Üstüste aldığım üç oyunun da bozuk çıkması ve rahmetli babamın duruma el atıp eve elinde bir King of Fighters 96 CD'siyle dönmesinin ardından hayatımda bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmadı. İnanın bu olay gerçekleşmese şu an hala sadece Mustafa Sandal dinliyor, İngilizcem bu kadar gelişmemiş ve “konulu” oyunlara da ilgi duymuyor olabilirdim. Yani benim için KoF = Story Of My Life.
Street Fighter'la beyni yanan bir nesilin üyesi olarak beni KoF'a karşı yataklara düşecek kadar kara sevdaya iten (bkz.Mübalağa sanatı) dönemin gökten yağan iki boyutlu dövüş oyunlarından ayıran özellikleri oldu: 3 e 3 takım oyununa yönelmesi (ve bu yüzden bir jetonla en az üç raunt oynayabilmeniz), şu an sayısı 100'e yaklaşan karakterlerinin her birinin tek tek kendi öykülerine, aşklarına, amaçlarına hatta oyunlarına sahip olması, klasik jazz'dan tutun hard rock'a kadar her tarz müzikle kulak pası silmesi, rakiplerine oranla oldukça kolay öğrenilebilen yapısı ve bence en önemlisi de en detaylı öykülere sahip olması. İki boyutlu bir dövüş oyununda en uzun oyun sonu videoları rekoru hala KoF 97'ye aittir mesela.
Tabi bu saydığım özellikler KoF'u çok uzun yılllar boyunca Asya'nın bir numarası yaptı ki bu da serinin anime kültürüne olan aşırı yakınlığından kaynaklanıyor zaten. Zira diğer dövüş oyunlarında millet maça karate kıyafetiyle çıkarken KoF'ta kot ve şapka giymiş bir Terry, bacaklarının arasına kemer bağlamış bir Iori görmek gayet olası bir durumdur.
Fatal Fury Special'daki Terry'le Ryo arasındaki Dream Match özelliğinden gaza gelinerek üretilen seri, 94'de başladığı yolculuğu boyunca SNK'nın atari salonlarını domine ettiği yıllarında bir numaralı markası haline geldi ki 2000'e kadar serinin fanatikleri öyle ya da böyle daima bekledikleri kaliteye ulaştılar. Lakin teknolojiye yenik düşüp atari salonları emülatörlere yenilince SNK'da yenilmiş sayıldı ve bu olayın ardından Eolith gibi firmaların elinde maymun olan seri ikinci ligde buldu kendini. Lakin Playmore insanlık tarihinin en rezil oyunlarından biri olan KoF XII'nin ardından nasıl 13 gibi bir oyun yapabildi bu da ayrı bir araştırma konusudur.
O değil de KoF'un bir gün eski şaşalı günlerine dönebileceği hayali bile gözlerimi dolduruyor ciddi ciddi (bkz. Askerlik psikolojisi).
