Shadow Tactics: Aiko's Choice (PS5) – İnceleme

Normal şartlarda yıllar önce oynadığınız bir oyun yeni bir platforma geliyor diye tutup inceleme yazmaya pek sıcak bakmayabilirsiniz. Ama söz konusu Mimimi Games gibi kapanıp gitmesine çok ama çok üzüldüğünüz bir stüdyonun Shadow Tactics: Aiko’s Choice gibi güzel mi güzel bir oyunu olunca, ister istemez kendinizi bir kez daha ekran başında buluyorsunuz sevgili Oyungezerler. Bir yandan bu oyunu ne kadar sevdiğinizi hatırlayıp mutlu olurken bir yandan da bu işe imza atan stüdyonun kapanıp gitmiş olmasına hayıflanıyorsunuz.

Mimimi Games, Shadow Tactics: Blades of the Shogun’un ardından bir ek paket yapmak istiyor. Fakat maddi koşullar çok da uygun değil. THQ ile Desperados 3’ü yapmak üzere bir anlaşma yapılınca aradıkları imkânı buluyor ve ana oyundan tam 5 yıl sonra bu ek paketi, Aiko’s Choice’u oyun severlerle buluşturuyorlar. Her ne kadar temelde bir ek paket olarak düşünülmüşse de ana oyun olmadan da oynanabilen, bir anlamda bir yan oyun olarak çıkararak da bir kez daha oyun severlerin gönlünü kazanmayı başarıyorlardı.

Ne yazık ki işler sonrasında pek de beklendiği gibi gitmedi. Geçtiğimiz yıl yaz aylarında çıkan Shadow Gambit: The Cursed Crew sonrasında maddi sıkıntılar nedeniyle faaliyetlerine devam edemeyeceklerini açıkladılar.

Fakat Daedalic Entertainment’ın gönlü Aiko’s Choice’un raflarda tozlanıp gitmesine razı olmamış belli ki, yine bir 6 Aralık’ta konsol versiyonuyla karşımıza çıktılar. İyi de yaptılar.

Neymiş bu Aiko’nun yapacağı tercih bakalım

Oyunu oynamamış olanlar (veya “Üzerinden çok zaman geçti, ne anlatıyordu unuttum” diyenler) için hikâyeye hızlıca bir bakış atalım isterseniz.

Ana oyundaki maceranın sonlarına doğru yol aldığımız bir kısımda, kahramanlarımız Kage-sama ile yüzleşmeye hazırlanırken ekibin bir yan yola sapmasını gerektirecek bir olay gerçekleşiyor. Ekibimiz bir masa etrafında toplanmış sonraki hamlelerini planlamaya hazırlanırken, Aiko’yu bir kunoichi olarak yetiştiren kişi, Leydi Chiyo, adamlarıyla odaya dalıveriyor ve ekibin 2 üyesini, keskin nişancımız ihtiyar Takuma ve bir zamanlar sokakların eli uzun kızı şimdiyse Takuma’nın çırağı olan Yuki’yi yanına alıp gidiyor. Adamlarına da geri kalanların icabına bakmaları talimatını veriyor.

Geride kalan üçlümüz, ana oyunumuzun baş karakteri samuray Mugen, ninja Hayato ve bu sefer hikâyenin merkezine doğru bir adım atan Aiko, geride kalan askerleri halledip bulundukları binadan kaçıyorlar. Bölgedeki askerlerin konuşmalarına kulak kabartıp arkadaşlarının nereye götürüldüğünü öğrenmeye çalışıyor, bunun ardından da önce Yuki’yi sonra da Takuma’yı kurtarıp nihai hedefe yöneliyorlar: Kage-sama’ya yardımcı olan Leydi Chiyo’yu indirmek. Aiko’nun yapacağı tercih de tahmin edilebileceği gibi oyunun sonunda karşımıza çıkıyor.

Bence Aiko’s Choice’un ana oyuna iyi yedirilmiş bir hikayesi var. Hem oradaki akışla çelişecek bir nokta bulunmuyor, hem de tam yerli yerinde bir noktada yan yola saptırıp ekibi tam anlamıyla kullanabilmemize imkân verilmiş durumda. Ayrıca kahramanlarımızdan Aiko’nun da geçmişin hayaletleriyle yüzleşmesi sağlanmış bulunuyor. İçimden “Keşke ekibin geri kalan üyeleri için de benzer şekilde yan oyunlar geliştirebilselerdi” diye geçirmeden edemiyorum.

Aiko’s Choice, kâğıt üzerinde 6 bölümden oluşuyor. Ama bunlardan 3’ü ana bölüm, 2 tanesi kısa geçiş görevleri, biri de oyunumuzun kapanış kısmı. Buradan da anlaşılabileceği üzere esas vakit harcayacağınız kısımlar ana bölüm olarak adlandırılabilecek kısımlar.

Bu bölümlerde bu tarz bir oyun için oldukça büyük haritalar var ve bu görevleri tamamlayabilmek için haritayı parça parça ele almak, adım adım ilerlemek durumundasınız. Her ne kadar ekip üyelerimizin kendine has yetenekleriyle düşmanlarımızı alt etmenin türlü türlü yolunu bulabiliyorsak da harita üzerinde düşman dağılımı bizleri ince eleyip sık dokumaya sevk ediyor. Bu da bana ziyadesiyle keyif veriyor.

Ayrıca ana görevi yerine getirmek haricinde, haritada yapılabilecek diğer şeylerin peşinden koşmak veya görevleri bitirmenin alternatif yollarını aramak için tekrar tekrar oynamaya sevk eden bir yanı da var, bu yönüyle de takdiri hak eden bir oyun Aiko’s Choice.

Ana oyuna göre ne görsel açıdan ne seslendirmeler kısmında ciddi bir değişiklik söz konusuydu bu ek pakette. İhtiyaç da yoktu zaten, gayet hoş, gayet yeterliydi bence. Konsol versiyonunda da görsel açıdan bir güncelleme söz konusu değil, arayüz haricinde tabii. Belki bu versiyonla ilgili eleştirilebilecek noktalardan birisi olarak arayüzden bahsedebiliriz. Ekranın dört bir köşesinde yer alan ögeler çok kalabalık yapıyormuş gibi hissettirdi zaman zaman. Ne kadar sadeleştirilebilirdi, nasıl bir yol izlenirdi bilemiyorum. Ama ufak bir dokunuş fena olmazmış sanki.

Bir de bazı yerlerde kontrollerin kısıtlı hissettirdiği yerler oldu. Doğası gereği PC’de klavye-fare ikilisiyle çok daha seri hareket edebildiğimiz, farklı noktalarda daha değişik hamleler yapabildiğimiz için işler daha rahat ilerlerken konsol versiyonunda biraz daha farklı yol almamız gerekebiliyor, PC’de görece daha kolay hallettiğimiz bazı görevlere konsol versiyonunda biraz daha fazla zaman harcamamız gerekebiliyor. Bu da şahsen çok şikayetçi olduğum bir şey değil. Yine de akıllarda soru işareti kalmaması adına açıklamak istedim.

Artık ufak ufak toparlayalım. Yıllar sonra, bir bahaneyle geri dönmek bir yandan sevindirdi, bir yandan da ne kadar güzel bir stüdyoyu kaybettiğimizi hatırlatıp hüzünlendirdi. Umuyorum günün birinde geri dönüş haberlerini alırız. O zamana kadar eski oyunlarıyla vakit geçirmeye devam edebiliriz. Hazır böyle bir bahane de verilmişken, değerlendirmemek olmaz.

Konsol oyuncusuysanız, oynayabileceğiniz en iyi taktik strateji oyunlarından birisi Aiko’s Choice. Bütçeniz el verdiğinde, bir fırsat bulduğunuzda kesinlikle oynayın derim. Pişman olmazsınız.