Boxville - İnceleme

Boxville’i görür görmez aklımda canlanan ve sizin de canlanacağına emin olduğum kelime Machinarium. Çizim tarzından renk paletine, hikayenin diyalogsuz biçimde baloncuklarla anlatılmasından bulmaca türlerine kadar bir Amanita esintisi var oyunda...

Ama Boxville bir taklit değil, Boxville bir başka oyunun başarısından nemalanmaya çalışan bir oyun da değil; Boxville kendine has bir hikaye anlatan ve bunu da son derece sevimli biçimde yapan, birbirinden tatlış bulmacalar içeren kısa ve sıcak bir oyun.

Boxville, karton kutulardan kurulu bir şehir ve bu şehirde teneke kutular yaşıyor :) Bakın, oyunun temeli bile böyle orijinal bir fikre dayanıyor. Şehirde yaşayan teneke kutuların çoğu kola kutusu şeklinde, aralarında konserve kutusu olanlar falan da var. Mesela adamımız Mavi Teneke ilkinden, köpeği ve sadık dostu Paslı ise ikincisinden. Bu ahalinin sakin ve huzurlu yaşamı bir deprem sonucunda bozuluyor, Paslı deprem sonucunda alt katlara düşüyor, sonra da başına gelmeyen kalmıyor zaten.

Bu noktadan sonra Mavi Teneke rolünde ekran ekran dolaşıyor, karşılaştığımız diğer tenekelerin sorunlarını çözüyor, arada birkaç zorbaya haddini bildiriyor ve en sonunda da sevimli dostumuza kavuşuyoruz.

Boxville son derece kısa bir oyun, oyunu bitirmem yaklaşık olarak 3 saat sürmüş. Bu süreye yine de güzel sayıda bulmaca sığdırmış oyunun geliştiricisi Triomatica. Tam bu noktada kendilerine bir parantez açmak istiyorum. Triomatica, Ukraynalı ve Slovakyalı bir ekipten oluşan bir stüdyo ve bu oyunu da savaş şartları altında geliştirmişler. Hatta oyunun geliştiricilerinden Pavlo Marianenko, Rusya’nın Ukrayna’ya saldırısının 213. gününde yazdığı mesajda “213 gün geçti, Ukrayna hala burada ve biz Boxville’i bitirdik. Bu korkunç günlerde akıl sağlığımızı korumamızı sağlayan tek şey Boxville’i geliştiriyor oluşumuzdu.” demiş çıkış mesajında. Gerçekten de bu koşullarda, bir yandan kendinin ve sevdiklerinin sağlıklarından ve güvenliklerinden endişe ederken bir yandan oyun geliştiriyor olmak çok zor iş. Bu bakımdan da kendilerini takdir ettiğini söylemeliyim.

Oyunun grafikleri mimari geçmişe sahip Anna Marinenko’nun elinden çıkmış ve bence o kutu şehrin kendine has atmosferini oldukça güzel resmetmeyi başarmış. Özellikle de doğru perspektif kullanımı dikkatimi çekti, grafiklerde de gözüme batan aykırı bir şeyle karşılaşmadım. Karşılaştığımız tenekelerin başlarına gelen olayları tasvir ettiği baloncuk ekranları da hem yeterince açıklayıcı, hem de çok eğlenceli.

Oyunun bulmacaları bana pek zor gelmedi. Envanterde birşeyleri birleştirmemizi ve bunları takıldığımız bazı ekranlarda kullanmamızı gerektiren tarz bulmacalar da var, benim çok sevdiğim türde zeka bulmacaları da. İşte birinde elektrik kablolarını sigortalarla birleştirip akım geçmesini sağlıyorsunuz, bir diğerinde tahta plakaları oynatarak büyük plakayı aşağı düşürmeye çalışıyorsunuz, bir diğerinde Hedef 5 oyunu gibi aynı renkte beş pulu yatay, dikey veya çapraz dizip rakibi yenmeye uğraşıyorsunuz. Sanırım oyuncuları en fazla zorlayacak olanlar da bu tür bulmacalar zaten, ama türe aşinaysanız bunların benzerlerini zaten onlarca kez görmüşsünüzdür.

Sözün kısası, Boxville çıtır ve eğlenceli bir adventure oyunu. Bittiğinde keşke daha uzun sürseydi dedim çünkü 3 saatlik süre içerisinde beni zerre sıkmadı, aksine hep bir sonraki ekranda kimlerle tanışacağım, başlarına neler gelmiş acaba diye düşünürken buldum kendimi. Ha tabii ki öyle çok üst düzey bir oyun değil, yer yer bariz hataları da var ama özellikle de bu fiyat seviyesinde bunlar kesinlikle şikayet edilecek şeyler değil.

Güncelleme: İncelemeyi yayınladıktan kısa bir süre sonra Pavlo Marianenko mesaj atarak oyuncak ayı bulmacasında gözden kaçırdığım ipucunun ne olduğunu söyledi. O yüzden eksilerden o cümleyi çıkarıyorum :) Dolayısıyla puanlamada da ufak bir değişiklik yaptım.