Uzun zamandır arzuladığımız....arzuladığım... arzuladığı... Yok olmadı. Hiç kimsenin arzulamadığı ve muhtemelen hayalini bile kurmadığı "Horizon ama LEGO'lusu", Sony'nin bilinen ve sevilen markaları daha nasıl genişletebiliriz kaygısıyla ortaya çıkmış bir ürün. Daha iki hafta önce bir başka "kimsenin hayalini kurmadığı" Zero Dawn: Remastered'ı da görmüşken insan suratını ekşitiyor istemsizce, ancak LEGO Horizon diğerine göre daha farklı kaygılara sahip, daha çok çocuksu, daha az ciddi ve daha sığ bir dünya.
LEGO Horizon Adventures da aynı Zero Dawn gibi Rost ile Aloy arasında olanları anlatarak başlıyor, pek tabii LEGO tarzıyla. Ancak Rost'un rolü bu kez kısa sürmüyor ve oyundaki Anlatıcı kendisi oluveriyor. Araya kendi yorumlarını, kendine iltifatları falan da serpiştirerek güzel bir tat katsa da oyunun açık ara en parlayan karakteri Aloy. Orijinal oyundaki gibi Ashly Burch'ün sesini duyuyoruz ama ilk bakışta acaba bu o mu diye soracaksınız. LGEO Horizon'daki Aloy, çok daha meraklı, saf ve eğlenceli bir karakter olduğu için Ashly de ona göre seslendirmiş, ve gayet hoş olmuş.
Aloy'un yanına Teersa, Varl, Erend ve Sylens ekleniyor ve komiklikler şakalıklar eşliğinde Zero Dawn'ın hikâyesini iskelet alarak bitiriyoruz oyunu. Her karaktere bir "şapşiklik" eklenmiş ve tüm espriler bunun üzerinden döndürülüyor. Mesela Erend donut hastası biri ve tüm konuşmaları donut yemenin güzelliğine getiriyor. Başlangıçta komik gelse de bir süre sonra sıkıyor, "Anladık tamam donut" demeye başlıyorsunuz. Hikâye daha çok çocuklar için evet de bir noktada kolaya kaçılmış bence.
Oyuna Aloy ile başlasak da hikâye ilerledikçe dahil olan bazı karakterlerle de oynanabilir oluyor. Her bir karakterin farklı bir tarzı var ama orijinal oyunda hep Aloy olarak oynadığımız için en Horizon gibi hissettiren de o. Aynı orijinaldeki gibi makinalar ve insanlar olarak ikiye ayırabileceğimiz düşman çeşidi var ve makinaların zaaf noktalarını Focus sayesinde bularak daha fazla hasar vermek mümkün. Ama bu oyun izometrik, sabit bir kameraya sahip. Dolayısıyla orijinal oyundaki derinlik ve tatminlik yok. Ve bence oyunun en "normal" tarafı burası olmuş. Oyun ilerledikçe yeni silahlar, yeni cihazlar, yeni elemental etkileri olan özellikler falan geliyor ama sürekli bir çiğlik var, zevk veren bir dövüş yaşayattıramıyor bunlar. Ve anlamsız bir kaosun içinde bulabiliyorsunuz kendinizi. Bazen nefes aldırtmıyorlar normal zorlukta bile. "Yav hani çocuklar da oynasın diye yapılmıştı bu" diyorsunuz, o derece. Bu arada hatırlatmam gerekir ki ben tek başıma oynadım, co-op oynanışta zorluk dengesi farklı olabilir.
Orijinal oyundan aşina olduğumuz bu oynanışın yanına eklenen oynanabilir karakterler daha farklı. Varl'ın ana silahı mızrak, Teersa'nın ördek bombası, Erend'in de büyük bir çekiç. Varl'ın oynanışı Aloy gibi uzaktan, Teersa ve Erend'in ise yakından ilerliyor. Ama düşmanlar, mekanlar seçtiğiniz karaktere göre değişmiyor, yani makinaların hassas noktalarını bombayla vurmak mümkün olmuyor. Ve bazı makinaların alan hasarı işleri daha da zorlaştırıyor. İşte yukarıda dediğim çiğliğe bir örnek. Genel olarak oynanış hissiyatı kötü değil, ama vasat.
Neden Uncharted, God of War falan değilken Horizon tercih edildi diye soruyorsanız cevap Aloy'un daha genç bir kitlede yankı uyandırabilecek karakter gücüne sahip olmasından geliyormuş.
LEGO oyunlarındaki oynanış çeşitliliği bu oyunda yok ne yazık ki. Bir tane ana üssümüz var ve buradan sıradaki göreve gidiyoruz. Lineer olan bu görevlerin yapısı tüm oyunda aynı: Başlangıçta karakter seç, düşman olmayan yerlerde varsa ödül veren sandıkları bul, ki hiç zor değil bulmak, bir iki bulmaca çöz ve düşmanları alt et. Sonra oyun sana ödül olarak sarı bir lego parçası versin. Bunlarla da üssümüzü Sims tarzı tasarlayalım.
Her bir karakterin seviyesi var ve siz o karakteri oynadıkça o seviye ilerliyor. Her bir seviye beraberinde sizin belirleyemeyeceğiniz bir özelliğinizi güçlendiriyor. Bunun yanında tüm karakterler için ortak bir yetenek geliştirme bölümü var ve sadece var olan özelliklerinizi güçlendiriyor, yenisini eklemiyor.
Ancak kostüm konusunda durum bayağı olumlu. Aloy'u ninja, Teersa'yı tavuk, Erend'i aşçı olarak giydirdikten sonra "Biz Horizon oyunu oynuyorduk değil mi ya" demeniz muhtemel. Onlarca farklı seçenek var ve özellikle oyunu yaşça küçük biriyle oynuyorsanız eğlenceli vakit geçirebilirsiniz bu ekranda.
Bir diğer olumlu, hatta oyunun en olumlu yanı oyundaki tasarımlara ait. Aşina olduğumuz LEGO oyunlarının aksine burada her şey, ama her şey LEGO parçalarından yapılma duruyor. Makinalardan alevlere, hurda eşyalardan çalı çırpıya kadar resmen bir LEGO dünyasının içinde gibisiniz. Ayrıca Aloy bazen Focus'u sayesinde bir şeyler inşa edebiliyor. Bu inşa animasyonları da (tahmin edebileceğiniz gibi) lego parçalarının birleştirerek oluyor. Ciddi bir emek harcanmış yani, lego şapkamı çıkardım oynarken.
Neticede LEGO Horizon Adventures, her şeyiyle, çocuğunuzla ya da küçük bir tanıdığınızla beraber vakit geçirmek tasarlanmış. Ancak keyifli ilk bir iki saatten sonra, özellikle çocukların çabucak sıkılma huylarından da ötürü, herhangi bir yenilik içermeyen bölüm tasarımları oyunun sonunu göremeyeceğiniz anlamına gelebilir, her ne kadar her şey fazlasıyla LEGO olsa da. Zaten inanılmaz yüksek bir fiyat çekmiş Sony, güzel görünümüne aldanmak isteseniz bile bir süre uzak durmanız daha mantıklı duruyor.
Başlıklar
Fiyat/nitelik oranının iyi olduğu söylenemez. Çocuğunuz gece 3'te kalkıp "LEGO Aloy istiyorum!" diye ağlamadığı sürece PS Plus'a gelmesini ya da indirime girmesini bekleyebilirsiniz.
- Çalı çırpı dahil her şeyin lego şeklinde tasarlanması
- Ciddiye alınmayan bir Horizon hikâyesi hiç de fena olmuyormuş
- Bolca kostüm seçeneği
- Görev tasarımları birbirinin aynısı
- Fiyatına yaraşır bir içerik yok