The Last Tinker: City of Colors İnceleme

SİYAHA BASMA TOZ OLUR, BEYAZA BASMA SÖZ OLUR, E NEREYE BASALIM?

Bu yazı daha önce Oyungezer dergisinde yayınlanmıştır.

Bu ayın oyunlarındaki renk cümbüşü gözlerimi yaktı. Önce Wildstar, sonra The Last Tinker: City of Colors derken son haftalarda cıvıl cıvıl grafikli oyunlarla fazla haşır neşir oldum diyebilirim. Zaten adı üstünde City of Colors, sahi, ben ne bekliyorum ki?

Bazı oyunlar var ki kimlik bunalımı yüzünden sonsuza kadar “ünsüz” kalıyor. The Last Tinker da bu hatanın kurbanlarından biri. Zira oyun, çocuk oyunu görünümlü bir yetişkin platform oyunu. Ama sıkıntı, çocuk oyunu gibi görünmesinde değil. Unity ile geliştirilen bu oyun, “sıkıntılar”ın olduğu renklerle dolu bir şehirde Koru isimli genç bir çocuğun kontrolünü bizlere veriyor. Yakın dövüş sistemi ve Guild Wars 2’nin “jumping puzzle”ına benzeyen oynanış yapısıyla, kısa süreli bir eğlence The Last Tinker.

the-last-tinker-1

Olm, Koru tam böyle gofret reklamı maskotu gibi değil mi?

Oyun baştan sona renklere bulanmış durumda. Şehrin yapısı, karakterler, NPC'ler derken bir bakmışsınız saldırılarınızı bile renkler üzerinden planlıyorsunuz. Grafikler kendi içerisinde iyi diyebilirim ama ne yazık ki fazla renk yüzünden bir süre sonra “motion sickness” kurbanı oluyorsunuz.

Kızınız/oğlunuz/yeğeniniz (bilumum orta boy yakınınız) ile keyifli bir Pazar günü etkinliği olabilir oyun ama daha fazlası değil. Bunca hype’ı ortalama sayılabilecek bir oyun için yapan yapımcı firmayı da ayrıca kutlamak gerekir; adamlar inanmış!

Bana kalırsa bu sıra oyun dünyası epey çeşitliyken 20$’lık fiyat etiketi biraz yüksek. Oyunun konsollara da geleceğini bildiğimiz için PSN Plus kullanıcılarının oyunu çok yakın bir zamanda ücretsiz olarak oynayabileceklerini düşünüyorum. Beklemekten zarar gelmez.

NOT