Slender Threads - İnceleme

Harvey Green hem bir kitap satıcısı, hem de bir yazar, ama pek de başarılı bir yazar olduğu söylenemez. Şimdiye kadar hiçbir kitabını bastırmayı başaramamış, elinde taslağıyla kapı kapı gezip duruyor. Ancak Harvey’in kitabını kabul ettirememekten daha büyük bir sorunu var, o da gördüğü kabuslar.

Harvey tekrarlayan bir kabusta kendi kafasını bir av hayvanı gibi duvara asılmış halde görüyor ve o şekilde uyanıyor. Yolunun düştüğü Villa Ventana kasabasında da bu kabuslar devam ediyor, ama orada yaşadıkları şeyler kabuslarının sebebini bulmaya yaklaştığını düşünmesini sağlıyor. Başına olmadık şeyler geliyor, istemeden insanların ölümüne neden oluyor, tanımadığı insanlar ölürken onun ismini sayıklıyorlar, bir de gölgeler var işin içinde. Acaba şerif bir şeyler biliyor da bize söylemiyor mu? Bu kasabada neler oluyor, biz kimiz ve neyin kafasını yaşıyoruz?

Slender Threads işte bu soruları odağına koyuyor ve psikolojik korku türünde bir hikaye anlatmaya çalışıyor. Hikayeye dair başka detay veremiyorum çünkü oyundan alacağınız keyif tüm bu hikayenin sürpriz olmasında yatıyor. Aslında bunu belli bir yere kadar başarıyor ve finale kadar “acaba?” sorusunu sormaya devam ediyorsunuz. Finalde ise konuyu bağlama şekli gerçekten de tahmin edilemeyecek şekilde, ama tatmin edici mi derseniz buna cevabım ı ıh olacak. Nasıl diyeyim, biraz Twin Peaks havası da var işin içinde ama onun kadar başarılı değil tabii ki. Bu sona ulaşmak için çabalamaya değer mi derseniz, yaklaşık 5 saatlik bir maceranın sizi beklediğini ve bu macera sırasında sıkılmayacağınızı söyleyebilirim.

Gördüğünüz gibi oyun süresi pek uzun değil, çünkü Slender Threads benzerlerine kıyasla zor bir macera oyunu değil. Bu türde tecrübeli olan oyuncuların pek bir bulmacada takılacaklarını sanmıyorum, tecrübesiz olanlar içinse zaten oyun içinde oldukça detaylı bir ipucu sistemi mevcut. Bulmacaların neredeyse tamamı mantık çerçevesinde gelişiyor ve bir eşyayı aldığınız zaman onu nerede kullanmanız gerektiğine dair fikriniz oluyor. Ya da bir bulmacayla karşılaştığınızda onu çözmek için ne gerektiğini tahmin edebiliyor ve o eşyayı bulmaya çalışıyorsunuz. Mesela bir puro kesme makası bulduğunuzda “bunu ne yapacağım ki?” demiyor ve nerede kullanacağınızı çok iyi biliyorsunuz. Öncesinde o ilgili binaya girip de o ilgili eşyayı görmediyseniz bile bunu yaptığınızda hemen “aha!” diyorsunuz :)

Bu bence oyunun akışını bir hayli hızlandırmış ve dediğim gibi takıldığınız noktada da Harvey’in not defterine bakarak o an yapmanız gereken şeyler için kademeli şekilde ipuçları alabiliyorsunuz.

Oyunun başında Villa Ventana kasabasında tek sokağa erişiminiz varken orada çözdüğünüz bir bulmaca sonrası tüm kasaba haritası bir anda açılıyor. Girip çıkabileceğiniz çok sayıda binanın olması gözünüzü korkutmasın, çünkü Slender Threads o anki bulmacalarda gerekmiyor diye sizin mesela fırıncı küreğini almanızı engelleyen bir sisteme sahip değil. Ne isterseniz alıp envantere atabiliyorsunuz, sonra da yerleri geldikçe kullanıyorsunuz zaten. Dahası güzel de bir harita sistemi var ve daha önce gittiğiniz binalara ve sokakların çeşitli noktalarına hızlıca seyahat edebiliyorsunuz. Oyun sizi bir yerden bir yere yürüterek zamanınızı boş yere harcatmaya çalışmıyor, buna bir artı verilir.

Aslında Slender Threads bir noktaya kadar bu tekinsizlik işini iyi kotarıyor. Nereden geldiği belli olmayan gölgeler, ölümler, atmosfere eşlik eden müzikler, tuhaf binalar ve o binalardaki tuhaf insanlar, kasabada bir şeylerin yolunda gitmediği hissi falan güzel. Ama nedense araya bazı yerlerde komik unsurlar eklemeye karar vermiş geliştiricisi ve bence bu da oyunun atmosferinin tutarlılığını baltalamış. Esprileri iyi veya kötü demiyorum, ama hele ki finalde vermeye çalıştığı mesajı düşünürsek gerekli olmadığını söylüyorum sadece.

Oyunun grafik tarzı son derece hoş, bana biraz Children of Silentown’ı da anımsattı. Böyle gözbebeği olmayan gözler, boş ve uğursuz bakışlar değişik bir hava veriyor oyuna. Kullanılan renk paleti ve efektleri de beğendim. Seslendirmeler de genel olarak başarılı, karakterlerden özellikle gözcü, saatçi ve Lena seslendirmelerine bayıldım.

Toparlayacak olursam Slender Threads oynadığım için pişman olmadığım, ama üzerinden birkaç gün geçtikten sonra unutacağım tarzda bir oyun olmuş diyebilirim. Harvey’in araştırmaları nihayetinde onu kaderin ne olduğunu, müdahale edilip edilemeyeceğini sorgulamaya itiyor ama oyunun sonunda bu sorulara çok da anlamlı bir cevap bulduğumuz söylenemez. Bir iki yerde sanki seçimlerimiz hikayeyi etkileyecekmiş gibi bir hava yaratılmış (ki bence etkilemeliydi), ama maalesef bu da yok. Oyun bittikten sonraki son söz (epilogue) kısmı ilginç, ama orada yaratılan atmosfer oyunun kalan kısmından farklı olduğu için bir kopukluk hissi de oluşturmuş. Slender Threads kesinlikle kötü bir oyun değil, ama unutulmaz bir deneyim de değil anlayacağınız.