Shadow Warrior 3 - İnceleme

Oyun tarihinin en çok kabuk değiştiren yapımlarından birisi Shadow Warrior olsa gerek. 1997’de çıkanı da sayarsak şimdiye dek dört oyun yapıldı bu seri için ve her biri öncekinden epey farklıydı. 3D Realms tarafından geliştirilen ilk Shadow Warrior büyük ölçüde bir Duke Nukem 3D klonuydu. 2013’te çıkan ve seriyi başa saran oyun hikâyeli FPS’ydi ve kılıç mekanikleri bilhassa öne çıkıyordu. Shadow Warrior 2 ise dört kişilik bir Borderlands klonu olarak çıkmıştı karşımıza. Yani dönemin trendi neyse ona uyuyor, ona ayak uyduruyordu seri. Dolayısıyla Shadow Warrior 3 de kaçınılmaz olarak FPS türünün en son modasını, yani Doom Eternal’ı kopyalıyor. Ama kendine has tarzıyla…

Who wants some Wang?!

Shadow Warrior 3, ikinci oyunun bittiği noktadan başlıyor. Lo Wang istemeden de olsa uçan, dev, ölümcül bir Çin ejderhasını dünyaya salmış ve bu yaratık bilinen medeniyeti büyük ölçüde yıkıp yok etmiştir. Geveze kahramanımız onu durdurmayı sayısız kez denese de her seferinde başarısız olmuş ve en sonunda kirli iç çamaşırları ve hurdaya çıkmış arabasıyla Wang Cave’den geriye kalan yerde inzivaya çekilmiştir. Ta ki eski düşmanı Zilla çıkagelip bu işi kökten çözmek için ona sıra dışı bir ortaklık teklif edene dek… Böylece çenesi düşük kahramanımız kılıcını ve kötü esprilerini kuşanıp tekrardan atılıyor maceraya.

Oynanış aşağı yukarı önceki Shadow Warrior oyunlarıyla aynı. Bir elimizde sadık katanamız, öteki elimizdeyse pompalı tüfekten tutun da ninja yıldızı fırlatan bir arbalete kadar yedi farklı silah var. Ama bu sefer düşmanlar Doom Eternal tarzı, topyekûn saldırıyorlar üstümüze. O yüzden durmadan hareket etmemiz, duvarlarda koşmamız ve kısıtlı sayıdaki mermimizi idareli kullanmamız gerekiyor. Mermimiz biterse Çinli iblisleri kılıcımızla kesip biçerek, canımız azaldığındaysa onları mermi manyağı yaparak bu kaynakların düşmesini sağlıyoruz. Yani aynı Doom Eternal’daki gibi.

Bunlara ek olarak bir de “Finisher” adlı, iblisleri bir yumrukta yere serip yeteneklerini veya silahlarını kısa süreliğine çalabildiğimiz bir özelliğimiz var. Doom’daki Glory Kill ve Blood Punch yeteneklerinin karışımı gibi bir şey. Ama ne yazık ki onlar kadar eğlenceli değil; kullanabilmek için sarı bir güç barını doldurmak gerekiyor.

Son olarak bazı yüzeylere tutunup sallanmamızı sağlayan kancalı bir zincirimiz var cephaneliğimizde. Bununla aynı zamanda düşmanları yakalayıp kendimizi onların yanına da çekebiliyoruz.

Çin malıysa vardır bir defosu

Ama işte, tüm bu saydıklarıma rağmen iyi bir oyun olmayı başaramıyor maalesef Shadow Warrior 3. Bir yerden sonra hep aynı döngüyü izlediğinizi fark ediyorsunuz. Duvarlarda koş, kancayla sallan, büyük bir arenada düşmanlarla savaş, duvarlarda koş, kancayla sallan… Sonra en baştan. Düşman çeşitliliği çok az olduğundan savaşlar çok çabuk tekdüzeleşiyor. Doom Eternal’ı taklit etmesine rağmen onun yaşattığı adrenalin patlamalarını hissedemiyorsunuz bir türlü. Bu da bir yerden sonra ister istemez sıkılmanıza neden oluyor. Lo Wang’in gülümseten esprileri de durumu kurtarmıyor ne yazık ki.

Serinin önceki oyununa göre de pek çok eksiği var Shadow Warrior 3’ün. Mesela insan düşmanlar artık yok, sadece iblislerle savaşıyoruz. Bölüm tasarımları çok güzel görünmesine rağmen oldukça çizgisel bir yol izliyorlar. Bunun dışına çıkamıyorsunuz. Öyle ki yolun hemen yanındaki, düz bir çıkıntıya atladığınız zaman bile ölüyorsunuz. Wang’in yeteneklerini yükseltmemizi sağlayan küreler haricinde haritada toplanılabilecek hiçbir gizli nesne, hiçbir yan görev, hiçbir alternatif patika yok. Düşmanları ittirebilmek dışındaki bütün Chi güçleri gitmiş. Silahların sadece tek bir ateş edebilme modu var ve görünüşlerini, özelliklerini vb Shadow Warrior 2’deki gibi değiştiremiyorsunuz. Karakterimizin ve silahlarımızın özelliklerini geliştirebildiğimiz bir yetenek ağacı var olmasına var ama çoooook cılız. Bölümler arasındaki üslerin yerinde yeller esiyor. Co-op özelliği de kaldırılmış.

Dahası oyun 5 saat içerisinde bitirilebiliyor. Açıkçası bunun bir eksi mi, artı mı olduğundan çok emin değilim. Çünkü daha uzun olsaydı kesinlikle daha sıkıcı gelecekti. Bu şekilde en azından aşırı derecede kabak tadı vermeden bitirmiş oluyorsunuz. Öte yandan 5 saatlik bir oyuna neredeyse AAA fiyatı biçmek de düpedüz aymazlık. Tekrar oynanabilirliği de yok üstelik. Oyunu bitirdiğinizde ne New Game+ açılıyor ne de daha önce geçtiğiniz bölümleri tekrar ziyaret edebiliyorsunuz. Tek yapabildiğiniz en baştan başlamak. Ara sahnelerdeki tuhaf FPS düşüşleri, yerlerde sürünen senaryosu ve bloom efektinin çokomelini çıkarmaları da cabası.

Kısacası ne fiyatını hak ediyor ne de beklentileri karşılayabiliyor Shadow Warrior 3. Kendi adıma bu yılın hayal kırıklıklarından oldu.