İnceleme:Rome 2: Total War - Emperor Edition

ROMA’DA İMPARATOR DOĞULMAZ, OLUNUR.

Bu yazı daha önce Oyungezer dergisinde yayınlanmıştır.

Tam bir yıl önce, eylül ayının ilk günleri. Şehir dışına yaptığım kısa geziden dönüyorum. Günün anlamı; birkaç yıldır beklediğim Rome 2 Total War’un çıkacak olması. TEM otoyoluna en yakın elektronik markete girip oyun DVD’sini almayı bile düşünüyorum. Öyle hevesliyim yani bu oyun için.

TOTAL WAR BİR GÜNDE KURULMADI

Gelgelim; tatil dönüşü katıldığım OGZ toplantısında, incelemeyi yazan Tuğbek Usta ile konuşmamız sonrası Rome 2 TW’a başlama hevesim azalıyor: Birçok teknik aksaklık var, Ekim 2013 sayısındaki incelemeden de hatırlayacağınız gibi. Savaş ilan edip koskoca ordusunu minik parçalara ayıran düşmanlar mı istersin, beklerken saç – sakal tıraşı olabileceğim yapay zekâ tur süreleri mi, çatışmada bazen birbirine yapışıp kalakalan, bazen içleri boşmuş gibi birbirinden geçen askerler mi istersin… Akla gelebilecek, bir Total War’da akla gelemeyecek her türlü yapay gerzeklik ve teknik hata mevcuttu maşallah oyunda. Ancak birkaç hafta sabredip “Total War, Total War’dur yahu ne de olsa” iyimserliğiyle, eylül sonunda başlamıştım oyuna bu arada.

r2ee-1

Yeni senaryoda oynanabilir yeni devlet; Ermenistan.

Birinci oyuna dönelim: Yüzlerce saat oynadığım, ana hikâyenin uzun ve kısa versiyonlarını birkaç kez bitirdiğim, fantezi savaşlar denemeye başladığım bu sıra tabanlı – gerçek zamanlı kırmasını çok sevmiştim. Kendimi Roma’yı senatonun baskı ve “vesayet”inden kurtarmış bir lider gibi hissediyordum. Rome TW tüm strateji, siyaset, taktik beklentilerimi karşılayan, heyecanlı savaşlar yaşatan, emirlerimi harfiyen uygulayan; sadık ve cesur bir komutan gibiydi. Birkaç yüz saatlik oyun sürem sonrası, bu muzaffer ve deneyimli komutan sessiz sedasız emekli olmuş ve arşivimde bir köşeye çekilmişti.

Rome 2 TW ise bu komutanın şımarık varisi gibiydi. Babasına göre daha gösterişli ve havalıydı evet, üstelik ben istersem Türkçe de konuşabiliyordu. Ancak saçma bir inatçılığı vardı, beni ekran karşısında uzun süreler bekletiyor, verdiğim emirleri anlamamakta ısrar ediyordu.

Geçtiğimiz günlerde İmparator Sürümü aracılığıyla bu can sıkıcı komutanın tam bir disiplin altına alındığını, göze batan tüm kusurlarının giderildiğini, strateji açlığını giderme konusunda babasından bile iyi duruma geldiğini duydum.

r2ee-2

Romalıların “savaş geyiği”.

Peki; bakalım neler getirmiş İmparator Sürümü geçen yılki hata ve eksikler stratejisine: Roma tarihinin, bir tür “Fetret Devri” diyebileceğimiz, Sezar’ın ölümü sonrası oluşan otorite boşluğu döneminde başlayan “İmparator Augustus” sefer senaryosu var her şeyden önce. Yeni eklenen Ermenistan da dahil, on farklı siyasi oluşum ile oynanabilen, uzun soluklu ve tekrar oynanabilirliği yüksek bir senaryo bu. İyi başladık. Doğal kaynakları işleyen birkaç bina eklenmiş, güzel. Sezar’ın emektar komutanı Antonius ile oynadığım senaryoda çok uzun süreler geçiremedim. Ama geçen yıl orduma bir ok atımı mesafeden aval aval bakıp miğferini kaşıyan düşman generalleri artık yok çok şükür. Düşman gruplar ve devletler aralarında ittifak kurarak planlı bir şekilde hareket ediyorlar, beklenmedik anda saldırabiliyorlar. Yapay zekânın turları çok hızlanmış, yükleme süreleri bile kısalmış. Çok iyi. Vaat edilen grafik iyileştirmelerini göremedim (belki fark edemedim) ama teknik sorunların çok önemli bölümü çözülmüş diyebilirim. İlk bu haliyle çıksaymış keşke demeden edemiyor insan…

“ROMALILAR, YURTTAŞLARIM, DOSTLARIM!”

Size son sözüm; geçen yıl hataları, sorunları yüzünden ertelediyseniz; siyaset, diplomasi sistemi mantıklı hale gelmiş, savaşlardaki saçmalıkları düzeltilmiş, bonus olarak epey uzun bir senaryo eklenmiş İmparator Sürümü'nü alırsanız kesinlikle pişman olmayacaksınız. Cermen ırkından Marcomanni ile sefere mi çıksam şimdi…

NOT