Suzerain - İnceleme

Bağımsız oyunlar arasında kimileri klasikleşecek, kimileri büyük bütçeli yapımlardan fırsat bulduğunuz boşluklarda hoş vakit geçirmenizi sağlayacak, kimileri ortalama bir tecrübe olarak nitelendirebileceğimiz pek çok örnek bulunur. Ama piyasadaki oyun sayısı o kadar çok ve o kadar hızlı artıyor ki, arada fırsat verebileceğimiz pek çok oyunu da gözden kaçırmamız işten bile değildir.

İşte bu yüzden takip listemi olabildiğince geniş tutmaya çalışırım, böylece “şu oyunu da nasıl gözden kaçırmışım” cümlesini daha az kurmaya gayret ederim :)

Suzerain de bir süredir takip listemdeydi. Steam Oyun Festivali kapsamında demosuna da göz atma imkânı bulmuştum hatta. Çıkışıyla birlikte kendisine geri dönmek imkânı buldum. Artık nasıl bir tecrübe sunduğunu sizlerle de paylaşabilirim.

Kafamda kentsel dönüşümler…

Oyunun açılış ekranında Nazım Hikmet’ten bir dörtlük görünce ister istemez yüzünüzde bir tebessüm oluşuyor. Geliştirici firma her ne kadar Almanya’da olsa da başta kurucusu olmak üzere ağırlıklı olarak ülkemizden isimlerden oluşuyor. Bu durum, bizlere aşina gelecek bazı detayların da oyunda kendisine yer bulmasını sağlamış (-ki bu da oyundan alacağınız zevki artırabilecek bir nokta).

Suzerain; Sordland adlı kurgu bir ülkeyi konu ediniyor ve 1950’li yıllarda geçiyor. Oyuna, karakterimiz Anton Rayne’in arka plan hikayesine dair kısa bir bölüm ile başlıyoruz. Burada karakterimizin küçükken yaptığı tercihlerden, üniversitedeki ilk dersine, öğrenci hareketlerinde takındığı tutumdan siyasete atılış hikayesine, aşk hayatından iş hayatına, dostluklarından rekabetlerine farklı konularda önünüze bazı tercihler çıkıyor ve siz de verdiğiniz yanıtlarla bir anlamda Rayne’in özgeçmişini şekillendirmiş oluyorsunuz. Yaptığımız bütün tercihler sonunda bizi bir noktaya vardırıyor: Partinin liderliği ve Sordland’ın başkanlığı.

Seçimin hemen ardından Başkan olarak ilk görev günümüzde halkı selamlama, ekibimizle tanışıp önümüzdeki dönemde farklı alanlarda izleyeceğimiz politikalar hakkında istişarelerde bulunma, günün sonunda da kutlama programına katılma şeklinde bir ısınma turu bizleri bekliyor. Kutlama programı akıp giderken sarayın dışında silah sesleri duyuluyor ve ortalık bir anda karışıyor. Güvenlik ekibi bizi, ailemizi, yakın dostumuz yardımcımız ile ailesini sığınağa götürüyor ve biz de önce etrafımızdakileri sakinleştirmeye, sonra da olayın ne olduğunu anlamaya çalışıyoruz. Daha ilk günümüzde suikast girişimi mi diye düşünürken, hedefin başka bir isim olduğu ortaya çıkıyor. Aynı zamanda ülkenin bilinen şairlerinden birisi olan, meclisin sosyalist kanadından bir milletvekilinin vurulduğunu ve öldürüldüğünü öğreniyoruz. İşte oyunda karşımıza çıkacak pek çok meseleden birisi bu.

Ekonomi, yeni anayasa çalışmaları, dış politika gibi meselelerle uğraşırken bu da nereden çıktı böyle? Suikastın ardında kimler var? Münferit bir hadise mi, yoksa bütün ülkeyi avcuna alacak büyük bir yangının fitilini ateşleyen bir eylem mi? Zihninizde yankılanacak pek çok soruya yenileri de eklenmiş oluyor; ülkedeki milliyetçi kanat ile solcu kanat arasında çatışmaların tırmanmasını önlemek de önceliklerinizden birisi haline geliyor böylece.

Karakterimizin arka planını oluşturduğumuz kısımda bizi parti liderliğine götüren parti içi hamlelerimizi ve seçim kampanyamızı da içeren bölümler de bulunuyor. İşte bu bölümlerde benimsediğiniz bazı prensipler ve seçim dönemi vaatleriniz, göreve geldikten sonra alacağınız kararlarda karşınıza çıkabiliyor. İsterseniz, seçimde halka daha özgürlükçü bir anayasa sözü verdim diyerek bu yönde adımlar atabilir ya da “Dün dündür, bugün bugün” diyerek değişiklikten vazgeçebilir, “yerleşik düzenin devamı” yönünde karar verebilirsiniz.

Ekonomide serbest rekabeti mi önceleyeceksiniz yoksa yola devletçi politikalarla mı devam edeceksiniz? İş adamların gönlünü hoş tutmayı mı yoksa ülkenin görece az gelişmiş bölgelerini kalkındıracak yatırım planlarını mı tercih edeceksiniz? Diyelim ki büyük ölçekli bir altyapı yatırımına karar verdiniz, iş bununla da bitmiyor. İhaleyi hangi firmaya vereceksiniz? Yeni anayasa çalışmalarında, üniversitede dersine girdiğiniz ve şimdi de yanınızda yer alan profesörün görüşlerini ne ölçüde dikkate alacaksınız? Muhalefet ile nasıl bir işbirliği yapacaksınız?

Gelelim dış politikaya. Yanı başınızda sorun yaşayan komşu ülke, mülteci kabul süreçlerini gevşetmemizi istiyor, ama zaten oradan çok sayıda mülteciyi ülkenizde barındırıyorsunuz, daha fazlasını kaldırabilir mi Sordland? Kuzey komşunuz gayet saldırgan bir tutum içerisinde, komşu ülkelere saldırıp duruyor. Sordland’deki dış temsilciliklerinden birisini kapattı, konsolosunu geri çekti. Sınırda da hareketlilik yaşanıyor. İster rest çeker, ister konsolosluğunuzu kapatırsınız. İster birliklerinizi harekete geçirir, ister dünya kamuoyunun desteğinizi arkanıza almaya çalışırsınız.

Bu şekilde sayfalar dolusu yazabilirim. Anlayacağınız üzere oyunda göz önünde bulundurmanız gereken pek çok nokta, vermeniz gereken sürüsüne bereket karar var. Bunların pek çoğu aslında yakın geçmişte veya günümüzde karşılaştığımız dünya meselelerinin bir kurgu içerisinde sunulmuş halleri. Suzerain; bu yönüyle de dikkatinizi çekmeyi başarabilecek, “ben olsam şöyle yapardım” cümlelerinizi eyleme dökebilmenizi ve sonuçlarını bizzat tecrübe etmenizi sağlayan bir oyun.

Seçimlerden seçim beğen

Yapımcısının ifadesiyle “metin tabanlı bir rol yapma oyunu” Suzerain. Aslında politik simülatör tarzında olduğu da söylenebilir. Memleket meseleleri hakkında ilgili bakanlarınız, danışmanlarınız, bürokratlarınız ile görüşmeler yapıyor, karşınıza çıkan tercihlerden birini seçiyor ve sonuçlarını takip ediyorsunuz. Zaman zaman iş adamlarıyla, siyasi figürlerle de görüşüyor ve bu noktalarda da bazı kararlara imza atıyorsunuz. Bir yandan da aileniz ve dostlarınız ile ilişkileri de yönetmeyi ihmal etmiyorsunuz. Kısaca, Sordland Başkanı Anton Rayne olmak nasıl bir şeymiş, birinci elden test etme imkânı sunulmuş :)

Metin tabanlı bir oyun olması kimilerini kendinden uzaklaştırabilir. Ama bu sizleri yanıltmasın, aslında gayet hoş bir tecrübe vadediyor. Tek yapmanız gereken bir şans vermek. Bu noktada tabii oyunun eksi olarak görülebilecek yönlerinden de bahsetmek gerek.

Oyunun öğretici kısmının, en azından bu tarz oyunlara yeni başlayanlar için biraz daha detaylı tutulması faydalı olabilirmiş.

Arayüz de biraz daha elden geçirilse fena olmazmış hani. Biraz daha veri sunulsa fena olmazmış, ekonomiyi 10 çizgi üzerinden görmek, bütçe ve refah verileriyle yetinmek gerekiyor şu haliyle.

Özellikle de başlangıçta bazı kararları almak çok kolay geliyor. Oyuncu üzerinde en baştan bir baskı oluşturmamaları bir anlamda güzel. Ama bir yandan da bu tarz oyunları takip edenler, o alışıldık stresi arayabilirler. Bir de kararımızın sonuçları hakkında herhangi bir uyarıcının devreye girmeyip de ilerleyen dönemlerde hop diye karşınıza çıkması belki daha gerçekçi, ama kimileri için de rahatsız edici olabilir. Kendi adıma bu tarzı seviyorum, lakin herkesin hoşuna gitmeyeceğini veya herkesin hemen uyum sağlayamayabileceğini de not etmek istedim.

Oyunda seslendirmelere yer verilseymiş atmosfere ciddi katkıda bulunabilirmiş. Gerçi küçük bir stüdyodan ve kısıtlı bir bütçeden bahsettiğimizi de unutmamak gerek, dolayısıyla bu makul görülebilecek bir nokta. Ama müzik kısmında da çabuk tekrara düşünce oyun en azından işitsel yönden oyuncuyu kendine çekmek konusunda pek parlak bir performans sergileyemiyor ne yazık ki. Ama bunu görsel yönden telafi ettiğini söylemek mümkün, karakter illüstrasyonlar hoş.

Suzerain ile geçirdiğim vaktin toplamına baktığımda, gayet keyifli bir tecrübe olduğunu söyleyebilirim. Dünya meseleleri hakkında söyleyecek sözü olan bir oyun arayanlar, gönül rahatlığıyla bir şans verebilirler, pişman olmazsınız.