olduğunu görüyoruz. Bu da oyun adına kaçırılmış bir fırsat bence. Halbuki, burada yapacakları ufak değişikliklerle oyunu çok daha keyifli kılabilir, stratejik çeşitliliği ve derinliği artırabilirlerdi.

Erken erişim sürecinde oyuna yapılan eklemelerden ilki çok oyunculu mod olmuştu. Geçmiş dönemlerde de örneklerini gördüğümüz üzere strateji oyunlarının sevilen özelliklerinden birisi arkadaşlarla oynayabilmektir. Yapımcı ekip; Dune: Spice Wars için de bunun önemli olduğunu düşünerek öncelikle bu alanda bir geliştirme yapmayı uygun görmüşler belli ki.

Sonrasında bir de tek kişilik oyun modları arasına Conquest modu eklendi. Bu modda; harita üzerinde belirli bir bölgeyi seçiyor ve oradaki görevleri yerine getiriyorsunuz. Bunun ardından bir sonraki bölgeye geçiyor ve ana hedefinize ulaşana kadar bu şekilde devam ediyorsunuz. Temel amaç ise; haritadaki diğer 2 haneyi alt etmek veya belirli sayıda bölgeyi ele geçirip zaferinizi ilan etmek.

Bu modla ilgili nasıl bir yorum yapacağım konusunda kararsız kaldım açıkçası. Bir yandan modlar açısından çeşitlilik artmış oldu. Çığır açacak bir yenilik, veya diğer modlardaki oynanıştan çok farklılaşan bir detay sunmasa da, keyifli bir mod olduğu da söylenebilir. Öte yandan, oyuna dair en önemli eksikliği, şöyle sağlam bir senaryo modunun bulunmayışını örtecek kadar kuvvetli olmadığına da belirtmek gerek. Herhalde senaryo modu niyetine Conquest ile idare etmemizi bekliyorlardı, ancak bu modun o boşluğu doldurması güç.

Erken erişim sürecinin artılarından birisi de oyunun öğretici kısmının geliştirilmesi oldu diyebiliriz, bu konuda haklarını teslim etmiş olayım. Ayrıca bazı teknik hataların temizlenmesi, çeşitli alanlarda iyileştirmeler yapılması, görsellerin güncellenmesi, yeni birimlerin eklenmesi gibi işlerle de uğraştıklarını belirtmekte fayda var; bu süreci çok da boş geçirmediler yani. Amma velakin, bazı noktalarda yapılması gerekenlerin yapılmadığını, bunun yanında bir de yapılmasaydı daha iyi olurdu denilebilecek bazı güncellemeler yapıldığını görüyoruz ve bu da ağızda buruk bir tat bırakıyor.

Örneğin; stratejik çeşitlilik sağlayan bazı detaylar törpülenmiş durumda. Neden böyle bir tercihte bulunduklarını anlamış değilim açıkçası. Oyunu daha kolay bir hale getirmek gibi bir hedefleri mi vardı, haneler arasında önemli ölçüde dengesizlik olduğunu düşünüp de bir denge kurmaya mı çalıştılar veya başka bir şey mi düşünüyorlardı, bilemiyorum. Bildiğim tek şey, bu durumdan pek hoşlanmadığım.

Oyuna dair herhalde en büyük hayal kırıklığı şöyle düzgün bir senaryo modu yapmamaları olsa gerek. Halbuki yola çıkarken verdikleri sözlerden birisi de buydu. Bizler de dört gözle bekliyorduk. Lakin kendisiyle kavuşmak nasip olmadı. Senaryo modunu sessiz sedasız bir şekilde rafa kaldırdıkları anlaşılıyor.

İşin üzücü tarafı, elde çok sağlam bir malzeme var ve bunu işleyebileceklerini düşündüren detaylar da sunmuşlar(dı). Tam sürüme geçiş için biraz acele edilmiş olabilir mi diye düşünmeden edemiyor insan. Hazır film ertelenmişken, oyunun tam sürüme geçişini de bir süre erteleselerdi keşke. Böylece başlangıçta verdikleri sözleri yerine getirebilir, güzel bir senaryo modu hazırlayabilir, eksikleri tamamlayıp iyileştirmeler yapabilirlerdi.

Sonuç olarak, Dune: Spice Wars kötü bir oyun mu? Kesinlikle değil. Strateji severleri saatlerce oyalayabilecek, keyifli bir oyun. Fakat ne yazık ki; beklentileri karşılayamadığı noktalar da mevcut. Öte yandan, geliştirici ekip, oyunla ilgili çalışmalarına tam gaz devam edeceklerinin altını çiziyorlar. “Heroes of Dune” gibi geliştirmeler ve güncellemeler geleceği söylenmekte. Kim bilir, belki ilerleyen dönemlerde hak ettiği gibi bir senaryo moduna da ulaşır.