Man of Steel’in Nolan Batman’i gazıyla sinema salonlarına insanları doldurup, Superman’i bir aile ferdi gibi seven fanatik kitlenin çıldırmalarıyla salonlardan çıkarmasının üzerinden 11,5 sene geçti. Bu süreçte BvS ve Justice League ile Zack Snyder’ın kendi vizyonuyla yeniden yaratmaya çalışıp feci şekilde başarısız olduğu donuk bir Superman miti gördük. Injustice, The Boys ve Invincible’ın farklı şekillerde ele alarak genel kitleyi karakterin umut dolu ve naif hallerinden uzaklara çektiği kötü Superman tiplemelerinin popülerleşmesine şahit olduk. Homelander kitlelerin ağzına sakız olmuş, espriyi anlamayan bir kesim sağcı tarafından bir kahraman gibi benimsenmişken, yapı sökümü olduğu karakterin popüler kültürde kendine yer bulamadığı garip bir dönemlerden geçtik. Bu dönemlerin bitmesine dair tek umut da James Gunn Superman’inin hem özüne sadık hem de başarılı bir uyarlama olması elbette. Şansının ne kadar yüksek olduğunu da yeni çıkan fragmanın huzurunda beraber irdeleyelim.

Fragman, Çelik Adam’ın karın soğuğun ortasında, tabiri caizse ağzı burnu yer değiştirmiş bir şekilde yatışıyla açılıyor. İkonik John Williams temasının bambaşka bir versiyonu başlıyor ve Superman ıslık çalıyor. Islığın getirdiği de Snyder filmlerinde asla göremediğimiz, görsek de kesin Alman kurdu falan olacak tatlı mı tatlı süper köpek Krypto oluyor. Zaten Gunn burada Snyder portresiyle arasına uzun bir mesafe koyup, tema müziğiyle de Richard Donner filmlerine yanlayarak çifte kavrulmuş fan servisini yapıyor. Megaloman bir Luthor (Nicholas Hoult) ve saçları aslına uygun şekilde berbat kesilmiş bir Guy Gardner (Nathan Fillion) ve çizgi roman panellerinden fırlamış bir Mr. Terrific bu ilk salvoyu takip edip bu kadarıyla pek çok hayranı tavlıyor. Ancak bana sorarsanız, tav olmamak lazım.

Birincisi, ham halini gördüğümüz ve “Film içinde daha güzel gözükür herhalde” diye umduğumuz kostüm bence hâlâ pek güzel gözükmüyor. Ben kırmızı donu sevmeyen ve onun filmlere taşınmaması gereken gereksiz bir nostalji olduğunu düşünenlerdenim ama bunu geçelim; boyu Henry Cavill’den daha bile uzun olan koskoca David Corenswet, bu gereksiz kalın hatlı detaylara sahip kostümün içinde, olduğundan ufak gözüküyor. Bunu nasıl başarmışlar benim pek aklım almadı açıkçası ama ilk mızmızlanmamı aradan bu şekilde çıkarmış olayım.

İkincisi, sanki filmin tonu tam oturmamış gibi. Ton, Superman’i uyarlarken tutturmak gereken en önemli şey çünkü Superman 1938’den bugüne gelmiş olmasının izlerini taşıyor, taşıması da lazım. Bu yüzden ucuz yönlerini kucaklayarak, çağdaşlaştırma adı altında kesip atmayarak uyarlamak gerekiyor. Batman’i gerçekçi yapmak mümkünken realizm Superman için bir ölüm fermanı. Fragmanda gördüğümüz karakterler ve olaylar klasik yönde ilerlerken, sanki filmin renk paleti tersi istikamette. Kırmızı donu tutup çizgi romandan aynen alan James Gunn, gerektiği kadar canlı renkler kullanmaya yerinmiş gibi. Sonuç olarak bence fragman, Zack Snyder filmleri gibi karanlık olmasa bile fazla soğuk renklere sahip. Bu da filmin kucaklamaya çalıştığı o naif ucuzluğu (çirkin kostümle de birleşince) yer yer düşük bütçeli TV dizilerinden çıkma gibi gösteriyor.

Üçüncüsü de bu filme özel olmayıp James Gunn sebepli genel bir temkin sebebi. James Gunn çizgi romanlardan detaylar alıp, alakasız şekillerde kullanıp kenara fırlatıp atmayı seven bir yönetmen. Evet, çizgi romanları seviyor ve onlardan doğru bir mantaliteyle besleniyor, ortaya çıkardığı eserler de kitleler tarafından kabul gören yorumlar haline geliyor ancak kaynak materyalden aldığı pek çok şeyi de potansiyelinin epey altında kullanıyor. Eskiden çok daha fazla sevdiğim James Gunn konusunda benim en çok gözümü açan şey, Guardians of the Galaxy’nin oyununu oynamak oldu. Evet, Eidos Montreal yazarları anlatılarını Gunn’ın GotG yorumu üzerine inşa etmişlerdi ancak Marvel’ın kozmik mitolojisini o yoruma öyle iyi ve anlamlı yedirmişlerdi ki ben yıllar sonra nihayet gelebilen üçüncü filmden keyif alamadım. Daha iyisini, daha epiğini oyun bana vermişti çünkü, kesmedi. Gunn’ın çizgi romandan bir şeyleri alıp, potansiyelinin altında kullanıp kenara atma huyunu devam ettirdiğine dair bir işaret de fragmanda var: Ultraman. Ultraman’in filmde yer aldığı resmi ağızdan onaylanmış değil ancak göğsündeki amblem falan da tastamam olduğu için dedikodunun yalanlanması düşük ihtimal. Şimdi, çizgi romanlarda Ultraman, Superman’in kötü paralel evren versiyonu. Justice League’in kötü paralel evren versiyonu olan Crime Syndicate’ın başı. Superman’i kan revan içerisinde bırakan kişi muhtemelen kendisi ki Ultraman’in yeni DC evreninin daha ikinci yapımından mevzuya giriş yapması akıllara iki olasılık getiriyor. Birincisi, daha destur bismillah demeden çoklu evren mevzularına bodoslama girecekleri -ki Marvel 12. senesinde girdiği halde yüzüne gözüne bulaştırdı. Bu topa girmezler bence ama tahtaya vuralım. İkincisi ve karakteri siyah kostümlü, maskeli gördüğümüz için daha olası olanı, Ultraman’in klon olması. The Boys’u çizgi romanlardan bilenler bunun neye gönderme olacağını zaten anında anladı ve onları bilmem ama bana surat ekşittiren bir detay bu. Sırf o kendini zeki hissetsin diye daha ilk filmden Ultraman’i bu şekilde evrene sokup rezil etmeye gerek yok ama anlat James Gunn’a bunu anlatabilirsen tabii. Bizarro çıkma şansı da var ama her halükârda karakter, tam da James Gunn harcayacağı şekilde harcanıyor.

Günün sonunda James Gunn’ın filminden Zack Snyder’ınkilerin aksine illaki bir şeyleri beğenerek çıkacağıma eminim. Karakteri yürekten sevenler olarak düzgün bir Superman filmi izleyelim, her yeni sezon ot gibi etrafı bürüyen “Homelander Superman’den iyi karakter rererö” tayfası biraz sussun istiyorum. James Gunn’ın sonra sonra The Authority ile “What’s So Funny About Truth, Justice and the American Way?” filmi yapacağını tahmin ediyor ve buna heyecanlanıyorum. Lakin bu film ağzımda kekremsi bir tat bırakacak gibi.

Yönetmen: James Gunn
Oyuncular: David Corenswet, Rachel Brosnahan, Nicholas Hoult, Milly Alcock, Nathan Fillion
Vizyon Tarihi: 11 Temmuz 2025