"Bir varmış bir yokmuş... Uzak diyarlarda, bol kanlı, epeyce de kaslı, Gears of War adında bir oyun yaşarmış. Bu oyun ilk çıkışıyla birlikte öyle bir etki bırakmış ki, ardından bir tane, sonra bir tane daha gelmiş. Oyunun yapımcısı Epic Games mutluymuş... Oyunu çok sevilmiş. Bunun verdiği gazla Epic Games yepisyeni fikirler eşliğinde yeni bir Gears of War yapmak istemiş ama sonra bakmış ki bu yepyeni Gears of War, dünya kadar para tutuyor. “E, peki karşılığı ne olacak bunun?” diye düşünmüş Epic Games, daha fazla satabilir miymiş ki bu oyun?
“Ak sakallı Epic Games yaptığı uzun araştırmalar sonucunda bu oyunun daha fazla satmasına imkan olmayacağına karar vermiş. Yepyeni fikirler için harcanacak parayı da gereksiz bulmuş dolayısıyla. Ben ne uğraşacağım demiş, güzel bir paraya oyunun isim haklarını satmış Microsoft’a. Microsoft durur mu, hemen yeni fikirleri uygulamaya koymuş, diyeceğimi sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Microsoft, bu güzelim seriyi Coalition isimli firmasına vermiş ve demiş ki, ‘hacı bana önceki Gears’ların aynısını yapıver sana zahmet.’ Sonuç olarak da karşımıza Gears of War 4 isimli nur topu gibi bir oyun çıkmış. (Bir de Judgment varmış, ama pek sallanmazmış ortamlarda.) Hikâyemiz de burada bitermiş. Güle güle."
O TESTEREYİ KALDIR EVLAT!
İlk kendini belli etmeye başladığından beri yeni Gears of War ile ilgili bir sıkıntım vardı. Oyun çok aynıydı. Elbet seri oyunlar bir noktada birbirlerine benzerler. Fakat 10 yıllık tarihi olan bir oyundan bahsediyorum burada. Ve ortaya çıkan ürün sanki hala ilk oyunun bir kopyasıymış gibi duruyordu.
İlerleyen zamanlarda oyunun demosunu oynama şansım oldu, fikrim yine değişmedi. Şimdiyse soluksuz bir maraton ile kendisini bitirdim ve fikrim hala aynı: Bu oyun hiçbir yenilik içermiyor.
Yukarıda anlattığım "masal"ın sebebi de bu aslında. Oyunun yeni yapımcısı Coalition, Gears of War 4’te cesur davranmak istememiş. Sevilen formülü olduğu gibi koruyarak önceki oyunların havasını yakalamayı amaçlamış. İlk olarak hikâyeyi ele alalım. James adında eski bir COG askerini oynuyoruz. Kendisi Marcus'un oğlu, ancak babasının yolundan gitmek yerine COG'dan ayrılmış ve Outsider isimli bir ekibe katılmış. Yanında genç bir kadın ve bir de siyahi asker arkadaşı var (ekip tanıdık geldi mi?). Ve bu ekip, yeni yeni kendini gösteren bir canavar ırkı sebebiyle fikir danışmak için Marcus Fenix'in yanına gidiyor. Açıkçası eski oyunlardaki karizmatik Marcus'u birazcık aksi ve inatçı dedeye çevirmelerini en başta garipsedim. Ama aradan geçen yılların Marcus'u değiştirmiş olabileceği gerçeğini de geri plana atmadım. Beni hikâyede asıl rahatsız eden taraf yeni karakterlerin pasifliği oldu. İşin ilginç tarafıysa yapımcı ekibin de bunun farkında olması ve hikâyeyi bir şekilde hep eski olaylarla bağlama çabası oldu. Ah çektiğiniz, güldüğünüz, ne günlerdi dediğimiz anlar hikâyenin genelde nostaljik göndermelere sahip kısımları.
Fakat tüm bu göndermelere rağmen hikâyenin genel yapısı zayıf kalıyor. İlerleyiş itibariyle ilk Gears of War'a oldukça benziyor aslında. İlk kez yeni bir ırk ile karşılaşmak, onu keşfetmek ve bir kanattan zayıflatmak ama hikâyenin aslında daha bitmediği gerçeği gibi durumlar (üçleme olacak bu arada bu yeni hikâyemiz de) ilk oyunu çokça hatırlatıyor.
Sadece hikâye ilerleyişi anlamında değil, bölüm tasarımları anlamında bile çok büyük benzerlikler var iki oyun arasında. Yer altına girip, yer üstüne çıktığınız anlar, act'lerin gidişatı da aşırı derecede benzerlik gösteriyor. Ama tek büyük farkla: Gears of War 1 bu konuda çok daha iyiydi.
OYNANIŞ HER ŞEYDİR
Bir seri düşünün (15 yıldır çıkıyor diyelim bu seri), 10 yıl önce çıkan serinin ilk oyunuyla geçen yıl çıkan son oyunu arasında sizce bariz farklar olur mu? Misal Tomb Raider. 2006'da çıkan Tomb Raider ile 2016'da çıkan arasındaki farklara bir baksak, büyük değişiklikler görür müyüz?
Şimdi bu dediğim örneği Gears of War 1 ile Gears of War 4 arasında düşünün. Önce gidin ve ilk oyunu oynayın, ardından dönün ve 4. oyuna bir bakın. Ve bana gelip deyin ki "bu iki oyun arasında gerçekten de 10 yıllık bir fark var."
İnanın ki bunu diyecek bir oyuncu bulmak gerçekten de zor olur. Çünkü iki oyun da birbirine inanılmaz derecede benziyor. Hele ki ilk oyunun grafikleri yenilenmiş halini oynarsanız (Ultimate Edition) hangi oyunun daha önce çıktığını bile tahmin edemeyebilirsiniz.
Peki, sizce bu durum Gears of War 1'in başarısını mı gösterir? Yoksa son oyunun başarısızlığını mı? Bana sorarsanız cevabım ikisinden de biraz biraz olur. İlk oyun gerçekten de bir devrimdi. Ardından gelen yapımlarsa bu devrimi ufak yeniliklerle sürdürdü. Sonra bir sessizlik oldu. Hepimiz yeni neslin Gears oyununu bekledik. Ve karşımızda bu oyun var. Yaptığı yenilikse; önceki oyunları ufak yeniliklerle süslemek... Yeterli mi? Cevabı sizde. Ama benim için yeterli değil.
Multiplayer
Gears of War, multiplayer’ıyla Xbox platformunu online mecralarda yücelten bir seri olarak görülmüştür her daim. Halo ve Forza ile birlikte Xbox’ın nadide online yapımlarından olmuş, TPS ve online kelimeleri yan yana konduğunda akla ilk o gelmiştir. Hikâye modunda sonuç ne olursa olsun Gears of War 4 serinin şanını multiplayer modlarıyla yürütecek gibi gözüküyor.
Gears of War multiplayer’ının bağımlılık yapan iskeleti Gears 4’te de yerli yerinde duruyor. The Coalition halihazırda işleyen zinciri yağlamakla yetinmiş ama mevcut zincire oldukça güzel dokunuşlar yapmaktan da geri kalmamış. Örneğin oynanışa getirilen yeni özellikler işin suyunu çıkartmayacak ölçüde bir uygunlukla multiplayer’da da çalışıyor. Korunan ve geliştirilen tüm bu sistemin üstüne sevilen eski multiplayer modlarını ve Dodgeball gibi oldukça keyifli yeni mod ile gelişen Horde’u eklediğimizde Gears of War 4'ün uzun saatlerce oynanacak bir multiplayer deneyimi yaşatacağını söyleyebilirim. - Furkan K.
Nedir bu ufak yenilikler? İlk olarak Judgment’ta tercih edilen hızlı oyun yapısı, yerini yine siper arkası çatışmalara bırakmış, eski sisteme geri dönülmüş. İyi de yapılmış. Bu siper çatışmalarındaysa ekstra birkaç avantaja sahibiz. Siperin arkasındaki bir düşmanı tutup kendi yanımıza çekebiliyor ve tek tuşla işini bitirebiliyoruz. Veya siperin arkasına atlarken düşmana tekme atabiliyor ve ardından yine tek tuşla hayattan koparıyoruz. Bu durum için avantaj diye bahsettim ama aynısını size düşmanlarınız da yapabiliyor. Hiç beklemediğiniz anlarda siperin arkasına çekilerek bir anda kafatasınıza bıçak saplanması soğuk duş etkisi yaratabiliyor.
Bu soğuk duşun en büyük sebebi genelde ölmeyi beklememenizde yatıyor aslında. Çünkü yapımcı firma sizi ayakta tutmak için çok çalışıyor. Bunu canınız az gidiyor anlamında düşünmeyin. Bahsettiğim olay yapay zeka. Gruptan biri yere düştüğü anda ne olursa olsun o anda bir kişi muhakkak yerde yatanın yanına gidiyor. E tabii cevval olmamız sebebiyle yeri en çok öpen de biz oluyoruz. Ama ardından arkadaşlarımızın bir koşuşu var ki sormayın gitsin. Ben yerde yatan adamı kaldırmak için bu kadar azim gösteren az yapay zeka gördüm.
(Tabii bu durumun oyunu kolaylaştırdığı gerçeğinin de altını çizmek gerek. Siz normal seviyeyi "kolay" gibi düşünebilirsiniz.)
DÜŞMANLAR
Oyunun yüzde 90’ının çatışma kısımları oluşturduğu için karşılaştığınız düşmanlar da önemli bir yer tutuyor. Öncelikle yeni canavar ırkı “Swarm” önceki düşmanların neredeyse aynısı. Yine benzer tipte, benzer silahlar kullanan, benzer şekilde hareket eden tiplerle karşı karşıyasınız. Yeni oyunumuzun düşman konusundaki en büyük yeniliği robotlar ve büyük canavarlar. Açıkçası bu büyük canavar ırkı arasından 3 farklı cins var, hepsi de birer mini-boss havasında ve çatışmalarınızı keyiflendiriyor. Robotlar içinse aynı şeyi söyleyemeyeceğim maalesef. Oldum olası mekanik şeyleri vurmayı sevmemişimdir zaten. Burada da iş değişmiyor, vurduğunuzdan bir şey anlamıyorsunuz. Zaten çeşitlilik anlamında da sınıfta kalan bir sınıf. Neyse ki oyunun az bir kısmında kendileri ile içli dışlı oluyorsunuz.
Robotların sağladığı en büyük fayda silahları çeşitlendirmek olmuş. Oyunda yer alan yeni silahların birçoğu onların teknolojisinden geliyor. Fakat bir elin parmaklarını geçmeyecek sayıda olan bu silahların pek çoğu orijinal değil. Oyunu oynadığım süre boyunca ya Custom Lancer (klasik GeoW silahı) ya da Retro Lancer ile gezindim. Ne varsa bu Lancer’larda var.
23 DERECE - NEMLİ
Gears of War 4'ün tanıtımlarında üzerinde durulan bir diğer konuysa hava değişimi olayıydı. Hatta en çok üzerinde durulan konu buydu diyebilirim. Rüzgarı kullanarak etraftaki nesneler ile düşmanlara zarar verecek, yıldırımlardan koşarak kaçacaktık. Kaçtık da. Ama 7 saatlik oyunda bu dediğim olaylar toplam 30 dakikayı kapsadı. Açıkçası Act 4'e gelene kadar (ki oyun 5 Act) hava değişimine rastlamadım desem yeridir. Yani diyeceğim odur ki işin o kısmı için de fazla heyecan yapmayın..
Böylece oyunun yenilik kapsamında getirdiği bir özelliği daha kenara koyduk. Ne kaldı elimizde? Gears of War'un iyi olduğu olayı iyi yapmaya devam eden bir oyun. Görsellik, sinematik anlarla süslenmiş aksiyon ve çatışma, çok çatışma, daha fazla çatışma, hayvani çatışma...
Tempo anlamında çok yüksek bir oyun var karşımızda. Nefes aldırmıyor, deli gibi keyiflendiriyor, zevkten zevke koşturuyor. Coalition ana oyunun verdiği çatışma keyfini başarıyla vermeye devam ediyor. Zaten bu oyunu hala alın diyebilmemin tek sebebi de bu. Hiçbir yenilik barındırmasa da, hikâyeden oynanışa kadar önceki oyunların üstüne bir şey koyamasa da, bu oyun hayvani derecede çatışma içeriyor. Başka hiçbir oyunda göremeyeceğiniz bir aksiyon vadediyor. İşte sırf bu özelliği Gears of War 4'e "hayır" diyemememin sebebi. Tabii kendimi avuttuğum bir konu daha var. O da bu oyunu geçiş oyunu olarak düşünmek; Coalition'ın aslında çok daha güzel şeyler hazırladığını varsaymak... Yoksa vallaha bir dahakine bozuşuruz GeoW!
