İnceleme:Mercenary Kings

NE ÇEKTİN BE RETRO...

Bu yazı daha önce Oyungezer dergisinde yayınlanmıştır.

Son yıllarda oyuncular ve yapımcılar arasında eskiye duyulan özlemi fark etmemek mümkün değil. Çokça da konuştuk zaten bunun üstüne. Ben bunu eski oyunların yenilere göre daha güzel olmasına değil, insan doğasının geçmişi yâd etme isteğine ve nostaljiye duyduğu ihtiyaca bağlıyorum. Çünkü bana sorarsanız, misal 90’ların başında ya da öncesinde çıkmış hiçbir oyun Half-Life 2 gibi bir başyapıtla yarışamaz, birbirimizi kandırmaya gerek yok. Ya da bir Starcraft’tan aldığınız keyfi hiçbir Amiga ya da SNES oyununun verebilme ihtimali yoktur diye düşünüyorum. Ama niyeyse hâlâ iyi oyun muhabbeti açılınca En Eskisi = En İyisi denklemi geçerli.

mercenary-kings-1

– Selam, helikopterimle bir tur atmaya ne dersin?

Mercenary Kings gibi bir oyunun incelemesine böyle bir giriş yapmamın nedeni gayet açık. Oyun retro özlemi çeken bir ekip tarafından günümüz retro akımının ekmeğini yemek adına yapılmış bir Metal Slug, Contra ya da Mega Man klonu. Klonlanlanma aşamasında eklenen birkaç ekstra oyun öğesi de olmasa hiç adını bile anmayıp geçebilir, çok istersek dönüp atalarını oynardık ama Mercenary Kings’de bahsetmeye değer şeyler de var.

mercenary-kings-2

Al, kırdın kırdın!

Hükümetin masum bir şekilde biyolojik deneyler yaptığı ıssız bir ada ve adada çalışan bilim insanları, CLAW isimli kötü bir birlik tarafından ele geçirilir. Dünyanın en yetenekli gir – dağıt - kurtar ve çık ekibi olarak adaya gelip CLAW’ı ve bazı katil sebzeleri alt etmek de bize düşer! Biyolojik deneylerin oyunun hikâyesi dışında bizim üstümüzde de etkileri mevcut. Adaya ilk geldiğimizde neredeyse ölecekken bu deneyler sayesinde hayata geri dönüyoruz ve bir miktar daha fazla süper asker oluyoruz. Oyun içerisinde de görevleri tamamladıkça ilerleyen deneyler sayesinde karakterimize yeni yetenekler kazandırabiliyoruz ki bu ve bunun gibi oyun elementleri Mercenary Kings’i klasik bir “run and gun” olmaktan uzaklaştırıp işin içine RYO öğeleri de katarak farklı bir noktaya taşımaya çalışıyor. Kamp bölgesinden aldığımız görevlerle birlikte para kazanmaya, ıvır kıvır materyaller toplamaya başlayıp, bu materyallerden hem yeni yetenekler kazanmak hem de yeni silahlar üretmek gibi işlere girdiğimiz bir yapısı var oyunun. Fakat bu yaptıklarımızın oyuna çok büyük etkileri olmaması ve özellikle menülerin retro olacağım diye karmakarışık hazırlanmış olması bütün bunları gereksiz ve yorucu birer detay haline getiriyor. Klasik bir oyuna RYO öğeleri katma amacı ile yola çıkmış bir oyunun görev çeşitliliği, silah ve yetenek geliştirme gibi konularda yetersiz ve başarısız bir sistem geliştirdiğini görünce de oyundan soğuma aşamasına hızlı bir geçiş yapıyorsunuz. Oynanış olarak benzemeye çalıştığı Metal Slug gibi oyunların akıcılığının yanında hantal kalan kontrolleri, özellikle aksiyon esnasında inventory’yi falan hızlıca kullanamamanız ile birleşince bir beceriksizliği daha ortaya çıkıyor oyunun. Oyun mekaniğindeki tutukluk, o karışık haritalarda zorluk seviyesi dengesizce ayarlanmış görevlerle birleşince bölümleri geçmeye çalışmak bir tutam işkenceye dönüşüyor.

mercenary-kings-3

Keyifli görünen co-op anlarından biri.

Genelde yazının sonunda oyunun kötü yanlarının üstünden geçilir ama Mercenary Kings özgün kötülüğüyle bu kuralı yıktı. Retro sever ve geçmişe özlem duyan bir oyuncu iseniz bu oyunu denemeniz ve belki de keyif almanız için tabii ki birçok neden var. Misal ben bu tip bir insan olarak oyunun görsel dilinden ve mizahi yanından gayet keyif aldım. Hatta işin içine rpg öğeleri girmeyene kadar kendimi 90’larda bir arcade salonunda bile hissetiğimi söyleyebilirim. Hem retro severim hem de ne kadar gereksiz olsa da crafting gibi olaylara bayılırım diyorsanız denemenizde fayda var. Ha bir de ben deneme fırsatı bulamadım ama co-op ve online olarak oyunun daha keyifli olacağından da eminim. Playstation 4 ve PS Plus sahibi iseniz oyunu Nisan ayı içerisinde ücretsiz indirmiş olabilirsiniz fakat diğer türlü 20$ gibi bir rakam ödemeniz gerektiği için iki defa düşünün derim.

NOT