Uzun bir dönem boyunca hafızalarımızdan çıkmayacak, akıllara kazınacak bir yılı geride bırakıyoruz. Oyun severler olarak bu yıl yaşadığımız onca felakette çoğu zaman güvenli liman olarak oyunları gördük, oyunlarla bu psikolojik sarsıntıyı atlatmaya çalıştık. Kimi zaman yüzümüzü güldürdüler, kimi zaman bizleri dingin bir ruh haline sürüklediler, kimi zaman stresimizi attık oyunlarla. Ama öyle yapımlar da denk geldi ki, canımızı sıktı, bizleri üzdü. 2020’ye dair listelerimize bu yıl bizleri hayal kırıklığına uğratan oyunlarla başlayalım istedik.
Elbette bizim için hayal kırıklığı olarak değerlendirilebilecek bir oyun sizin için olmayabilir, belki de yaşadığınız tecrübeden gayet memnunsunuzdur. Listeyi hazırlarken olabildiğince genel kanıyı dikkate almaya çalıştık. Ama olur da yazı içerisinde katılmadığınız görüşlere denk gelirseniz, yorumlarda paylaşınız lütfen :)
Sözü daha fazla uzatmadan listemize geçiyorum, bu yılın hayal kırıklığı yaratan oyunları hangileriymiş bakalım:
Crucible
O kadar hızlı görünüp kayboldu ki, pek çoklarının bu oyunun çıktığından bile haberi olmayabilir :) Amazon’un oyun işine girmesi ister istemez dikkat çekti, duyurdukları oyunlar da haliyle takip listelerine alındı ve merakla beklenmeye başlandı. Bunlardan birisi olan Crucible, takım bazlı rekabetçi bir oyundu. Oyun Mayıs ayında çıkışını yaptı, ama bu o kadar kötü bir çıkış oldu ki Crucible tekrar beta sürecine geri alındı. Daha önce çıkmış bir oyunun tekrar betaya girmesinin başka bir örneği var mıydı bilemiyorum.
Herhalde Amazon adına bundan daha kötü bir başlangıç düşünülemezdi. Sonra beta süreci faslından da vazgeçildi ve oyunun geliştirme süreci sonlandırıldı. Peki sorun neydi? Ücretsiz olarak sunulan bir oyunun, hele de böyle gittikçe popülerleşen bir türde oyunun beklenen ilgiyi görememesinin sebebi ne olabilirdi? Piyasada birbirinin kopyası o kadar çok örnek var ki, yapımcıların kolay gelir kapısı olarak gördükleri bu tür, böyle felaketler için de çok güzel bir zemin hazırlıyor. Demek ki neymiş, öyle her rekabetçi oyun milyon, milyar dolarlar kazandıracak diye bir kural yokmuş :)
Şu anda elimizden Crucible felaketinden dersler çıkarıldığını ve Amazon’un sıradaki oyunları üzerinde daha titiz bir çalışma yürüttüğünü umut etmekten başka bir şey gelmiyor.
XIII Remake
Bazı oyunlar belki çok geniş kitlelere ulaşmazlar ama kendilerine has bir hayran kitlesi oluşturmayı ve oynamamış olanlarda dahi olumlu bir izlenim yaratmayı başarırlar. XIII de böyle bir oyundu. Yıllar sonra yeniden yapımıyla oyun severlerin karşısına çıkacağı duyurulduğunda da takipçilerinde ister istemez bir heyecan uyandırdı. Ama gün gelip çıkış yaptığında bu heyecan hızla hayal kırıklığına, hatta oradan sinir ve öfke dalgasına dönüşüverdi. Elbette çok büyük beklentiler yoktu oyuna karşı, ama oyun severlerin karşı karşıya kaldıkları tablo o kadar can sıkıcıydı ki tepkiler arşa uzandı :) Steam’de olumlu inceleme oranı sadece %13 olunca da yapımcısı da bir özür metni yayınlamak durumunda kaldı. Oyunu beklentileri karşılayacak şekilde güncelleyeceklerini söyleseler de artık çok fazla kişinin dönüp de oyuna bakacak hali kaldığını düşünmüyorum.
Demek ki neymiş? Her yeniden yapımla eski kitlenin yanına yeni oyuncular ekleyip kolay yoldan banka hesaplarını şişirmek mümkün olmuyormuş. Bir oyun gerçekten seviliyorsa, yeniden yapımına da özen gösterilmesini bekliyormuş oyuncular. O yüzden bu tarz bir remake/remaster kolaycılığına kaçmamak, oyun üzerinde kafa yormak, emek vermek, oyuncuların beklentilerini de dikkate almak lazımmış.
Hazır yeri gelmişken bu yıl yeniden yapımlar açısından hayal kırıklığı yaratan diğer oyunlardan da dem vurmak isterim, özellikle de bizlerde anısı daha büyük olan oyunlara. Muhtemelen tahmin etmişsinizdir zaten; Commandos 2 HD Remaster, Warcraft III Reforged ve Resident Evil 3’ten bahsediyorum. Resident Evil 2 Remake gibi çok güzel bir işe imza atıldıktan sonra RE 3 ile nasıl böyle çuvalladılar, anlamak mümkün değil. Evet, belki diğer örneklerdeki gibi teknik sorunlar değil bu oyunun eleştirilmesine neden olan. Ama orijinal oyundaki bazı kısımların öyle bir kalemde kesilip atılması, oldukça kısa bir oyun süresi sunulması, alternatif oynanış faslının tamamen gözden çıkarılması, RE 2 Remake’te Mr.X ile yaşadığımız tecrübenin yakınından bile geçmeyen Nemesis tecrübesi gibi noktalar o kadar göze battı ki, bir önceki yeniden yapımla topladıkları bonusları tek kalemde harcadılar bile (yahu oyun dünyasının en unutulmaz düşmanlarından Nemesis’ten bahsediyoruz, bu nasıl bir iştir böyle!). Belli ki Resistance’a odaklanmışlar, ama o da ilgi çekmedi. Sonuç olarak umutlar bir başka bahara, Resident Evil Village’a kaldı.
Commandos 2 HD Remaster ise tam bir faciaydı. Öyle bir faciadan bahsediyorum ki, düşünün bu yeniden yapımı silip orijinal oyuna geri döndüm. Oyun o haliyle tam bir para tuzağı, serinin hayranlarını silkeleme oyunu imajı veriyordu, sonradan toparladılar mı bilemiyorum ve bilmek de istemiyorum. Halen ara sıra “Yes, sir! Affirmative sir! Wish i could do that!” benzeri cümleler kurarak ortamlarda dolanan birisi olarak söylüyorum bunu, düşünün, bende bu serinin yeri öyle ayrıdır. Sizin anlayacağınız Commandos, benim için orijinal haliyle güzel. Bu faciadan sonra yeniden yapımlarına bir daha dönüp bakacağımı hiç sanmıyorum.
Warcraft III Reforged için de durum pek farklı değildi. Vadettiklerinin yanına yaklaşmayı bir kenara bırakın, orijinal oyun gibi olmayı da başaramamış bir halde çıktı. Ama en azından sonrasında gelen güncellemelerle toparlanmayı başardı ve böylece diğerlerinden ayrılabildi.
Godfall
Godfall, yeni nesil için ilk duyurulan oyunlardan birisiydi ve geçtiğimiz ay yeni nesille birlikte geldi. Ama üzerinde hiç durulmadı bile. Neden dersiniz? Çünkü oyun tam anlamıyla çuvalladı. Oturup, sabredip şu oyunu oynayan, oynamakla kalmayıp finalini gören kaç oyuncu var acaba, merak içerisindeyim. “Looter-slasher diye bir şey uydurduk, ya tutarsa” sevdasının acı sonuçlarını tecrübe eden bir oyun var karşımızda. Ne hikayesi ne dünyası ne aksiyonu oyuncuları kendine çekmeyi başardı. Sonuçta yeni nesle çıkıp da eski nesildeki tecrübenin yarısına bile yaklaşamayacak bir oyun olmayı başardı ve hızlı bir şekilde unutulanlar arasına adını yazdırmaya aday olduğunu gösterdi bizlere.
Marvel’s Avengers
Yılın hayal kırıklıkları arasında Avengers’ı da anmadan olmazdı tabii. Gerçi listenin geri kalanındaki oyunlara, hatta listede yer vermediğimiz bazı diğer oyunlara bakınca, Avengers’a haksızlık ediyormuşum gibi geliyor. Ama sonuç olarak şu anki haliyle beklentilerin çok gerisinde kalan bir oyun var ortada. Sadece oyuncular açısından değil, yapımcısı açısından da pek parlak bir performans sergileyemedi, yapım masraflarını çıkartacak kadar bile gelir sağlamayı başaramadı. Özünde, güzel bir malzeme bulunmakla birlikte bunu yeterince iyi işleyemedi, böyle olunca da haliyle Thor’un çekicini, Hulk’un yumruğunu tepesine yedi. Bundan sonra bazı diğer servis oyunları gibi toparlamayı başarır mı, bekleyip göreceğiz. Ama işi oldukça zor görünüyor.
Cyberpunk 2077
2020 nasıl felaket bir yıldı diye düşünüp geride bıraktığımıza sevinirken, yılın son ayı da boş geçmedi sağ olsun. CDPR bize öyle bir sürpriz yaptı ki hazırlıksız yakalandık. Yıllar boyunca geliştirilen, 3-4 defa ertelenen bir oyun, bitmemiş halde karşımıza çıkıverdi. Şimdi yok eski nesil, yeni nesil muhabbeti yapmaya niyetlenenler için de peşinen açıklamamı yapayım. Bu oyun duyurulduğunda henüz o eski nesil ortalarda bile yoktu :) Hadi o kısmı geçiyorum. Diyelim ki o nesil sizin oyununuz için uygun değil. O zaman tamamen es geçersiniz, o konsollara oyun çıkarmazsınız, bu kadar basit. “Ama siz en başta PS4 ve Xbox One için duyurdunuz” diye serzenişte bulunanlar olsa da firma “ne yazık ki bu konsollarda istediğimiz tecrübeyi size sunamıyoruz.” şeklinde bir savunma yapabilirdi.
Lakin öyle olmadı. Aksine ortadaki durumu saklamak için elinden geleni yapan, oyuncuyu aldatan bir firma imajı çizdi CDPR. İnceleme kopyalarının kısıtlı bir gruba yollanması, incelemelerde CDPR’ın sağladığı videoların kullanılmasının istenmesi ve son güne kadar kimseyle konsol versiyonunun paylaşılmaması bu konuda hiç de iyi niyetle hareket edilmediğini düşündürüyor ister istemez. Bir de “Konsollarda beklediğimizden çok daha iyi çalışıyor” denilerek lanse edilen bir versiyondan bahsediyoruz.
Üstelik mesele sadece konsol versiyonlarıyla ilgili değil. Oyunun bütün versiyonları hata kaynıyor. Elbette bir süre sonra yamalar gelecek, bu hatalar ayıklanacak. Ama oyunun özünde de bazı sıkıntılar var ve bunların en azından bir kısmı çok uzun süre düzeltilemeyecek sorunlar.
Oyunun çıkışı sonrasında yaşanan “kriz yönetimi krizi” başlı başına bir hayal kırıklığı zaten. Bir de ne deve ne kuş olmayı başarmış bir oyun var ortada. Yaratılan o dünyaya ve işlenen hikâyeye yazık oluyor, bunca sorunun gölgesinde kalmayı hiç hak etmiyordu bu oyun. Umarım en kısa sürede toparlanır.
Bu listede belki beklentilerin gerisinde kalan Disintegration, Predator: Hunting Grounds, Bleeding Edge gibi oyunları da ekleyebilir, Mafia III: Definitive Edition gibi örnekler verebilir, Deadly Premonition 2, Fast and Furious gibi oyunlardan da dem vurabilir ya da artık her yıl tartışılan oyunlar olarak karşımıza çıkan spor oyunlarından bahsedebilirdik (AO Tennis 2, Rugby 20, Madden NFL 21 gibi yeterince örnek var, başlı başına bir konu olabilirmiş bu aslında). Ama daha fazla uzatmak istemiyorum, sözü artık sizlere bırakayım. Bu sene beklentilerinizin gerisinde kalan, sizi hayal kırıklığına uğratan oyunlar hangileri? Yorumlarınızı bekleriz.
Güzel bir yazı olmuş Engin, ellerine sağlık. XIII ve Resi 3 için dediklerine harfiyen katılıyorum :)