Drake Hollow - İnceleme

Drake Hollow’un Steam açıklaması nedense bende bir çeşit stratejimsi, yukarıdan bakmalı kamp kurma ve geliştirme oyunu olacağı izlenimi uyandırmıştı. Tamam, videoları da gördüm ama yani oyunların fragman videolarındakinden çok farklı olması yeni bir konsept değil. Videoyu yaptırmışlardır animasyon gibi, oynanışı farklı olabilir gibisinden düşünmüştüm.

Karşıma bildiğiniz gezmeli tozmalı, kırmalı dökmeli, keşfetmeli açık dünya oyun çıkınca biraz şaşırmadım değil tabii.

Düşünün ki siz bir köşede küskün küskün otururken konuşan bir karga geliyor ve diyor ki, “Hey sen! Çabuk, çok vaktimiz yok hadi Hollow’u kurtarmak için sana ihtiyacımız var. Benimle gel!”

Eğer derseniz ki, “Oğlum bu nasıl klişe hikâye ya? Madem benim hikâyem, biraz daha orijinal bir şey olsa olmaz mı?” Maalesef,  bu klişelik Drake Hollow boyunca devam ediyor.

Elbette ki evet diyorsunuz ve hikâye başlıyor. Bir kapıdan geçip farklı bir boyuta gidiyorsunuz. Hollow. Burayı bir çeşit hastalık sarmış. Deme yaa… Vah vah. Hollow’un asıl sakinleri Drakle’ler de bu sebepten azalmışlar, saklanmışlar. Bu Aether salgınından Hollow’u kurtarmak ve Drake’lere eski güçlerini kazandırmak bizim elimizde.

Karga: “İşini bitirirsen evine dönebilirsin, vallahi bak.”

Yav he, he… Hiç öyle bir umudum yok ama girişiyorum tabii hemen. Çubuk mubuk topla, hemen iki yatak yap Drake’lerine; bir yandan sev onları, öp. Yedir, içir. Görevlerimizi konuşan kargadan alıyoruz ama şunu söylemeliyim ki ilk başlarda bir, “Yahu sus be, anladık tamam,” diyesim gelmedi değil. Çünkü her şey oynadığınız başka bütün oyunlara benziyor. Cidden. Bir şeyleri kes, yık, malzeme topla, başka şeyler inşa et, gez ve yeni yerler bul, onları da kırıp dök, bulduklarını kampına getir ve en acayip iyisi senin kampın olsun falan…

Fakat bir yandan da bütün bunların son derece klişe olmasının bir sebebi var. Kendinizi bu döngüde bulduğunuz anda zamanın nasıl geçtiğini fark etmeden keşif ve inşa işine gömülüyorsunuz.

Tabii Drake Hollow’un değişik yanları yok değil. Her şey, hep böyle tekdüze geçmiyor. Haritası adacıklardan oluşuyor, bu adaları da Aether denen sisimsi, dikenli sarmaşıklı bir deniz ayırıyor. Bu sis denizinin içinden geçebilmek için ise belirli totemler yapmak gerekiyor.

Ama totem basayım, gidip gezip tozayım çok mümkün değil. Çünkü Drake’lerinizin yiyecek ve içecek stoklarını doldurmak için zaman zaman kampınıza geri dönmeniz gerekiyor. Ayrıca Aether’den kaynaklanan küçük canavarlar siz yokken kampınıza saldırabiliyorlar. Bir koşu gidip onları da pataklamak gerekiyor.

Bu noktada evet, Drake Hollow’un neden bir online çok oyunculu modu olduğu ortaya çıkıyor çünkü eğer dönüşümlü olarak bu görevleri bölüşebileceğiniz iki arkadaşınız daha olsa, bu oyun çok daha keyifli olur. Her şeye tek başına koşturmaya çalışmak bazen sıkabiliyor. Çok büyük bir problem değil tabii ama yine de kendini hissettiriyor.

Fortnite gibi olmak zorunda mı?!

Drake Hollow’da bana hafiften tanıdık gelen bir şeyler vardı. Herhangi bir eşyanın silah olabilmesi (gitar, tenis raketi, tırmık…); sağda solda duran araba, çanta, çöp bidonu gibi şeylere vurarak içlerinden yapı malzemesi çıkarma falan.

Böyle birkaç saat oynadıktan sonra çaktım ki gerçekten Fortnite’a benziyor. Yahu arabaların içinden çıkan meyva suyu kutularının fırlama animasyonu, bir şeylere vurma animasyonu vesaire… Hep cidden Fortnite’a benziyor.

Yani bu incelemeye konacak kadar mühim bir şey mi diye düşünmeden de edemiyorum ama söylemezsem içimde kalırdı cidden.

Sonuç itibariyle tek başına oynanınca biraz sıradan olmakla birlikte keyifli bir oyun Drake Hollow. Oynanışı çoğunlukla dengeli. Bir tek Drake’ler için içecek bulmak biraz sıkıntılı. Özellikle de bolca Drake edinirseniz. Ama bu noktada da Drake Hollow’un bazı şeyler ters gittiğinde oyuncuyu çok ağır cezalandırmadığını söylemem lazım. İki dakika susuz kaldılar diye ölmüyorlar Drake’ler.

Benim size önerim, açık dünya keşfetme ve kamp kurma seven bir arkadaşınızı da katın yanınıza; indirimde birer tane alıp birlikte oynayın. Tek başına keyfi çıkmıyor Drake Hollow’un.