İnceleme: Diablo III: Reaper of Souls

Not: Bu yazı daha önce Oyungezer dergisinin Nisan 2014 sayısında yayınlanmıştır.

Diablo III'e iki yıldır elimi sürmedim. Aynı oyunu üç kez bitirdikten ve 94 saatimi tek bir karaktere  gömdükten sonra, her akşam aynı yaratıkları tekrar tekrar kesmenin manasızlığına erdim ve oyunu kaldırdım. Zamanımın önemli bir kısmını da Gold Auction House'da geçiriyordum. İyi paraya item satmak hoşuma gidiyordu elbette, ama beni cezbeden asıl şey o sanal eşyaların satıldığını haber veren "çıling!" sesini duymaktı.

Ama sorun da burada ortaya çıkıyordu işte. Diablo'nun özündeki o "bir sonra ne düşecek acaba" beklentisinin müthiş heyecanının yerini, Auction House'da parayı bastıran herkesin istediği item'ı satın alabildiği garip bir durum almıştı. Gold sağan Çinliler, reklam yapan spamciler ve 10 Euro verip 50 milyon altın alan herkesin "ben kral oldum" edasıyla dolaştığı bir oyuna dönüştü.

Oysa Diablo III'ü çok sevmiştim. Error 37'sine, CGI olmayan (grrr!) ara videolarına, basitleştirilmiş hikâyesine rağmen, Auction House'u kullanmayı da, istediğim her skill'i deneme izin veren sistemini de çok sevmiştim. Ama bu sevgim, altın çiftçileri tarafından Sanctuary'nin kıraç topraklarına gömüldü. Üstü sürüldü. Ben de batıya göçtüm.

İçimde kalan Shen'in hikayesi sona eriyor... Da o kız Diablo 2'deki Sorceress değil mi?!

WESTMARCH'IN KARANLIK SOKAKLARI

Reaper of Souls, Diablo III'ün bittiği yerin sonrasında başlıyor. Diablo'nun ruhunu taşıyan Black Soulstone'u hem insanlardan, hem de meleklerden korumak isteyen Tyrael, Horadrim savaşçılarının yardımıyla onu cennetten çalar ve kimsenin bulunamayacağı bir yere gizlemeye karar verir. Ama hiç beklemediği eski bir dostu, bilgelik meleği Malthael çıkagelir ve Black Soulstone'u alarak uzar. Ve hemen akabinde, dünyanın en büyük şehirlerinden biri olan Westmarch'da toplu ölümler ve ölenlerin korkunç yaratıklar olarak geri dönüşü başlar.

Malthael'in amacı nedir? Bir melek neden Diablo'nun ruhunu ister? Bilgelik meleği neden bir ölüm meleğine dönüşmüştür? Ve onu kim durdurabilir? Bu dört sorunun da cevabını bulmak için Tyrael kalan son Horadrim savaşçısını O'nu bulmaya gönderir. Dünyada kalan son Nephalem'i... Bizi.

Açık konuşmak gerekirse, Reaper of Souls'da Diablo III'ten daha önemli bir hikaye ve daha inandırıcı ve korkunç bir düşman var. Hatta, Lord of Destruction'ı da katarsak, bugüne dek çıkmış beş Diablo oyunu içinde, ilk iki oyundan sonraki en önemli hikayeyi anlatıyor ve Lore'a en büyük katkıyı yapıyor Reaper of Souls.

Malthael o kadar anlamlı bir karakter ki... Baal eline su dökemez, keşke oyun sonundan önce daha çok karşımıza çıksa.

YENİ BİR ACT

Reaper of Souls'un hayatımıza kattığı dört önemli yenilik var: Diablo III'ün hikayesini devam ettiren yeni bir bölüm (Act 5), tank olan yeni bir karakter (Crusader), eşyaların özelliğini değiştiren bir Artisan (Mystic) ve oyunu bitirenler için müthiş bir zaman girdabı olan Adventure Mode. Bunlar büyük olanlar, bunların haricindeyse tonlarca yenilik var: Yenilenmiş Loot sistemi, yenilenmiş Paragon sistemi, yeni Legendary'ler, daha anlamlı güçler, yeni zorluk seviyeleri arasında dilediğiniz zaman geçiş yapabilme, her karaktere eklenen yeni Skill'ler ve tamamen yenilenmiş dengeler... Liste uzayıp gidiyor... İşin güzel tarafı ise bu uzun listenin ilk dört büyük maddesi haricindeki tüm değişiklikler 2.0 yamasıyla birlikte zaten geldi Diablo III'e. Yani yeni hikaye, Crusader, Mystic ve Adventure Mode ilginizi çekmiyorsa, Reaper of Souls'u almasanız bile Diablo III'e geri dönmeniz için çok sebep var.

Oyunun karanlığı tam da "Diablo 3 çok cıvıl cıvıl" diyenlere cevap niteliğinde.

Bence Diablo III'ü sevdiyseniz Reaper of Souls'u almamak büyük bir kayıp olur. Bir kere Act 5, Act 4'ten çok daha uzun. Hatta, Diablo III'ün yarısından fazla bir oyun süresi var diyebilirim... Tabii zart diye ana göreve gitmezseniz. Benim oynayışım tam 14 saat sürdü, ki bu sadece yeni Act. Bunun üstüne Adventure Mode ve baştan sona kasılacak yeni bir Crusader karakteri ekleniyor ki, sırf bunlar bile Reaper of Souls'un hayatımızdan bir 100 saat daha alacağının göstergesi.

Reaper of Souls'u oynamanın en ideal yolu, önce en sevdiğiniz karakterle Act 5'i bitirmek. Böylece hikayenin tüm gizemlerini çözer, spoiler yeme ihtimalini sıfıra indirirsiniz. Akabinde açılan Adventure Mode'da vakit geçirmeye başlayın ve biraz yaratık avlayıp dolanın... Nasıl olsa ömrünüz burada geçecek... Sonra da sıfır bir Crusader açıp, oyuna en baştan başlayın. Ama lütfen, yeni karakterinizi Hardcore modunda açın. Evet öldüğünde yitip gidecek ama hiç almadığınız kadar zevk alacak, korkarak oynayacaksınız oyunu. Hem, Paragon seviyeleri artık tüm karakterleriniz arasında paylaşıldığından ölen karakterinizin yerine yenisini hızla güçlendirebiliyorsunuz.

Realmwalker'la tanışın. Öldürmek ayrı bir dert, ölünce kafasının ortasındaki Portal'dan geçip geriye sağ dönmek ayrı bir dert.

HİKAYEDEKİ DEĞİŞİM

Diablo III'ün en çok eleştirdiğim yönü, şahane bir dünya olmasına rağmen sığ hikayesiyle diyalogları ve hep aynı Event'leri yüzünden, üst zorluk seviyelerine ulaşmak için her karakterle oyunu 4 kez bitirmek zorunda olmanın ciddi anlamda bunaltmasıydı. Reaper of Souls'da bu sıkıntıyı çözmüş Blizzard. İnancına ve görevine çok sadık olan yeni Crusader karakterini açıp NPC'ler arasındaki tüm diyalogları yeniden yaşamanız lazım. Event'ler de, özellikle Act 5'te karşınıza çıkacak olanlar, biraz daha keyifli ve anlamlı.

İlk oyundan aklımda kalan en önemli diğer konu da, hem yanımızdaki Follower'ların, hem de Shen'in hikayesinin tamamlanmamış olmasıydı. Meğerse onları ek pakete saklamış çakallar. Her üç Follower'la da, Shen'le de özel birer görev sizi bekliyor, ki bu görevler bu karakterlerle aranızdaki bağı güçlendiriyor. Shen'i Diablo III'te çok sevmiştim, hikayesinin devam etmesine çok sevindim.

(ÇOK ÖNEMLİ NOT: Oyun boyunca dümdüz ana quest'e gitseniz de, Pandemonium'daki tüm yazıtları bulup dinleyin... Sanctuary dünyası hakkında, eğer kitapları falan okumadıysanız, çok değerli bilgiler edineceksiniz.)

ZOR MU? ZOR MU DEDİN?!

2.0 güncellemesiyle birlikte artık oyunun beş zorluk seviyesi var ve istediğiniz seviyeden başlayabiliyorsunuz (Hardcore karakterler hariç). En son zorluk olan Torment seviyesiyse kendi içinde altıya ayrılmış durumda. Bunu karatede siyah kuşağa  ulaşanların atladığı Dan'lar gibi düşünebilirsiniz (düşünemedi...) Benden size tavsiye: Oyundan maksimum zevk almak için zorluk seviyenizi sizi zorlayan en üst seviyede oynayın. Unutmayın ki ölmediğiniz bir Diablo, Diablo değildir (ve zor seviyelerde daha iyi item düşüyor :)

Act 5'te ana oyuna göre çok daha kalabalık kapışmalar oluyor, yaratıkların büyüklükleri de arttığından dar koridorlarda Witch Doctor'un pet'leriyle kapıyı tıkayıp siz arkalardan çalışabiliyorsunuz. Ancak artık çoğu dövüşte taktik değiştirmek gerekiyor, özellikle de Boss ve Elite'lerde dayak yerseniz yeni yetenek/eşya bileşimlerini denemelisiniz. Mesela, Witch Doctor'la Malthael dövüşünde çok ciddi sıkıntı yaşamıştım, çünkü yaratıklarımı hemen pert ediyor, iki saniye yerinde durmadığı için de alan etkili saldırılarım etkisiz kalıyordu. Bir kez öldükten sonra Hex, Spirit Walk gibi özelliklerde Health Rune'larına abandım ve hasar alsa da hemen iyileşen WD'la Malthael'in üstesinden geldim.

Diablo III'e uzun süredir girmediyseniz, el emeği göz nuru tüm eşyalarınızın artık çöp niteliğinde olduğunu söyleyebilirim. En azından, satış değeri olarak. Bu eski eşyalara "Legacy" deniyor ve satmak yerine Blacksmith'te eritip malzeme yapmak daha akıllıca. Aynı şey eski Gem'ler için de geçerli. Act 5'e başlar başlamaz tepenize Marquise Gem'ler yağmaya başlıyor.

Act 5'teki efsanevi Event'lerden sadece biri.

İÇİMİ ISITTIN DIABLO

Ecnebilerin kendini kasmadan, makyaja boğmadan doğal bir güzelliği olan kadınlar için kullandığı bir terim vardır: "Effortlessly Beautiful"... Türkçeye "zahmetsizce, kendiliğinden güzel" diye çevirebiliriz bunu... Şunu kabul edelim ki Diablo III güzel görünmeye uğraşmıyormuş gibi güzel bir oyun. Tam Blizzard tarzı yani. Sanki grafik sanatçıları daha projenin başında görsel bütünlüğü kafalarında sağlamış, sonra hep birlikte aylar boyunca çalışmış, bir bütün olarak görselliği oturtmuş ve bir yönetici de çıkıp "bu görseller olmamış, yeniden çalışın" dememiş gibi.

Reaper of Souls ise bu doğallığın üstüne, özlediğimiz eski Diablo karanlığını ekliyor. Oyunun başladığı Westmarch'taki gece, oradan daha da karanlık ve kasvetli yerlere doğru ilerledikçe daha da korkunçlaşıyor. Bölüm tasarımları ilk 4 Act'ten bu anlamda ayrılırken, görsel bütünlük ve akılda kalıcı inanılmaz görüntüler de var. Mesela, üstüste ölülerin yığıldığı bir ara sokakta Zoom edip yüzlerdeki acıyı görmek, Pandemonium kalesine girmek için devasa bir koç başının tepesinde dövüşmek, öldüğünde bambaşka bir aleme açılan bir boyut kapısına dönüşen yarı ekran boyundaki Realmwalker'la kapışmak, görsel olarak Reaper of Souls'u Diablo III'ün üstüne taşımış.

Veee Samuray Witch Doctor'ımla tanıştınız... Artık siz aynı siz değilsiniz.

BİR MARUZATIM OLACAK

Peki, şikayetlerim yok mu? Olmaz mı? İnsanoğlu açgözlü yaratılmıştır ve Diablo III de açgözlülüğe oynayan bir oyun olarak kendi payına düşeni almalı... Her şeyden önce, bence Normal karakteri hardcore'a çevirme opsiyonu olmalıydı. Ortalık karışmaması için, sadece dönüştürdüğünüz karakterin üstündeki item'larla. Böylece tam serbestlik sağlanırdı. İkinci en büyük eksiklik ise, rastlege Event'lerin sayısı ve çeşitliliği, çok daha fazla olmalıydılar. Bence ideal çözüm, oyun genelinde 200'den fazla Event olması, bunların 100 tanesinin her bir oynanışta rastlantısal olarak oyuna serpiştirilmesi şeklindeydi. Böylece oynanıştaki rastlantısallık sadece Loot avına değil, oynanışa da yansırdı. Daha bunun gibi birçok eksiği var RoS'un ama sıkı birkaç yamayla ve içerik paketiyle giderilebilir diye ümit ediyorum. Hem, bu gelecek Diablo III eklentilerinin ilki. Eğer yanılmıyorsam en az iki, en çok üç yeni ek paket göreceğiz.

Reaper of Souls'un unutulmaz bölüm oranı Diablo 3'ten daha fazla.

Reaper of Souls Blizzard'ın Diablo III oyuncularından af dileyişi. Yapacakları hiçbir yeniliğin ilk Diablo'nun sonunda kahramanımızın yaptığı fedakarlığının üzerimizde bıraktığı şoku, veya Tyrael'in Diablo ve Baal'la aynı anda köprü üstünde kapıştığı o efsanevi sahneyi unutturamayacağını biliyorlar elbette. Hikâye ve efsanevilikten ümidimizi kessek de, en azından yüzlerce saat keyifle loot peşinde koşabileceğimiz bir oyun haline getirilmiş Diablo III. Eğer ilk oyunu benim gibi terk ettiyseniz, almadan önce 2.0.1'li hâlini bir deneyin. Gördüğünüz şey hoşunuza giderse de, eliniz Reaper of Souls'a gitsin.

Şimdi izninizle, "Üllll Yollum" diyerek 100 saattir yanımdan ayrılmayan Gargantuan'ımı tımar etmem gerek.

ZANAATKARLAR ODASININ YENİ ÜYESİ: MYSTIC

Act 5'in başlarında bu tombul hanımla karışılaşacaksınız. Blacksmith ve Jeweler'ın yanına dükkanını açan Mystic bir çingene ve geleceği okuyan bir medyum. Ama bizi asıl ilgilendiren yanı bu değil: Herhangi bir eşyanın bir özelliğini bambaşka bir özelliğe dönüştürebiliyor. Böylece 6 özelliğinden 4'ü işinize yarayan ama ikisi yaramayan bir Legendary'yi parası ve malzemeleri mukabili daha yararlı bir eşyaya dönüştürebiliyorsunuz.

Tabii bu işlemi sürekli tekrarlayarak cılkını çıkartmamamız için, her değişimin bir maliyeti var. Parası önemli değil, ama malzeme gereksinimleri yutkunmanıza sebep olabilir: Birçok malzeme için Legendary'lerinizi Blacksmith'e parçalatmanız gerekiyor!

Mystic'in ikinci özelliği olan Transmog ise, üzerinizdeki eşyaları bambaşka görünüşlere kavuşturuyor. Pek kullanmadım, savaşın kaosu içinde karakterime zoom edip üstünü başını moda eleştirisine tabi tutacak değilim. Ancak belki birilerinin hoşuna gidebilir olabilecek bu özellik, bence çok gerekli değil.

CANA CAN KATAN MOD: ADVENTURE MODE

Act 5'i de bitirince ortamı terk edip gitmiyoruz: Çünkü yepyeni bir oyun modu olan Adventure Mode açılıyor. Artık tüm Act'lerdeki tüm Portal'lara erişebiliyorsunuz ve Tyrael size buralarda yapılacak Quest'ler veriyor. Bir Boss'u öldürmekten lanetli bir sandığı koruyan 100 yaratığı kesmeye kadar değişen birçok görev var. Bir Act'teki 5 görevi yaparsanız da ekstra XP, altın ve içinden nice hazineler çıkan Horadric sandıkları veriliyor. Görevleri yaptıkça size Blood Shard'lar da veriliyor. Kasabaya eklenen yeni satıcıdan bu parçalarla özelliklerini göremediğiniz sürpriz eşyalar alabiliyorsunuz. Ayrıca diğer dükkanlarda da çok pahalı (1,5 ila 5 milyona satılan) planlar da alabiliyorsunuz.

Bu arada, düz bir yaratık kes-geç bölümü değil burası. Tyrael ve diğer birkaç NPC yeni diyaloglarla kendi aralarında konuşurken, kasabaya katılan yeni NPC'ler de oluyor. Bu modda bazı bölümlerin grafikleri de değişiyor. Act 2'deki Caldeum'un gece hâlini görüyoruz mesela.

Ama esas zurnanın zırt dediği yer, Nephalem Rift'leri oluyor. Bazı görevlerden düşen 5 Rift key parçasını birleştirince bir kez buraya girme hakkınız oluyor. Nepahlem Rift'ten geçince tamamen rastgele bir zindana, çok değişik türden yaratıklar atanıyor ve zindanın sonundaki Boss’u dahil temizlemeniz isteniyor. Tabii ki ödüllerin içinde sadece bu modda kazanabileceğiniz özel Legendary'ler var... Açıkçası bu quest'ler gerçek Diablo III hastalarını mest edecektir diye düşünüyorum.

DIABLO DETAYLARDA GİZLİDİR

Oyunun sonlarındaki kaostan sonra başa dönüp sıfır bir karakter açmak hoş oluyor. Yavaş yavaş, sindire bildik bölümlerde gezince, onca zamandır görmediğim nice detaylarla karşılaşıyor insan. Mesela, zindan duvarlarına yazılmış yapımcı isimleri gibi (İSİMLER.BMP)

Cain ve Leah'ın evindeki masanın üstündeki iki tabak ve yarım kalmış iki somun ekmek gibi (MASA.BMP)

Tristram'da sayıklayan bu NPC'nin, oyundan çok önce forumlarda dönen bir diyalogla Skeleton King'i haber verişi gibi (PROP.BMP)

Ve Diablo 2'de bize yardım eden karavancı Warriv'in acı sonu gibi (WARRIV.BMP)

TÜRKLER SANCTUARY'DE

Bayağıdır söyleyeceğim, tam zamanı geldi: Diablo III'te ne kadar çok Türk isimli Elite yaratık var, sizin de dikkatinizi çekti mi? Acaba neden? Hmm, Giray'ı yakaladığım zaman bir sorayım...

KÜNYE

KARNE

+

-

SON KARAR: Diablo 3'e özel bir gıcığınız yoksa, efsanevi  bir Blizzard ek paketi sizi bekler.

NOTU: 9