Wayward Souls İnceleme

ZİNDAN KÖŞELERİNDE RUH ARAYIŞLARI

Bu yazı daha önce Oyungezer dergisinde yayınlanmıştır. Oyungezer'e abone olmak için hemen tıklayın.

Üç yıl önce, soğuk ve rüzgârlı bir sonbahar günü. Ankara, Gölbaşı’nda bir köpek çiftliğindeyim, çiftlik çalışanları ve köpeğini eğitime bırakmış birkaç arkadaşla beraber yarım saat kadar vakit geçirmemiz gerekiyor. Ben hariç herkesin oyunla ilgisi sınırlı (FIFA, PES ve Guitar Hero ile) ancak ben hariç herkes iPhone 4 sahibi. Fruit Ninja adlı, adını bile duymadığım bir oyun oynuyorlar.

wayward-souls-1

Bana bir açıklama yapmadan kalkıp gitmek var mı öyle?

HERKES MOBİL OYUNCU, HER YER SAVAŞÇI

iOS ve Android ağırlıklı olmak üzere, mobil oyunların ne kadar uzun süredir yaygın olduğunu anlatmaya çalışıyorum. Benim gibi düzenli ekran kartı yenileyen, konsol oyunlarında indirimleri kovalayan “sıkı oyuncu” kitlesine bu açıklamayı yapma ihtiyacı duydum. Bazılarımız için mobil oyunlar dergimizde yarım sayfalık “çeşit olsun göz doysun” tadında yapımlar gibi gelse de, AAA oyunlara ayıracak vakti ve enerjisi olmayanlar için güçlü bir alternatif, iyi bir kafa dağıtma kaynağı.

Bu ayki geç kalmış oyunumuz da iOS – Android platformlarından geliyor, sessiz sedasız, 5 dolarlık sanal etiketiyle dijital piyasaya çıkıp “her büyük güncellemeyle 1 dolar zam yapacağız ha, ona göre” diye biraz göz korkutan Wayward Souls. Birkaç saatlik deneyimim boyunca, fiyatı ya da düşmanları değil, kontrolleri bayağı bir gözümü korkuttu ve zorladı beni aslında Wayward Souls. Dokunmatik iki tür (çek bırak ve sanal analog yön oku) kontrol seçeneği mevcut, bir mobil yapım için çok bile gibi geliyor kulağa. Gelgelelim doğru düzgün dövüşmeye azıcık alışana kadar çektiklerimi bir ben bilirim, bir de iPad Air’in ekranı. iPhone 5C’de değil, iPad’de oynamayı tercih ettim bu arada, iPhone 5 ekranı bu tür kavgalı dövüşlü zindan maceraları için biraz küçük geliyor bana.

wayward-souls-2

Karanlıkta tahmin edin bakalım kimler geliyor ziyaretimize.

Gözüme çarpan, beğendiğim yönlerinden bahsedeyim biraz da: İki özelliğini çok beğendim. Başlangıçta açık üç karakterden (savaşçı, büyücü, suikastçi –rogue-) birini seçerek başlayabiliyoruz. Asıl önemlisi, zindan bölümleri her seferinde rastlantısal bir şekilde değişiyor. Gittiğimiz yollar, rastladığımız ganimet ve düşmanlar da değişiyor. Bu değişkenlik ve sevimli dinamizm hoşuma gitti. Ayrıca karakterimizin sol üst köşede beliren kelle-i şerifi (Göktuğ dostumuzun kulakları çınlasın) kısa konuşma balonları eşliğinde minik hikâye kırıntıları, gizemli soru işaretleri bırakıyor oyuncuların zihinlerine, ki bu da bence küçük ama iyi bir ayrıntı.

Fazla geç kalmadan toparlayayım öyleyse: Wayward Souls, PC’ler için de çıkacağı ilan edilmiş, sevimli, belli bir zorluğa ve değişken bir dinamizme sahip, kontrollerine çabuk ısınanlar için bağımlılık yaratma olasılığı yüksek, başarılı bir yapım. Hiç yenilmeden üst üste üç bölüm geçmeyi denemeye gidebilirim şimdi. - Ve 5 dakika sonra iPad ekranında beliren o iki kutsal kelime: Game Over…

NOT