Remnants of Naezith - İnceleme

 GIST 2017 Indie bölümünde Remnants of Naezith’i gördüğüm anda onda farklı bir şeyler olduğunu hissetmiştim. Yapımcı Tolga Ay'la tanışıp, oyunu denediğimde ilk bölümü yaklaşık on beş defa oynamak zorunda kalmıştım. Oyunun ismini sorduğumda Tolga, Remnants of Naezith demişti, Tanrım değil oynaması ismini telaffuz etmesi bile zordu. Sado/Mazo işleri seviyorsanız şimdiden söyleyeyim Remnants of Naezith’e bayılacaksınız çünkü sizi durmadan küçük düşürecek. Ama… Oynamaya devam edeceksiniz… Çünkü onu ne olursa olsun seveceksiniz.

RoN’u kimseyle kıyaslayamam. Evet ucundan biraz Super Meat Boy’a benziyor (özellikle klavye parçalamak açısından) ama RoN onun çok daha gelişmiş hali, Meat Boy, RoN’un yanında aslanların arasında düşmüş bir adam gibi kalıyor. Yapmanız daha doğrusu yapmak için elinizden gelenin en iyisini gerçekleştirmeye çalışacağınız olay şu; şeytana kıskançlık krizi geçirtecek kadar zekice hazırlanmış bölümleri kahramanımızla tamamlamak. Bunu yaparken sağa sola attığınız kancalarla kâh Örümcek Adam gibi sallanıyor, kâh ivme kazanıyor ya da çifte zıplama yapıyorsunuz. Tolga’nın hazırladığı ilk bölümlerin her birinde karakterin yeni bir hareket mekaniği oyuncuya öğretiliyor. Bu bölümlerin kolay olduğunu düşünebilirsiniz ama hayır dostum. Zalim Tolga’nın işinizi kolaylaştırdığını düşünmeyin. RoN’u öğrenirken bile kafanızdaki damarlar sinirden kabarıyor. Ama… Oynamaya devam ediyorsunuz.

Yaklaşık bir saatten sonra RoN’un kendine ait fizik kurallarına aşina oldunuz mu işler biraz kolaylaşıyor. Aslında kolaylaşmıyor siz öyle sanıyorsunuz çünkü bütün dikkatinizi verdiğiniz bir bölümü geçtikten sonra daha kazık başka bir bölüm sizi karşılıyor. Ama… Oynamaya devam ediyorsunuz.

Yerli-yabancı birçok indie oyunu deneme fırsatı buluyoruz ve rahatlıkla söyleyebilirim ki çoğunun oynanabilirliğinde sıkıntı oluyor. Yönettiğiniz karakterin yapmasını istediğiniz hareketlere olması gerektiği gibi tepki vermediğini hissediyorsunuz. Zıplarken, koşmaya başlarken, ateş ederken ya da bir yerden geçmeye çalışırken. RoN’un bir başka artısıysa çok yüksek tempolu olmasına rağmen karakterin yağ gibi akıp gitmesi. Eğer bir yeri geçemiyorsanız bunun sebebi RoN’un oynanabilirliğinin kötü olması değil, sizin beceriksizliğiniz ya da denemekten harap olan sinirlerinizin fazla yıpranması.

Remnants of Naezith’in müziklerinin de çok iyi olduğunu söylemem gerekli, RoN’un temposuyla müthiş derecede uyumlu. Genellikle oyun oynarken müzikleri tamamen kapatırım ama RoN’da o kadar gerilmeme rağmen müziği asla kapatmadım. Doğrusu oyunu oynarken müziğin temposunun yapmaya çalıştığım hareketle uyumlu olduğunu ve oynanışı kolaylaştırdığı gibi garip bir  etkiye kapılmış olabilirim. Çünkü belirli bir noktadan sonra sinirden tırnaklarımı kemiriyordum. Ama… Oynamaya devam ettim.

Remnants of Naezith sadece müthiş zor bölümlerini geçmeye çalıştığınız bir oyundan ibaret değil. Kendi içinde rekor sıralama listesi var ve siz iyi skor yapınca isminiz dünyada oyunu oynayan diğer oyuncular arasında yükseliyor. Bölüm tasarlama içeriği ve o bölümü en hızlı şekilde geçmiş kişinin hayaletini takip etme detayları çok iyi. Tolga'nın oyunu tek başına yapması üç yıl sürmüş ama harcadığı her dakikaya değmiş diyebilirim. Rahatlıkla bu içeriklerinden birini eksilterek de yoluna (hem de daha çabuk oyunu çıkartarak) devam edebilirdi ama bunu yapmamış.

Yıllardan beri kaliteli Türk oyunlarının yokluğuna üzülüyoruz. Sektör yükselmediği için dert yanıyoruz ama gerekli desteği gösteriyor muyuz? Sizi de anlıyorum oyunlar arasından doğru olanı seçmeye çalışıyorsunuz. Remnants of Naezith, her pikseline yıllarca emek harcanmış harika bir Türk oyunu. Herkesin Steam kitaplığında bulunası bir oyun ama baştan uyarıyorum akıl sağlığınızda kalıcı hasarlar oluşturabiliriz. Ama yine de oynamaya devam edeceksiniz.