Worms 2’yi bir derginin verdiği demo cd’lerden birinde bulmuştum. Demo sürümün beni yönlendirdiği bölümde tesadüfen kullandığım blow torch’la arazide gerçek bir kurtçuk gibi hareket ettiğim anki duyduğum haz dün gibi aklımda. Sonra diğer silahların keşfi gelmişti. Karşı takımdaki kurtçukları yok etmek üzerine kurulu, alışması oldukça kolay ama bırakması da bir o kadar zor, şirin mi şirin bir oyundu elimdeki. Her şey iyi güzeldi ama maalesef demoda oynanabilir sadece tek bir harita vardı. Farklı haritalarda oynama isteğim ve bu isteği durmaksızın körükleyen çocuksu merak ile oyunun verdiği zevke yenik düşüp, sayısız defa aynı haritada, aynı kurtçuklarla, aynı maçı yinelemenin, hatta o kurtçukların isimlerini dahi ezberlemenin tatlı ikilemini anımsadıkça tebessüm etmemek elde değil. Oyunun tam sürümüne ve dolayısıyla yeni haritalara kavuşmam ise bugüne kadar uzanan soluksuz bir hikâye zaten. Sıra tabanlı strateji kavramına yeni bir soluk getiren, zamanının çok ötesinde bir oyunu ağırlıyoruz bu sayfalarda. ‘Gedappa’ diyerek başlayalım o halde.
Elbette ‘Niye diğerleri değil de Worms 2?’ diye soracaklar olabilir. Öncelikle, Team 17’nin ilk çıkardığı Worms ve ona gelen eklentilerden sonra, geliştirici ekibin oyun mekaniklerini baştan aşağı yenileyip, seride köklü bir değişikliğe gittiği ilk oyun Worms 2. Serinin üç boyuta geçiş yapmaya çalıştığı sıralarda, muhafazasını hararetle savunduğumuz o iki boyutlu çizgi-filmvari grafikleri bizlere armağan eden de Worms 2’ydi. Sonra, James Brown repliklerini, ukala İngiliz aksanını çürük elma ile anılmaya mahkûm yaratıklara hediye eden yine bu oyundu, evet. Yani bugün bildiğimiz haliyle Worms oyun şemasını ilk kullanan oyun buydu. Aslında serinin fark yaratan bir sürü silahı -örneğin Super Sheep- seriye Director’s Cut eklentisiyle dâhil olmuştu. Worms serisini eğlenceli kılan basit oyun mantığı zaten serinin ilk oyunlarında da mevcuttu. Ama tüm bu yaratıcı fikirler, oyunun barındırdığı mizah ve basit oyun mantığı, yepyeni oyun mekanikleri, tertemiz arayüz, nevi şahsına münhasır grafikler ve unutulmaz seslendirmelerle Worms 2 ile daha bir ete kemiğe bürünür hale gelmişti. Bence ilk Worms ve eklentileri maddi dünyada temsil imkânı bulamayan, bedensiz bir büyücü gibiyken, öte yanda Worms 2 büyücümüzün maddi dünyadaki temsilini mümkün kılacak, o ‘aranan beden’di adeta.
Yaratıcı fikirler demişken bir parantez açmak lazım: Yaratıcılık mevzusu sadece geliştiricilerin tekelinde kalsaydı, belki de Worms 2 bu denli zamanını aşan bir yapıma dönüşemezdi. Oyun, oynanış konusunda da önemli ölçüde kişiselleştirmeye izin veren bir yapıdaydı. Silahların vuruş gücü, araziyi etkileme yoğunlukları, kaç turn sonra kullanılacağının belirlendiği gecikme süreleri gibi özelliklerini ayarlayabileceğimiz ‘weapon editor’; rüzgârın esme şiddeti, suların yükselme hızı gibi oynanıştaki belirleyici faktörleri düzenleyebileceğimiz ‘option editor’ ve arazi üzerinde oynamalarda bulunabileceğimiz ‘terrain editor’ gibi çeşitli editörlerle ‘oyunun kuralları’ keyfe keder değiştirilebiliyordu. Oyunu başkalarıyla oynadığımızda hissedilen bilinmezlik hissi tadından yenmez düzeydeydi. Ayrıca envanterdeki silah ve araç-gereçlere müdahale, bir süre sonra ‘Shopper’ gibi muazzam oyun planlarına evrilmişti.
Bugün Worms denince akla birbirinin kopyası oyunlar, gayrı ciddi spin-offlarla sulandırılmış bir fikri mülk geliyor olsa da, işte bir zamanlar sabahlara kadar bu oyunu oynuyorduk eş-dostla. Bugün hâlâ güncelliğini koruyan ve Steam vasıtasıyla WormNET’ten oynayabileceğiniz ‘ikinci nesil Worms’Worms Armaggedon her daim pozitif şekilde yâd edilmeyi hak ediyor ve onu mümkün kılan Worms 2 de altın bir klasiktir benim nazarımda.
Her Dönemin Kurtçuğu değil, Her Dönem Kurtçuk Olacaksın!
Worms oyunları dört nesil ve üç boyutlu olanlar olarak sınıflandırılıyor esasen. Sırasıyla şöyle: İlkin Worms 2’den önce çıkan, Worms oyunlarına dair fikirlerin tatbik edildiği ama serinin ne arayüz, ne grafikler, ne seslendirmeler ne de mekanikler olarak oturduğu birinci nesil Worms oyunları. Sonrasında gelen nesil ise pek afili: Worms serisinin bugün tanınırlığını ve Team 17’nin balını kaymağını yemeye doyamadığı, ‘altın yumurtlayan kaz’ bir fikri mülke dönüşmesini sağlayan, ikinci nesil Worms oyunları ki bunlar Worms 2, Armageddon ve World Party gibi en bilindik, en çok oynanmış Worms oyunları. Worms’ün yaratıcısı olan Andy Davidson’ın yer aldığı son projenin Armageddon olması tesadüf olmasa gerek. Bu nesli takip eden süreçte maalesef Team 17, Worms’ü üç boyuta taşımak gibi bir gaflete düştü. Peş peşe çıkan Worms 3D, Forts: Under Siege ve Mayhem gibi oyunlar kimilerini eğlendirmeye devam etse de oyunun eski müdavimleri için bir şeyler hep eksikti. Klişe olacak ama gerçekten ‘sanki seri ruhunu kaybetmişti’. Sonraki dönemde üçüncü nesil olarak anılacak yeni Worms oyunları çıktı. Reloaded bunların en bilindik örneği belki de: Seride yeniden iki boyuta dönüş vardı -tabi ki üç boyutlu arka plan eşliğinde- ama arayüz büyük ölçüde değişerek kullanışsız hale gelmişti ve bunca sorunuyla üçüncü nesil, ikinci neslin yarattığı etkiyi yaratmaktan ziyadesiyle uzaktı. Üstüne üstlük insanların ikinci nesilden alıştığı ninja rope fiziği de gereksiz yere değiştirilmişti. En son nesil de dördüncü olanı: Burada da üçüncü neslin grafiklerine ve birazcık farklı da olsa benzer, kullanışsız arayüzüne tanıklık ederken, seriye birtakım sınıfların da eklendiğine şahit olmuştuk.
Kanımca Worms ikinci nesilde edindiği klasik olma halini diğer nesillere taşımayı beceremedi; yapımcı ekip açık şekilde hazıra konmayı yaratıcı olmaya tercih etti. Üstelik çok ufak dokunuşlarla seriyi bambaşka yerlere taşımak mümkündü ama ortaya konan her yeni oyun, ikinci neslin altın oyunlarıyla kıyaslanıp durdu ve onların ağırlığı altında ezilmekten kurtulamadı.
Yıl 2015 Olmuş Hala Worms Oynanır Mı?
Evet, Worms hâlâ deli gibi oynanır sevgili okur. Armageddon’un Steam’de satılıyor olmasından mütevellit (maalesef Worms 2 satışı yok) direkt olarak WormNET’e bağlanıp dünyanın dört bir yanından kurtçuksever başka oyuncularla kapışmak mümkün. Ayrıca daha önce çevrimiçi ortamlarda ikinci nesil Worms oyunlarını oynamayı bir şekilde ıskalamış (sadece arkadaşlarınızla oynamış olabilirsiniz, mümkün bu) oyuncular için bu oyunlar, muazzam yeni planlarla [game scheme], alışılmış Worms deneyiminin de ötesini vaat ediyor. Açıkçası benim de Shopper, Rope Race gibi oyun planlarıyla tanışmam oldukça yeni, hatta itiraf edeyim geçen seneydi. Gerçekten ustalaşması vakit alan ama oynadıkça sizi içine çeken oldukça yaratıcı planlar bunlar. Bahsi geçen ikisinden kısaca bahsetmek gerekirse, Shopper sadece ninja rope kullanabildiğimiz ve düşmanlarımıza rope’ta asılıyken saldırabildiğimiz bir plan. Rope race ise, tek kurtçukla labirenti andıran ve sadece rope ile ilerlenebilecek, değişik ve zorlu haritalarda bitiş noktasını önce görebilenin kazandığı bir yarış.
Neden Efsane Oldu?
1-Kurtçuklar
Çürük elmayı deleniyle, bağırsağı mesken edineniyle, omurgasız yumuş yumuş şekliyle nam salmış, daha akla gelmeyen türlü biçimiyle sözüm ona ‘iğrenç’ addedilen kurtçuk dostlarımızı, bu denli şirin ve sevimli hale getirmek hakikaten usta işi bir dokunuşu gerektirir. Worms 2 bu yolda atılan en önemli adımdı!
2-Grafikler
Bu oyundaki ve ikinci nesil diğer Worms oyunlarındaki grafikler kanımca serinin öteki oyunlarında hiçbir vakit aşılamadı. Özenli çizimler, renkli mekânlar, cıvıl cıvıl patlama efektleri falan her şeyiyle çok güzeldi grafikler.
3-Seslendirmeler
Oyunun seslendirmeleri de çok eğlenceliydi. Hâlâ da öyleler. Kurtçukların bu denli şirin algılanmasında önemli etkenlerden biriydi seslendirmeler.
4-Ucu bucağı olmayan kişiselleştirmeler
Kabul, Worms 2 yaratıcılığın tavan yaptığı muazzam bir işti. Ama öte yandan oyuncuya da aynı ölçüde oyunu kişiselleştirme imkânı tanıyordu: Oyun kurallarını eğip büken, kişiselleştiren editörlerin varlığından zaten bahsettim. Bir de bunun ses dosyalarını ekleme kısmı var. Sonra efendime söyleyeyim, kurtçuklarımıza isim koyma, yeni takımlar oluşturma kısmı var. Ses dosyalarını editleyip, yeni seslerin kurtçuklarda nasıl hayat bulduğunu deneyimlemek eşsizdi.
5- Haritalar
Worms 2’de haritalar maç boyunca kesinlikle baştaki gibi kalmıyor, çok farklı şekillere giriyordu. Bu delik deşik olabilen kara parçaları düşman kurtçuğu öldürmenin her zaman farklı bir yolunu müjdeliyordu. Ayrıca oyunda var olan harita çeşitliliğinin yanında, kendi haritalarımızı da tasarlamak mümkündü.
6-Envanter
Serideki çoğu meşhur silah ve araç-gereç, birinci nesil eklentilerde boy göstermeye başlamıştı zaten. Ama Super Sheep’in, Holy Hand Grenade’in, Banana Bomb’un, Old Woman’ın ve daha nicesinin zevkini Worms 2’de hakkıyla, yeni oyun motorunun farkıyla tattık.
7-Ninja Rope
Ninja rope’a ayrı bir parantez açmak gerekir. Gerçekten Worms’ü Worms yapan araç-gereçlerin en başında gelir. Ustaca kullanması zaman isteyen, oyunda hareket etmenin yapı taşı, taktiksel çeşitliliğe her daim katkıda bulunan, insanı vezir de, rezil de eden bir icat. Zira bu meretle şekil yapayım derken suya düşmüşlüğün örneği çoktur.
8-Kutular
Havadan ne zaman gönderileceği belli olmayan kutular, gerek sağlık, gerekse de silah paketleriyle oyunun gidişatında etkili olabiliyordu. Elbette bunların sıklığının, yine editörler vasıtasıyla oyuncu tarafından belirlenebildiğini ekleyelim. Ayrıca ‘Utility Crate’ dediğimiz, mavi kutular da ilk defa Worms 2’yle birlikte seriye dâhil oldu. Bunların içinden de silah ya da sağlık değil ama belirli bir turn’ü etkileyecek özellikler (utilityler) kazanabiliyorduk: Örneğin düşük yer çekimi.
9-Kombo saldırılar
Oyundaki en büyük olaylardan biri de oyun motorunun nimetlerinden yararlanarak çeşitli silahları, araç-gereci ve özelliği [utility] birleştirip son derece özgün kombo saldırılar yapabilmemizdi. En bilineni düşük yer çekimini etkinleştirip, beysbol sopası kullanmak. Bu sayede normal şartlarda başarısız olacak atışları güzelce becerebiliyorduk.
Yazan: İhsan Asman
