Endling - Extinction is Forever - İnceleme
Soyların tükenişinden kaçış yok
Bu yıl hayvanlara doyamadık. Stray ile bir kedi, Squirrel with a gun ile soygun yapan bir sincaptan şimdi de anne bir tilki ile beraberiz. Yanlış anlamayın şikayet etmiyorum, hatta bu tür en sevdiğim türlerden biri haline gelmeye başladı. Tek şikayetim her bir hayvanı oynadığımızda mutlaka bizi üzecek bir sahne ile karşılaşmamız. Tam da artık daha çok üzülemem derken hep en kötüsü oluyor.
Dünya’nın Sonuna Bir de Bu Açıdan Bakalım
Kaynakların tükenmesi, Dünya donacak/eriyecek teorileri, kuraklık, açlık her teoriyi duyduk ama bunların yanında hayvanları nasıl katlettiğimizden pek bahsetmiyoruz. Endling işte bunu suratına vura vura anlatan ve perişan eden müthiş bir oyun.
Oyunda zor koşullarda hayatta kalmaya çalışan bir tilki ailesini oynuyoruz. Daha doğrusu anne tilkiyi oynuyoruz ve bebeklerimizi cani insanlardan ve yaşanılmaz hayat koşullarından uzak tutmaya çalışıyoruz. Sadece ana konudan bahsettiğim zaman bile hikayenin gidebileceği yerleri tahmin edebiliyorsunuzdur. Hani Stray’de kedimiz her aşağı düştüğünde içimiz acımıştı ya, işte burada yaşananlar onu ne yazık ki ikiye katlıyor. Bir korku oyunlarında bir de “hayvanı kurtar” temalı oyunlarda bu kadar geriliyorum.
Basit ama Etkileyici Bir Evren
Her zaman karmaşık bir oynanış, inanılmaz detaylı bir evren veya derinliği olan oyunlar oynayacağız ve seveceğiz diye bir kural yok elbet. Bazen en basit hikayeler, 2-3 saatlik oyunlar ve kısıtlı bir oynanışa sahip bağımsız oyunlar da aklımıza yıllarca kazınabiliyor.
Endling de müthiş atmosferi, 3D’ye kattığı ilginç bakış açısıyla basit ama o kadar yeterli bir evren yaratmış ki, oynanışı çok sade olmasına rağmen çevre elementleri ve bölüm tasarımlarıyla evrenin canlılığını çok iyi korumuş. Devasa bir haritaya sahip olmadan, aynı yerleri git gel yapsak dahi asla devamlılığını kaybetmiyor.
Pis İnsanlar
Her günümüz 4 adet bebek tilkiye yedirecek yemek bulmakla ve bu sürede cani insanların gazabına uğramaktan kaçınmakla geçiyor. Eğer avlanmaya çıktığınız her gün belirli bir süre içerisinde yemek bulamazsanız ne yazık ki yavrulardan birisi hayatını kaybediyor. İnanın bana bu korkuyu ne Amnesia’da ne Outlast’ta yaşamışımdır. Bir yemek bulmak ne kadar zor olabilir demeyin. Etrafta sizi avlamak isteyen bir ton canlı varken hiç kolay olmuyormuş. İnsanlara yazıklar olsun diye diye bitirdim tüm oyunu. Zaten bildiğim şeyleri yüzüme kürekle attıkça ne tarafa doğru üzüleceğimi şaşırdım. Yine de tüm bu duygu değişimine rağmen müthiş bir tecrübe ve kesinlikle pişman olmayacağınız bir 5 saat.
Herkes Kötü Değildir Tamam çok kötü ve pis insanların tatlı tilkileri avladığı, iteklediği üzücü bir oyundan bahsediyoruz fakat oyunun verdiği bir başka mesaj da “Her zaman iyi birileri de vardır.” Oyunda dünya tatlısı insanlarla da karşılaşabiliyoruz. İşin ilginç tarafı asıl hüznü bu insanları bulduğunda yaşatması. Gerçekten küçük bir bağımsız oyunun bunları hissettirmesi inanılmaz.:’) |
Başlıklar
Endling’i bu yılın en iyi hayvanlı oyunu ilan ediyorum. Üzgünüm Stray :(
- 3D tarzı çok etkileyici. 2D ama değil bir hissiyatı var çok tatlı olmuş.
- Tasarımı… ah o yavru tilkiler yok mu :( Çok acil görmeniz lazım.
- Çevre gerçekten inanılmaz canlı hissettiriyor. Bu nedenle hayatta kalmalıyım endişesini sürekli yaşıyorsunuz.
- Aşırı yerinde ve uzatılmamış bir hikaye. Keşke her oyun derdini böyle anlatabilse.
- İz sürme mekaniği ve flashback kısımları çok yaratıcı. Çok detay vermek istemiyorum, kendiniz keşfediniz.
- Oyunu kaydetme özelliği oyuncuya bırakılmış olsaydı; geriye almak istediğim pek çok an yaşadım. Ama galiba hayatta kalma oyunu oynamanın zorlukları da bu olsa gerek.
- Yavruların hepsini yanımızda her gün taşımak biraz yorucu. Bazı günler yuvada bırakabilme şansına kavuşmak iyi olurdu.
- Yavrulara daha çok özellik eklenebilirdi. Kullanma fırsatı pek sık gelmiyor.