The Witcher'dan Harika Bir 10. Yıl Videosu

Baştan uyarayım; eğer The Witcher evrenine siz de benim gibi gönülden bağlıysanız, Riviyalı Geralt’ı eski bir dostunuz kadar seviyorsanız az sonra izleyeceğiniz video gözlerinizden bir damla yaş akmasına sebep olabilir.

Bugün The Witcher video oyunlarının ilk kez piyasaya çıkışının 10. yıldönümü. CD Projekt RED de bu özel günü onurlandırmak için kısacık ama duygu yüklü bir video hazırlamış bizlere. Eğer İngilizcenize güveniyorsanız tam bu noktada benim yazdıklarımı okumayı bırakıp, hiçbir şeyden haberiniz olmadan izlemeye başlayın. Daha etkili olacaktır. Geri kalanlar, sizin için işleri daha net bir hâle getirmeme müsaade edin.

Geralt’ın The Witcher 3’te edindiği bağ evindeyiz. Kendisi için bir doğum günü partisi veriliyor ve hemen hemen tüm dostları orada. Hatta dostlarımız diyeyim çünkü yüzlerini ve gülümsemelerini görünce içiniz ister istemez bir tuhaf oluyor. Ciri, Triss, Yennefer, Lambert, Eskel, Zoltan, Dandelion, Regis… Hatta Kanlı Baron ve daha nicesi bile orada. Derken Geralt başlıyor “bizimle” konuşmaya:

“Kahretsin, görüşmeyeli çok uzun zaman oldu. Beni bilirsin, bir yere yerleşmekte oldukça zorlanırım. Ama… Regis yaşlandığımı söylüyor. Hah! Arada sırada uğrayıp Triss için bazı otlar getiriyor. Hiç görmediğim türde şeyler… Yennefer’ı da alıp laboratuvara kapanıyorlar ve bütün gün bir şeyler kaynatıp duruyorlar. Onları rahatsız etmeye cesaret edemiyorum.

“Şikâyet ettiğim falan yok. Böylece bizim çocuklara kontratları için yardım edecek vakit bulabiliyorum. Yine de… Sadece yakınlardaki işleri alıyorlarmış gibi düşünmeden edemiyorum. Lambert artık burada yaşıyor sayılır.

“Dediğim gibi, kolay kolay yerimde duramam ama… İşler burada gayet iyi, biliyor musun? Ben de iyiyim. Gwent oynuyor, şarap içiyor, bazı geceler Annarietta’nın bağlarından üzüm aşırıyoruz. Vesemir bundan bilhassa keyif alırdı.

“Seninle pek çok badire atlattık. Aslına bakarsan beni herkesten daha iyi tanıyorsun. Eğer sen olmasaydın burada olamazdım. Her şey için teşekkürler. Ve şunu bil ki hepimiz seni çok özlüyoruz eski dostum.

“O yüzden, bugün benim doğum günüm olabilir ama ben senin şerefine kadeh kaldırmayı tercih ediyorum. Anlat bakalım, görüşmeyeli neler yapıyorsun?”

Son sahnede Geralt’ın ve diğerlerinin yüzlerindeki dostça ifadelerden yüreğim mi ısınsa yoksa Roach’un oraya bile girmesine gülsem mi bilemedim doğrusu. Ama çok duygulandım beeee… Her şey için teşekkürler CDPR. Hayatımızın en unutulmaz tecrübelerinden birini senin sayende yaşadık.