Call of Duty: Advanced Warfare İnceleme

“SAVAŞIN SONUNU, SADECE ÖLÜLER GÖRDÜ...” -PLATON

Bu yazı daha önce Oyungezer dergisinde yayınlanmıştır. Oyungezer'e abone olmak için hemen tıklayın.

Yüzyıllardır hüküm sürüyor ve kendinin olmayanı istiyor. Aslında tek bir tarafı var, o da kendisi. Kazanmak ya da kaybetmek onun için önemli değil, tek istediği hükmünün devam etmesi. Araçlarını öyle iyi kullanıyor ki, insan doğası onu kendi yeşilliklerinden biri sanıyor. Anlamsızlığını süslemek en büyük beceresi belki de. Bize de bunu öğretiyor. Cinayeti bile süslüyor. Başka bir yerdekinden hiçbir farkı olmayan toprak parçalarına büyük anlamlar yüklüyor. Sınırları anlamlı kılıp, içerisini kibir, sahiplenme ve açgözlülük ile dolduruyor. Sonsuz bir evrenin zerresindeki bir gezegen ve bu sonsuzluk içerisinde kendini bir halt sanan milyarlarca hücre topluluğunu kendi esiri yapıyor. Onların güçsüzlüklerinden, acizliklerinden, amaçsız büyük anlamsızlıklarından güç buluyor, onları güçlü gösteriyor. Bizi bu hale getiren tüm kötülüklerin o büyük boşlukta bayrak sallayanı olmaktan gurur duyuyor. Geçmişten bugüne, herkesin gözleri önünde bir gezegeni ve insanlığı mahvediyor.

Savaş, gelecekte şekil değiştirse de, yanında getirdiği kaos hep aynı kalacak gibi görünüyor...

Baaak, alırım anahtarını!

Yılın o dönemi geldi çattı yine. Oyunların üzerine cüzdan fırlattığımız Kasım ayı yine oyuncuların üzerinden geçti. Steam Türk Lirası’na geçmiş olsa dahi yine de bazı oyunlar bize pahalı geliyor ve biz verdiğimizin karşılığını almayı seven, bekleyen ve yargılarını da buna göre oluşturan bir milletiz. O yüzden Türk oyuncusu kendine bir seri seçip onun devam oyunlarına odaklanmayı daha çok seviyor diyebiliriz çünkü vaktinin ve parasının karşılığını daha önceden vermiş bir oyun serisi, oyuncu için en güvenilir tercih oluyor. Beni her zaman daha çok heyecanlandıran yeni IP’ler olmuştur fakat bu konudan bahsetmemin nedeni bazı devam oyunlarının en azından evrenlerini geliştirerek ya da değiştirerek, aynı mekaniklere sahip olsa da bize yeni heyecanlar yaşatma derdinde olması. Call of Duty de bunlardan biri. Özellikle eski oyunlarının referansı ve sunduğu uzun soluklu çoklu oyuncu deneyimi ile cüzdanlarını düşünen oyuncuların ilk tercihi olmaya devam ediyor.

Fakat yanında her zaman tartışmalarla geliyor Call of Duty. Kimine göre birkaç küçük süsleme dışında oyun yıllardır aslında hiç değişmiyor, kimine göre serinin oyunlarının en çok övündüğü taraf olan hikâye modu hiçbir zaman Modern Warfare’in önüne geçemiyor, kimine göre Activision’ın oyuncuları yolma amacından başka hiçbir şey değil Call of Duty serisi. 11 sene sonra 11. oyunu olan Advanced Warfare ile yeni bir şeyler denemek isteyen ve yine oyuncuların odağı olan seri hakkında bu tartışmaların hiçbir zaman bitmeyeceğinden eminiz, zaten bizim de nokta koymak gibi bir niyetimiz yok. Ama bir noktalı virgülün zamanı geldi de geçiyor.

YİNE İŞTEN ARIYORLAR…

Call of Duty yeniliklere ihtiyacı olan bir oyun ve bunu dile getiren sesler artık sağır sultanın kulağına kadar varmış durumda. Bir önceki oyun Ghosts ile yenilikler deneyip bunu başta senaryo olmak üzere eline yüzüne bulaştıran Activision, öyleyse köklere dönelim derken kendi markasının değil de komple FPS türünün köklerine girmiş. Hoş son zamanlarda birçok FPS oyunu özellikle oyun hızı, 3 boyuta birden hakim oyun alanları gibi konularda eski nesil Quake gibi FPS oyunlarına özenmeye başlamıştı. En yakın örnek olarak buna Titanfall’u verebiliriz. Ya da Quake Online oynamaya başlayan insanların sayısının hiç de az olmadığını Steam üzerinden kontrol edebilirsiniz. Bütün bunlara türün birçok F2P oyununu da eklediğinizde artık oyuncuların biraz daha fazla adrenalin, aksiyon ve gerçek dışı bir oynanış aradığını söyleyebiliriz. Battlefield yine bu oyunlara yukarıdan bakmaya devam edecek ama türün daha fazla kafa yormamasını isteyenler de az değil. Advanced Warfare, senaryo ve özellikle de çoklu oyuncu modunda Exo-Suit’i ön plana çıkararak hareketli, hoplamalı zıplamalı, uçmalı süzülmeli, bol silahlı eski usul bir eğlenceyi geleceğin renkleriyle birleştirmeye çalışıyor. Böylece hem türe hem de kendisine saygısını gösteriyor bir anlamda.

cod-advancedwarfare-2

Oyunun en akılda kalan karakteri; Cormack

Oyunumuz 2054 yılında geçiyor. Yani Advanced Warfare için bilim-kurgu ve bu temanın savaşlar içerisindeki konumu son derece önemli bir konumda. Son yılların özellikle askeri alanda yavaş yavaş gerçeğe dönmeye başlayan bilim-kurgu trendi Exo-Suit’i alıyor ve oyunun merkezine koyuyor Advanced Warfare. Exo-Suit dediğimiz şey kaba iskelet yapınız ile uyum sağlayan ve normal insan yeteneklerini refleks, hız, güç gibi birçok konuda daha üst seviyeye taşıyan bir ekipman aslında. Kendisini Titanfall’dan, Elysium ve Edge of Tomorrow gibi filmlerden de tanıyor olabilirsiniz. İşte bu giysi Activision’un yaratmak istediği “Advanced Warfare” markasının kilit noktası. Oyunun hikâyesi ve çoklu oyuncu modu aslında tamamen bu giysi üzerine kurulu. Çoklu oyuncu moduna daha sonra uzun uzun değineceğiz ama dilerseniz önce Call of Duty’nin rakipleri karşısında övündüğü senaryo moduna bir göz atalım.

cod-advancedwarfare-3

Gereksiz karakter gelişim ekranı

Call of Duty bir sıcak savaş oyunu. Konusunun sıcak savaş temasında olması bir yana kahramanları da daima savaşın, çatışmanın ve en önemlisi trajedinin içinde bir kimlik kazanıp oyuncu ile bağ kurmaya çalışır. Bunun kusursuz bir örneğini Modern Warfare serisinde gördük. Oyun tarihinin en unutulmaz karakterlerinden bazıları yine oyun tarihinin en unutulmaz aksiyon sahnelerinde hayat buluyor, etkileyici sinematik anlatım ve daha da önemlisi nakış gibi işlenmiş senaryo ve kurgu ile tarihe geçiyordu. Üzülerek söylüyorum ki Modern Warfare’i bir adım ileri taşımak, ne yazık ki bir kelime oyunuyla başarılabilecek bir iş değil. Tabii ki Advanced Warfare’i bir tek Modern Warfare ile kıyaslayıp değerlendirecek değilim ama en baştan Activision’ın amacına ulaşamadığını belirtmek gerek.

BİR SENARYO DRAMI

2054 yılında dünya üzerindeki savaşlar halen sürmekte ve Amerikan hükümeti Atlasisimli şirketin geliştirdiği askeri teknoloji ile dünya şerifliği yapma görevine tüm kararlılığıyla devam etmektedir. Kuzey ve Güney Kore arasındaki münasebete salça olan Amerika ordusu büyük kayıplar verir. Bu kayıplardan biri Jack Mitchell’in kolu, bir diğeri de Mitchell’ın kankası ve Atlas şirketinin CEO’su Jonathan Irons’ın asker oğludur. Irons, oğlunun kaybının ardından savaşın getirdiği yıkımın farkına varır. Atlas’ın bütün dünya ordularından daha kuvvetli özel bir askeri birliği vardır fakat Irons’a göre bu birlik sadece düzeni korumak içindir ve bütün ülkeler özellikle teknolojik anlamda onlara muhtaçtır. Mitchell’a yeni bir kol vererek onu Atlas’a katılmak konusunda ikna eden Irons’ın kurduğu bu düzenin arkasında yatanlar aslında çok daha derindir. Yıllar sonra, “Hades” kod isimli bir lider tarafından yönetilen KVA isimli terör örgütünün dünya genelinde yaptığı eylem sonucu, bütün bu sırlar bir bir açığa çıkmaya başlar.

cod-advancedwarfare-4

Grafikler gerçekten akıyor

Hikâyemiz Call of Duty standartları içinde güzel bir senaryo olarak görülebilir fakat seriyi asıl etkileyici yapanın anlatım, kurgu ve karakterler olduğunu unutmamak gerek. Advanced Warfare ne yazık ki savaş ve bilim-kurguyu birleştirirken sınıfta kalıyor. Odağına aldığı Exoskeleton yani Exo-suit’in kitabını tam olarak yazamıyor, içini doldurmakta ve oyuncuya sunmakta sıkıntı çekiyor. Oyun piyasaya çıkmadan önce ve hatta oyunun ilk başlarındayken Advanced Warfare’in en önemli parçası olacağını düşündüğümüz Exo-suit ve geleceğin diğer teknolojileri, senaryo modunda feci derecede işlevsiz kalıyor, görsellikten öteye gidemiyor. Geleceğin savaş atmosferini yaşamayı beklerken daha teorik, henüz derinleştirilememiş bir yakın gelecekte buluyoruz kendimizi. Bu da büyük resmin etkileyiciliğini elinden alıyor. Çünkü ne hikâyenin gidişatı sürükleyici ne de gittiği noktadaki final vurucu. Sıradan ve tahmin edilebilir. Hepsinden önemlisi de, Advanced Warfare senaryosu, kendisinden en çok beklediğimiz şeyi esirgiyor bizden; karakterleri.

Kevin Spacey (Jonathan Irons) ve Troy Baker (Mitchell) oyunun başrollerinde yer alıyor. Baker’ı zaten birçok oyundan biliyoruz ama Kevin Spacey gibi çok büyük bir oyuncuyu bir oyunda her şeyiyle modelleyerek kullanmak hiç de yabana atılacak bir iş değil. Zaten oyunun ilk videosunda onu gördüğümüzde ağzımız açık kalmıştı. Fakat üzülerek, oyuna başladıktan sonra o ağzın hızla kapandığını söylemek istiyorum. Jonathan Irons ne yazık ki kötü yazılmış bir karakter. Oyunlarda ve filmlerde benzer karakterleri o kadar çok gördük ki karşımızdakinin Kevin Spacey olması bir yerden sonra hiçbir şey ifade etmemeye başlıyor. Etkileyici vücut dili, ses tonu ve karizması ne yazık ki karakterin içini doldurmaya yetmiyor. Buradaki sorun oyuncu ile alakalı değil, sorun oyunun senaryosu. Troy Baker ise sadece ara videoların konuğu. Çünkü oyun içerisinde Mitchell nedense sessiz ve hiç konuşmuyor. Yahu elinde Troy Baker var, neden Gordon Freeman triplerine giriyorsun ki! Spoiler vermek istemiyorum ama bu seri devam ederse belki karakterlerin ve hikâyenin içi çok daha fazla dolacaktır, belki bu Activision’ın ısınma turudur, bilemiyorum. Öyle olmasını dilerim ama bu haliyle Advanced Warfare hikâye ve karakterler açısından “Nasıl olsa oyun satacak” rahatlığının bir ürünü gibi duruyor.

cod-advancedwarfare-5

Taşlarııın içinden canııım...

Söz konusu Call of Duty olunca ballandıra ballandıra bahsedebileceğimiz şeylerin başında oyunun teknik ayrıntıları geliyor. Sledgehammer Games, Advanced Warfare ile serinin grafiklerini teknik anlamda yeniden yorumlamış. Oyun gerçekten görsel olarak Crysis 3 ile birlikte gördüğüm en iyi FPS grafiklerine sahip. Üstelik optimizasyon konusunda da iyi bir iş çıkardıklarını söyleyebiliriz çünkü oyun düşük ayarlarda bile gayet iyi görünüyor ve benim takoz bilgisayarımda bile akıcılığı yakalayabiliyor. Bunu Infinity Ward, Modern Warfare serisinde de başarmıştı. İyi bir PC’de ya da yeni nesilde oyunun hikâye modu size görsel anlamda bir ziyafet sunacak, en azından bununla teselli bulabilirsiniz. Her ne kadar sinematik anlatım çok başarılı olmasa da animasyonlar, silahlar, patlamalar v.b. her türlü görsel, yağmur olup üstünüze yağacak. Buna rağmen çatışma hissinden koptuğunuz anlar da var çünkü Call of Duty serisinde hâlâ çevre etkileşimine çok büyük önem verilmiyor. Aksiyon dolu bir sahneden sonra etrafınıza baktığınızda her şeyin neredeyse aynı şekilde kaldığını görmek, içinde bulunduğunuz savaş ortamına yabancılaşmanıza neden olabilir. Tabii bir de buna zorluk seviyesi çok fark etmeksizin 2 ile 2’yi çarpamayacak yapay zekâyı da ekleyin derim.

Bu noktada yardımınıza “vuruş hissi” koşuyor. İyi FPS oyunlarının olmazsa olmazı vuruş hissi, Advanced Warfare’da gerçekten kendini hissettiriyor. Silahlardan tutun Exo-Suit sayesinde yaptığınız hareketlere kadar, ister fare-klavye isterseniz de gamepad ile oynayın, oyun sizi moda sokmayı başarıyor. Vasatın üzerinde ses efektlerini de eklediğinizde, eğer çevre etkileşimini göz önünde bulundurmazsanız gerçekten iyi bir FPS oyunu deneyimi yaşayacağınızdan emin olabilirsiniz.

KOL GÜCÜ

Oyunun geleceğin teknolojisi-silahları, Exo-Suit ve drone gibi ekipmanların içini hikâye olarak iyi dolduramadığından bahsetmiştik. Hikâye modunda oynanışa katkı olarak da çok büyük artılar getirdiğini söyleyemeyiz. Exo-Suit özellikle sinematik sahnelerde ön planda fakat sıradan bir çatışma içindeyken zaman zaman üstünüzde olduğunu bile unutturabiliyor. Oyun esnasında bu giysinizin özelliklerini tarzınıza göre geliştirmenizi sağlayan, bölüm sonunda karşınıza çıkan puan sistemi, herhangi bir tarz oluşturamadığınızı gördüğünüzde tamamen anlamını yitiriyor. Daha seri zıplamanın ya da reload hızınızı yükseltmenin oyuna herhangi bir katkısı olduğunu hissetmiyorsunuz.

Oyunda iki ayrı el bombası ve her birinin üç ayrı özelliği var. Akıllı ve direkt düşmanı bulan el bombası, duvar arkalarındaki düşmanların yerini gösteren el bombası, fırlattığınızda etraftaki elektronik cihazları etkisiz hale getiren EMP bombası fikirleri harika. Ama oyun içerisinde bir aksiyon esnasında el bombasını çıkarıp sonra da farklı bir tuşla üç özellikten birini seçmek oldukça sıkıntılı. Siz de, el bombasını çıkarmak yerine ateş etmeye devam etmeyi seçiyorsunuz. Neyse ki silah tasarımları ve etkileri başarılı ve daha önce de bahsettiğim vuruş hissi sayesinde oldukça keyifli. Ama işte senaryo modunda eğer sinematik sahnelerden birinde değilseniz ya da biri size özellikle öyle bir emir vermediyse bütün bu geleceğin teknolojisini bir yana bırakıp eski stil devam ediyorsunuz. Yani oyun dayatmasa, aynı tüfekle son sahneye kadar gidebilirsiniz. Eh, bunun yorumunu size bırakıyorum artık.

cod-advancedwarfare-6

Tam olarak “kendimce haklıyım” bakışı

Advanced Warfare sizin bir Call of Duty’den ne beklediğinizi umursuyor fakat bunu pratiğe dökmekte zorlanıyor. “Geleceğin savaşını ayağınıza getirdik” diyerek, Kevin Spacey’i ve süslü reklamlarını gözünüze sokarak sizi tavlamaya çalışıyor. Aradığınız FPS oyununu gerçekten de sunuyor ama yanında ne yazık ki savaşın trajedisini ve büyük hikâyesini getirmiyor, herhangi bir anı tüylerinizi diken diken edemiyor. Bunca zaman senaryo modu ile övünen bir seri olarak bu konuda neredeyse rakibinin bile gerisine düşmeye yaklaşıyor. Yine de FPS oyunlarının özü olan silahlar, vuruş hissi, grafikler gibi ağır abiler sayesinde günü kurtarıyor.

ANA YEMEKTEN ÖNCEKİ SON LOKMA

Peki bu öğeleri doğru düzgün kullanan başka oyunlar yok mu? Tabii ki var. Ama Advanced Warfare’de onlarda olmayan, gerçekten uzun zamandır daha iyisini görmediğim bir şey var. O da çoklu oyuncu modu. Önce oyunun iki moduna ayrı ayrı not vermeyi düşündüm ama sonuçta hepsi aynı paketin içinden çıkıyor. Sadece iki ayrı oyun modu aynı elementleri farklı şekilde kullanmış. Biri başarılı, biri başarısız. Oyunun yan tarafta gördüğünüz notundan 1 düşün, Advanced Warfare’in çoklu oyuncu modu olmasa benden alacağı puana ulaşacaksınız. Fakat işler çoklu oyuncu modunda bayağı bir değişiyor. Dilerseniz şimdi o kısma biraz göz atalım.

NOT