Grand Theft Auto V İnceleme

TREVOR’IN GÖZLERİNDEN LOS SANTOS

Bu yazı daha önce Oyungezer dergisinde yayınlanmıştır. Oyungezer'e abone olmak için hemen tıklayın.

Los Santos’un ışıklı caddelerini, Blaine County’nin tozlu yollarını özlediniz mi? Efendim? Aranızda daha önce zaten gitmemiş olanlar da mı var? Daha iyi… Çünkü GTA V en iyi halinde geri döndü. Ne yalan söyleyeyim, oynadığım bir oyunu bir daha çok zor oynarım… Hele bu aralar oynanacak bir ton oyun evde dağ olmuşken, geri dönüp daha önce suyunu çıkardığım bir oyuna tekrar başlamak ilk başta pek bir zor geldi. Elbette ki klasik GTA büyüsü işin içine girince fikrim değişecekti ama oyuna ilk başladığımda yaşadığım bir an var ki…

Oturmuşlar tüm silahları FPS kamerası için baştan çizmişler.

Evde çalışma odam apartmanın giriş kapısının oraya bakıyor. Hazır oyuna yeni başlamışım, haydaaaa, bir baktım odanın duvarına mavi-kırmızı polis ışıkları yansıyor. “Hayırdır bu saatte” diye oyunu durdurup pencereden baktım, gelen giden yok. “İyi saatte olsunlar” derken oyuna dönünce anladım ne olduğunu. GTA V’in PS4 versiyonunda polise yakalandığınız an gamepad’in ışıkları polis lambası gibi yanıp sönmeye başlıyor. Bir de telsiz mesajları yine gamepad’in hoparlöründen gelmeye başlayınca “Herhalde” dedim, “artırılmış gerçeklik böyle bir şey…” Daha birinci dakikadan bana ters köşe yapan GTA V’e daha bir başka gözle bakmaya başladım o andan itibaren… Zaten hemen ardından Los Santos’u ne kadar özlediğimi fark ettim.

OCCUPY LOS SANTOS!

Şimdi hiç lamı cimi yok… Zaten karşımızda oyun tarihinin en iyi yapımlarından biri var. Oyuna neresinden bakarsanız bakın ayrı bir detay, ayrı bir güzellik çıkıyor. Peki, sonda sorulacak soruyu baştan soralım. Önceki nesil konsollarda oyunun benim gibi suyunu çıkaranlardansanız, Los Santos’a tekrar gitmek için yeterli sebebimiz var mı? Söylüyorum: Var! Peki neden? Öncelikle hikâye bu grafiklerle tekrar oynanmayı hak ediyor. Yan yana hem PS3, hem de PS4 grafiklerini açtım, adeta yeni oyun oynuyormuşum havasını verdi bana. Burada sadece elden geçirilmiş grafiklerden değil, çok daha gerçek, çok daha yaşayan bir Los Santos’tan bahsediyorum. Şehir çok daha canlı, trafik çok daha kalabalık, ışıklandırma çok daha gerçekçi. Eh, tarihin belki de en sinema tadındaki oyununu bu grafiklerle baştan görmeniz gerek diyorum.

gta5-2

Birinci kişi kamerasından gezip dolaşmanın tadına doyum yok.

Rockstar Los Santos’u almış, zaten şehre önceden üflediği ruhu yeni nesil donanımların verdiği imkânlarla çok daha belirgin hale getirmiş. Hani oynayanlar bilirler, şehrin her bir köşesi birbirinden çok ayrıdır. Banliyölerde devam eden hayat, bariz şekilde işçi sınıfının mütevazi hayatından kesitler sunarken; özellikle şehrin üst kısımları (Beverly Hills’den apartılan bölümler) daha gösterişli ve kokoş bir hayatı resmeder. Şimdi gel de şehri tekrar keşfetmek için can atma… Daha önceden gittiğim her mahalle, her sokak baştan çizilmiş, içine yeni detaylar, yeni sürprizler eklenmiş. Çöplerin arasından fırlayan kedileri hiç saymıyorum; şehir merkezine doğru ara sokakların içinde yaşamaya çalışan evsizler; Vinewood eteklerinde birbirlerine caka satan alışveriş meraklısı tikiler; sahilde daha önce orada olmayan dükkânlar, bir şehir yaşamının içinde bulunabilecek her renge rastlayacaksınız. Hatta şehir yaşamının ötesinde, direksiyonu biraz Kuzey’e kırıp Blaine County tarafına vardığınızda ormandaki yeni hayvanları görebilir, yanıp sönen ateşböceklerini fark edebilirsiniz. Kısacası Michael, Trevor ve Franklin üçlüsünden oluşan kırılgan ittifakın hikâyesini böylesi bir arka plan üzerinde tekrar yaşamak için geçerli çok sebebiniz var. Grafik belki çoğumuz için çok şey ifade etmiyor ama teknoloji Rockstar gibi bir firmanın elinde “ifade özgürlüğü” demek. Karşımızda kendini çok daha iyi ifade eden bir Los Santos var. Bunu gördükten sonra önceki nesil versiyonu, söyleyecek çok şeyi olup da kekeleyen birine benziyor.

gta5-3

Hava koşulları yenilenen grafiklerle çok daha çarpıcı görünüyor.

Gönül isterdi ki karşıma hikâyeyle ilgili de ekstra bir şey çıksın ancak oynadığım süre boyunca rastladığımı söyleyemeyeceğim. “Gönül isterdi” ama bundan çok da şikâyet etmeyeceğim. Her görevi yapmak için birden fazla yol bulunuyor ve yine her görevin kendi içinde tamamlanabilecek challenge’lar var. Kısacası çeşitlilik oyunun kanında zaten. Bu yüzden halihazırda dinlediğim en iyi hikâyelerden birini daha önce denemediklerimi deneyerek ayıla bayıla tekrar oynadım.

GTA: CRIMINAL WARFARE

Kabul edin uzun zamandır bunu düşünüyordunuz... GTA’yı birinci kişi kamerasından oynamak hepimizin ıslak rüyasıydı. Ve rüya sonunda gerçek oldu. Tek tuşla kamerayı değiştirip oyunu bildiğiniz Doomgibin oynayabiliyorsunuz. Hayır, bu sadece tüm olayı karakterin gözünden görmek değil, bildiğiniz tüm kontroller değişiyor; strafe falan atabilir hale geliyorsunuz. GTA her ne kadar üçüncü kişi kamerası için yapılmış bir oyun olsa da, şehrin asla fark etmediğiniz detaylarını, aslında kocaman haritada ne kadar küçük kaldığınızı fark ediyorsunuz. Uzun lafın kısası, Los Santos’un içinde kaybolmak işten değil… Ama bir yere kadar…

FPS kamerası iki yerde çuvallıyor (ya da ben beceremedim). Yarışırken ya da polisten kaçarken araç kullanmak bana imkânsız geldi. Youtube’da yapabilenlere rastladım ama ben kesinlikle beceremedim. Gezmek, dolaşmak tamam ama yüksek hızda viraj almak çok çok zor. Bir de siper alıp ateş etmesi var... Kıçımın başımın açıkta kalıp kalmadığını anlamadığım için sürekli ölüp durdum. FPS kamerası boş zamanlarda takılırken kullanabileceğiniz bir hoşluk olarak güzel ama görevleri yaparken yine ideal kameraya geçmek lazım bence. Hayır, Rockstar bir de oturup o kadar fazla detay kasmış ki… Araçların tüm kokpit göstergeleri bildiğiniz işlevsel! Kilometre ve devir saatleri çalışıyor. Ya da araçta yanınızda oturan kişi konuşmaya başladığında odun gibi durmuyor. Dönüp sizinle konuşurken mimik yapıyor falan. Aracın içi yaşıyor resmen. Bir de silah modelleri var… Yememiş içmemişler oyundaki tüm silahları FPS kamerası için de ayrıca çizmişler. Detay seviyesi de CoD’dan aşağı değil. Bana kalırsa FPS olayı GTA için şimdilik bir lüks ama sadece boş boş gezerken kullanmak inanılmaz eğlenceli.

gta5-4

Ve gelelim en can alıcı kısma… Evet, şehir daha kalabalık; evet, trafik çok daha yoğun; evet, eskiden olduğundan çok daha uzakları görebiliyorsunuz. Ama… Ama oyun bazen fena yavaşlıyor. Bunu bir yere kadar hoş görebilmek mümkün ama şehri birbirine kattığınız kıyamet anlarında kısa süreliğine de olsa kare oranı yerlere düşebiliyor. Haliyle, “eh” diyorsunuz “yeni nesil dediğin buraya kadar mıydı?” Hele ki görevlerde falan insanın canını hepten sıkabiliyor bu durum. Açıkçası sırf bu nedenle oyunun PC sürümünü bekleyeceklere hak verebilirim. Grafikler çene düşürecek kadar güzel ama performansın stabil olması da bir o kadar önemli bir konu.

KISKANCIM ULEYN!

Farkındayım, oyunu ilk kez oynayacaklar için bir yazı olmadı bu pek. Ama asıl şanslı olan sizlersiniz. Hele ki yeni nesil konsolunuzu aldınız ve daha önce GTA V oynamadıysanız sizi kıskandığımı itiraf edebilirim. Çünkü GTA V, her seferinde hafızanızın o kısmını aldırmak isteyeceğiniz kadar sıkı bir senaryoya ve unutulmaz karakterlere sahip. Zaten ne zaman bir Rockstar oyununu incelesem, adamların oyun dünyasında sadece teknik anlamda değil, hikâye anlatımı konusunda da çığır açtığını yazarım. GTA V kesinlikle bu adamların ustalık eseri.

gta5-6

En önemli iki yenilik, yeni grafikler ve FPS kamerası kendi içinde sorunlu olsalar da karşımızdaki oyun en kaba tabiriyle “zenginleştirilmiş GTA V”. Hem tüm detaylarıyla yeniden oynanmayı hak ediyor; hem de yeni oynayacaklar için üzerine atlanması, gece yanında yatılması gereken bir içerik sunuyor. Alın, aldırın…

NOT